Tony

Serial Killer αλά Κεν Λόουτς!

Του Μιχάλη Κωνσταντέλλη

Αυτό το μικρό διαμαντάκι μου είχε προφανώς ξεφύγει αλλά ποτέ δεν είναι αργά για review μιας καλής ταινίας. Το ντεμπούτο του βρετανού Τζόνσον συνδυάζει με τρόπο μοναδικό τον κοινωνικό ρεαλισμό σκηνοθετών όπως ο Κεν Λόουτς ή ο Μάικ Λι με το ψυχωτικό θρίλερ και το αποτέλεσμα είναι ένα από τα πιο δυνατά (και τρομακτικά) φιλμ που συγκεντρώνει τις αρετές και των δύο ειδών σε οικονομικής διάρκειας πακέτο.

Τον κεντρικό χαρακτήρα υποδύεται εξαιρετικά ο Πίτερ Φερντινάντο, η κινηματογράφηση στον αδιέξοδο κόσμο των παρηκμασμένων εργατικών πολυκατοικιών και του underclass του Ντάλστον είναι υποδειγματική και η σκηνοθεσία σε απόλυτο κοντρόλ. Το soundtrack των θρυλικών The The είναι spot on ενώ δόσεις μαύρου χιούμορ απαλύνουν την απελπισία και παρά τις σοκαριστικές εκρήξεις βίας (έρχονται εκεί που δεν το περιμένει ο θεατής), το κύριο πιάτο του φιλμ είναι ένα καίριο σχόλιο πάνω στην αποξένωση και την μοναξιά της αστικής διαβίωσης.

Δεν είναι υπερβολή να σας πω ότι πρόκειται για ένα από τα καλύτερα indies που έχω δει τα τελευταία χρόνια δεδομένου και του μικροσκοπικού μπάτζετ. Αναδεικνύει το σκηνοθέτη και σεναριογράφο σ’ ένα από τα πιο φρέσκα ονόματα που θα πρέπει να προσέξετε. Δώστε στον άν- θρωπο ένα σωστό μπάτζετ και βλέπω μεγάλες δόξες να έρχονται...