65ο ΦΚΘ: Το "Κρέας" και η ένοχη ανθρωπογεωγραφία της αγροτικής κοινωνίας

Σύνοψη: Σε ένα χωριό της ελληνικής επαρχίας που ποτέ δεν κατονομάζεται, ο Τάκης ετοιμάζεται να ανοίξει το δικό του κρεοπωλείο.

ΣΧΕΤΙΚΑ65ο ΦΚΘ: Η τρυφερή και ανοιχτόκαρδη "Lula LeBlanc"

Λίγες ώρες πριν τα εγκαίνια ο γιος του, Παύλος, θα δολοφονήσει έναν γείτονα με τον οποίον η οικογένεια έχει κτηματικές διαφορές.

Μοναδικός μάρτυρας ο Χρήστος, ένας νεαρός αλβανικής καταγωγής, που ο Τάκης έχει μαζί του από μικρό παιδί.

Άποψη: Έπειτα από 14 μικρού μήκους ταινίες (πολλές εξ αυτών βραβευμένες), ο Δημήτρης Νάκος πραγματοποιεί το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του με μια ιστορία που επιβεβαιώνει την αναδυόμενη τάση του σύγχρονου ελληνικού σινεμά να φωτίζει τις λιγότερο «φυσιολατρικές» και ρομαντικοποιημένες όψεις της επαρχίας μέσα από στιβαρά, ρεαλιστικά δράματα.

Μόνο την διετία 2020-2022, τρεις διαφορετικοί σκηνοθέτες/τριες επέλεξαν να πάρουν το «βάπτισμα του πυρός» στο μεγάλο μήκος με επαρχιακές αφηγήσεις που έσταζαν «αίμα, δάκρυα κι ιδρώτα», ακτινογραφώντας τη βία, τη διαφθορά και τις σχέσεις εξουσίας της ελληνικής υπαίθρου (Digger, Αγέλη Προβάτων, Πίσω από τις θημωνιές).

Αυτό ακριβώς το άτυπο νήμα δείχνει να πιάνει κι ο Νάκος, πιο κοντά υφολογικά στο Digger κι ακόμη περισσότερο στην Αγέλη Προβάτων όσον αφορά την γουεστερν – ίζουσα διάσταση του ντεμπούτου του, αλλά όχι λιγότερο πολιτικός από τις Θημωνιές της Προέδρου στον τρόπο που αποτυπώνει τον φυσικοποιημένο ρατσισμό της επαρχίας, ο οποίος κοχλάζει κάτω από την επιφάνεια της «αποδοχής» και της «ενσωμάτωσης».

Όλα αυτά με όχημα ένα ιδιαίτερα καλογραμμένο σενάριο, όπου κυριολεκτικά κανένας χαρακτήρας δεν στερείται βάθους και πολυπλοκότητας, μια γλώσσα ρεαλιστικότατα τραχιά  (σε στιγμές εκρηκτική) και μια κάμερα διαρκώς τρεμάμενη, συντονισμένη με τους εσωτερικούς κραδασμούς των ηρώων που βλέπουν ξαφνικά την καθημερινότητά τους να τραντάζεται από larger than life ηθικά διλήμματα.

Τίποτα, όμως, από όλα αυτά δεν θα λειτουργούσε στο Κρέας δίχως τους εξαιρετικούς ερμηνευτές του: Ακύλλας Καραζήσης, Κώστας Νικούλι, Παύλος Ιορδανόπουλος, Μαρία Καλλιμάνη και Ναταλία Swift πλάθουν χαρακτήρες αξιοθαύμαστα φυσικούς και οικείους, βιωμένους με έναν τόσο ανεπιτήδευτο τρόπο, ευάλωτους και σκληρούς την ίδια στιγμή.

Επίσημη επιλογή του Φεστιβάλ του Τορόντο, το φιλμ του Νάκου είναι ένα απόλυτα ισορροπημένο ντεμπούτο, το οποίο αναδεικνύει την διεφθαρμένη, «ένοχη» ανθρωπογεωγραφία των κλειστών αγροτικών κοινωνιών με σφιχτοδεμένη αφηγηματική οικονομία και τον αποφασιστικό βηματισμό ενός δημιουργού που ξέρει ακριβώς ποια ιστορία θέλει να αφηγηθεί και με ποιον τρόπο. 

H ταινία έχει βρει διανομή στις ελληνικές αίθουσες

To ΜΟVE IT καλύπτει το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για 14η χρονιά και σας μεταφέρει συνεχείς ανταποκρίσεις στο ειδικά διαμορφωμένο section του online περιοδικού μας.