Κρυφτό με μυστικά και ψέμματα
Ένα αρκετά αντιπροσωπευτικό δείγμα της φλεγόμενης αισθητικής του αυστραλιανού σινεμά, με αντιφατική ζεστή αποστασιοποίηση στην κινηματογράφηση, που για κάποιο λόγο θυμίζει το Candy του 2006 όχι τόσο ως προς τη σκοτεινιά όσο ως προς τους χαμηλούς τόνους και υπογείως τη θεματική (κατά κάποιο τρόπο και οι δυο ταινίες διαπραγματεύονται θέματα ορίων). Τα κουρασμένα, απογυμνωμένα πρόσωπα των ηθοποιών (Felicity Price, Joel Edgerton, Teresa Palmer) είναι παραπάνω από εκφραστικά, με έναν όμως γοητευτικά χαμηλόφωνο τρόπο.
Η ψυχική πορεία ενός άντρα που αυτοπαγιδεύεται ανάμεσα στα απωθημένα του και στη ζήλια για έναν άλλον άντρα και της υπομονετικής αγάπης μιας γυναίκας. Και οι δύο τους σε κρυφτό με διάφορα μυστικά και ψέματα. Αν το ξετύλιγμα ήταν πιο εύρυθμο ίσως να φώλιαζαν και οι συναισθηματικές αποχρώσεις της ιστορίας με πιο φυσικό τρόπο στο θεατή. Αυτές οι λεπτές διαβαθμίσεις δε γίνονται εύκολα ορατές, ενδεχομένως λόγω της ασαφούς πρόθεσης να έχει το φιλμ κάτι από θρίλερ, χωρίς όμως η υπόλοιπη ατμόσφαιρα να ταιριάζει στην επιδίωξη αυτή.
Τελικά οι σκέψεις που απομένουν αφορούν περισσότερο κοινωνικά ζητήματα παρά την κάθαρση από το τέλος της περιπέτειας των ηρώων, κάτι που εντείνει την αποστασιοποίηση που προαναφέρθηκε ακόμη περισσότερο.
Εύη Αβδελίδου
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων