Σύνοψη: O τυπολάτρης και γκρινιάρης Otto Anderson (Tom Hanks) δεν βρίσκει κανένα νόημα στη ζωή μετά τον θάνατο της γυναίκας του. Είναι έτοιμος να βάλει ένα τέλος, αλλά τα σχέδια του διακόπτονται όταν μία πληθωρική οικογένεια μετακομίζει στη γειτονιά.

Ο Otto θα βρει τον μάστορα του στην ετοιμόλογη, νέα γειτόνισσα, που τον προκαλεί να αλλάξει κοσμοθεωρία. Η απρόσμενη φιλία τους θα ανατρέψει ευχάριστα την καθημερινότητά του.

Άποψη: Από τους γκρινιάρηδες Jack Lemmon και Walter Matthau στον ιδιότροπο μονήρη Jack Nicholson και από τον τσαντισμένο Robin Williams στον κυνικό αυτοκτονικό Ricky Gervais, ο τύπος του λευκού μεσήλικα γκρινιάρη που παραπονιέται, απομονώνεται ενώ έτσι κρύβει μια τραυματισμένη καρδιά είναι σύνηθες στο σινεμά, και ολίγον τι παλιομοδίτικος πλέον.

Ο Όττο ακολουθεί αυτόν τον old school δρόμο, αποτελώντας remake της σουηδικής ταινίας που έφτασε στα Όσκαρ, A Man Called Ove (2015) του Hannes Holm. Βάση και των δύο ταινιών είναι το βιβλίο Fredrik Backman, που προσπαθεί να συστήσει έναν χαρακτήρα κατά τα φαινόμενα αντιπαθή, δημιουργώντας όμως γύρω ένα περιβάλλον που με την ενσυναίσθηση μπορείς να τον αφουγκραστείς και να τον νιώσεις.

Στην αμερικάνικη εκδοχή του Marc Foster, έχουμε ένα τίμιο remake ξενόγλωσσης ταινίας, από τις λίγες περιπτώσεις που οριακά το λες και ισάξιο, παρότι για κάποιον που έχει δει την σουηδική ταινία, είναι τουλάχιστον αχρείαστο ή/και βαρετό. Εστιάζει μεν σε κάποιες πτυχές της προσωπικότητας και σε κάποιες σχέσεις με άλλους χαρακτήρες που δεν είχαν αναλυθεί ιδιαίτερα στην πρώτη ταινία, επομένως από άποψη υποπλοκών έχουμε κάποιες διαφοροποιήσεις.

Κατά τα άλλα όμως ο πυρήνας είναι ίδιος και ποντάρει να σιγοψήσει το ίδιο «ταψί» συναισθημάτων. Ποντάρει δηλαδή σε ένα κοινό στόχο, να αισθανθείς την μοναξιά ενός ανθρώπου έπειτα από ένα οδυνηρό γεγονός και το προστατευτικό κουκούλι που δημιουργεί προκειμένω συναισθηματικά να επιβιώσει.

Ο Tom Hanks είναι εξαιρετικός στον ρόλο του, αν και ερμηνευτικά εύκολος για το εύρος του ταλέντου του, που με κάποιους μανιερισμούς ακούραστα μπορεί να παραδώσει ένα μάθημα υποκριτικής. Διεισδύει στον πυρήνα του Όττο και του δίνει σάρκα και οστά.

Ο Όττο είναι πιο συναισθηματική ταινία από τον Όβε, συγκρούονται ο αμερικανικός (πολλές φορές επιδερμικός, αν και όχι εδώ) συναισθηματισμός με την βορειοευρωπαϊκή αυτοσυγκράτηση.

Μπορεί να είναι κλεισμένο στον κινηματογραφικό του κόσμο και να μην ανοίγεται προς ευρύτερα νοήματα και σχόλια που θα επέτρεπαν κάποιες κοινωνικές ή φιλοσοφικές αναγνώσεις, είναι όμως μια τρυφερή ταινία με τον πάντα συμπαθή Tom Hanks, που δύσκολα μπορεί να πάει κάτι πολύ στραβά.

Πρώτη δημοσίευση: 5 Jan 2023, 04:29
Ενημέρωση: 12 Jan 2023, 02:22
Τίτλος:
A man called Otto (Ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Όττο)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
126
Εταιρία διανομής: 
Release: 
5 Ιανουαρίου 2023

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos