Θεσσαλονίκη 15: "Rams (Δεσμοί αίματος)" - REVIEW

Δυο αδέλφια, που από πείσμα έχουν να μιλήσουν περισσότερα από σαράντα χρόνια, ζουν σε διπλανές φάρμες σε μια απομακρυσμένη κοιλάδα της Ισλανδίας. Ο κόσμος τους στρέφεται γύρω από τα πρόβατά τους. Όταν μια ασθένεια προσβάλλει ένα κριάρι, ο φόβος απλώνεται σ’ όλη την περιοχή. Μαύρο χιούμορ και δράμα εναλλάσσονται σε μια ταινία που ο ρυθμός της συμβαδίζει με το ρυθμό της φύσης, δίνοντας χώρο στους ήρωες για να αναπνεύσουν. Το φιλμ υμνεί τους δεσμούς του ανθρώπου με τα ζώα, ειδικά σε απομονωμένες περιοχές, ενώ προβάλλει με αυθεντικότητα και τις σχέσεις που αναπτύσσονται σε μικρές κοινότητες, στις οποίες το περιβάλλον προσδιορίζει καταλυτικά τον παράγοντα «ζωή».  Πρώτο βραβείο στο τμήμα «Ενα Κάποιο Βλέμμα» στο Φεστιβάλ Καννών. 

Με τα πιο απλά υλικά, ο Γκρίμουρ Χακόναρσον δημιουργεί μια υπέροχη ταινία με σκανδιναβική ψυχή. Mε καθαρή, κοφτερή ματιά προς τους ήρωές του και δύο εξαιρετικά σφιχτοδεμένα πορτραίτα πρωταγωνιστών, την ίδια στιγμή κινηματογραφεί την αλλόκοτη ισλανδική φύση σαν να κυριαρχεί απόλυτα στην καθημερινότητα των δύο απομονωμένων –μα και τόσο αγαπημένων τελικά- ξεροκέφαλων αδερφών.

Με αληθινές και συγκινητικές ερμηνείες και αξιοθαύμαστη εναλλαγή τραγικωμωδίας σε συνεχείς ομόκεντρους (ως προς την ουσία της ιστορίας που ποτέ δεν παραμελεί) κύκλους, ο Χακόναρσον στήνει ένα αριστουργηματικό φιλμ με ένα υπέροχο φινάλε.

8,5  /  10