Σύνοψη: : Δύο αδέρφια από την Φιλαδέλφεια, η 15χρονη Becca και ο 13χρονος Tyler, πηγαίνουν για σχεδόν μία εβδομάδα στο σπίτι των παππούδων τους. Η μητέρα τους, Loretta (Kathryn Hahn), πλέον χωρισμένη, αν έχει να μιλήσει με τους γονείς της 15 χρόνια λόγω τσακωμού στο παρελθόν, στέλνει τα παιδιά της να επισκεφτούν τους γονείς της, όσο εκείνη θα κάνει κρουαζιέρα στην Καραϊβική με τον νέο της σύντροφο. Οι παππούδες είναι αυστηροί και τους βάζουν δύο βασικούς κανόνες, να μην κατέβουν στο υπόγειο και να πέφτουν για ύπνο μέχρι τις 21:30. Όταν τους παραβούν, θα βρεθούν αντιμέτωποι εκπλήξεων. 

Άποψη: Ο M. Night Shyamalan ξεκίνησε κάποτε την καριέρα του με την τεράστια επιτυχία της "6ης αίσθησης", ένα φιλμ με μεγάλη επίδραση σε μεταγενέστερες ταινίες του είδους, δημιουργώντας τεράστιες προσδοκίες. Εν μέρει επιβεβαιώθηκαν με τις αμέσως επόμενες ταινίες του, «Άφθαρτος», χαράζοντας νέους δρόμους στις υπερηρωϊκές ταινίες ή τον «Οιωνό», μία ενδιαφέρουσα αλληγορία της μετά την 11η Σεπτεμβρίου Αμερικής, με όρους επιστημονικής φαντασίας. Ωστόσο, για μία δεκαετία περίπου, από το 2006 και το «Lady in the Water», μία πολύ κακή ταινία για κάποιους, ένα αδικημένο αριστούργημα για άλλους, μέχρι και το 2015, στην πραγματικότητα δεν είχε δώσει τίποτα το τόσο ενδιαφέρον και καθηλωτικό, παραδίδοντας ταινίες από μέτριες έως ανέμπνευστες (The happening, The last Airbender, After Earth).

Το «The visit» του 2015, σε σκηνοθεσία και σενάριο του ίδιου, αποτελεί την επιστροφή του σε φιλμ που έχουν κάτι να πουν (αν και στην Ελλάδα κυκλοφόρησε straight to dvd), μέχρι να κάνει την ολική επαναφορά του το 2016 με τον «Διχασμένο» (Split). Η "επίσκεψη", είναι μία ταινία τρόμου, όπου μπορεί να βρει κανείς όλα τα κλισέ. Από μικρά παιδιά που θα μπλέξουν σε τρομακτικές καταστάσεις, ένα απομονωμένο σπίτι, δεν έχουν wifi για να επικοινωνήσουν με τον έξω κόσμο, το απαγορευμένο υπόγειο, οι θόρυβοι την νύχτα και η χρήση από τους ήρωες του video, δίνοντας ντοκιμαντερίστικη αισθητική είναι στοιχεία γνώριμα σε ταινίες τρόμου.

Παρ’ όλα αυτά, ο σκηνοθέτης αν και δεν πρωτοτυπεί σε κάτι αλλά οικειοποιείται τα βασικά εργαλεία του είδους, καταφέρνει να τα αξιοποιήσει. Η χρήση του video από τα δύο παιδιά, προκειμένου να φτιάξουν ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή της μάνας τους, αν και είναι πλέον συνηθισμένο σε θρίλερ και ταινίες τρόμου (The Blair Witch Project, Paranormal Activity, REC, στο franchise του Cloverfield), δίνει όλη αυτήν την αμεσότητα και την απογείωση της αγωνίας που θέλει να πετύχει. Έχει σκηνές αγνού τρόμου, συνδυασμένες με κάποιες στα όρια του χιούμορ ή της διακωμώδησης, κυρίως μέσω του μικρού αγοριού, που ο ρόλος του λειτουργεί για την ταινία με παρόμοιο τρόπο με εκείνου του Dustin στο Stranger things, ο πρώτος χαρίζοντας στιγμές γέλιου μέσα σε μία κατάσταση αγωνίας και τρόμου, ο δεύτερος δημιουργώντας αυθεντική κωμωδία στα πλαίσια μίας σειράς επιστημονικής φαντασίας.

Υπάρχουν βέβαια κάποια σεναριακά κενά ή αδυναμίες, μάλλον τοποθετημένα με αυτόν τον τρόπο προκειμένου να προχωρήσει η υπόθεση, ενώ το βασικό χαρακτηριστικό του Shyamalan, δηλαδή το ανατρεπτικό τέλος, ναι μεν ικανοποιεί, αλλά όχι όσο μας έχει συνηθίσει: λίγο πολύ υπάρχουν ενδείξεις ότι κατευθύνεται προς τα εκεί. Με το Διχασμένο απέδειξε ότι είναι ακόμα υπολογίσιμη δύναμη. Να δούμε τι θα μας επιφυλάσσει το «Glass», η νέα ταινία του, που αναμένεται το 2019.

Παύλος Γκουγιάννος

Πρώτη δημοσίευση: 9 Φεβ. 2018, 23:32
Ενημέρωση: 9 Φεβ. 2018, 23:37
Τίτλος:
The visit (H επίσκεψη)
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
94
Εταιρία διανομής: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos