Christopher McQuarrie: "Τι έμαθα από μία άθλια κριτική"

Το όνομα Christopher McQuarrie έγινε ευρέως γνωστό στο Χόλιγουντ, αφότου κέρδισε το Όσκαρ για το σενάριο του The Usual Suspects αλλά τα τελευταία χρόνια έχει συνδυαστεί με τον Tom Cruise, ως ο σκηνοθέτης πολλών από τις ταινίες στις οποίες συμμετέχει ο τελευταίος, συμπεριλαμβάνοντας και τις Επικίνδυνες Αποστολές. Στην νέα ταινία της Paramount, το Mission: Impossible – Fallout ο McQuarrie βρίσκεται για μία ακόμη φορά στον ρόλο του σκηνοθέτη και με αφορμή μία κακή κριτική που είχε λάβει στο παρελθόν, έγραψε μία ιστορία στα κοινωνικά του δίκτυα, μιλώντας για το τι σημαίνει να είσαι κριτικός ταινιών και τι έμαθε αφότου γνώρισε τον κριτικό, οποίος είχε καταβαραθρώσει μία προηγούμενη δουλειά του.

Πίσω στο 2000, όταν έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με το The Way of the Gun, με Ryan Phillippe και Benicio del Toro στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, μία κριτική ξεχώρισε περισσότερο από άλλες. Η κριτική δεν αφορούσε απολύτως την ταινία, αλλά θύμιζε περισσότερο μία προσωπική επίθεση στον ίδιο τον σκηνοθέτη, έχοντας πιαστεί από την ταινία. Μία χαρακτηριστική φράση, που θυμόταν ακόμα ο McQuarrie έλεγε: «Είναι (ενν. ο McQuarrie) σαν φρουρός των Ες-Ες, που προσπαθεί να δημιουργήσει ένα λίγο πιο τρυφερό στρατόπεδο συγκέντρωσης».

«Αυτή η φράση με στοίχειωνε μέρες, δεν μπορούσα να την ξεχάσω. Το βρήκα σκληρό και άδικο και πως έχανε τελείως το νόημα της ταινίας. Ο κριτικός υπέθετε πως ήξερε πώς είμαι ως άνθρωπος», δήλωσε ο σκηνοθέτης. Αποφάσισε λοιπόν να επιδιώξει να βρεθεί με τον κριτικό, που έγραψε το σχόλιο κι έτσι του ζήτησε να πάνε για φαγητό. «Δεν τσακωθήκαμε ούτε λογομαχήσαμε. Ήθελα απλά να καταλάβω τι νόμιζε πως είχα κάνει. Να καταλάβω πώς και γιατί απέτυχα να δείξω αυτό που ήθελα με την ταινία».

Ο κριτικός δέχτηκε να φάνε μαζί με τον McQuarrie και καθώς πήγαιναν προς το εστιατόριο και μιλούσαν, ο κριτικός του δήλωσε πως ήταν και ο ίδιος ένας αποτυχημένος σκηνοθέτης. Ο McQuarrie προσπάθησε να του εξηγήσει τις προθέσεις του με το The Way of the Gun και παραδέχτηκε πως δεν σκέφτηκε αποτελεσματικά κάποια πράγματα. «Έφυγα έχοντας μάθει κάτι που λέω πλέον συχνά. Όλες οι εκνευριςμένες και πικρόχολες κριτικές έχουν το ίδιο υπόρρητο νόημα, τελικά. ‘Σπατάλησες την ευκαιρία που θα έπρεπε να είναι δική μου’ , είναι η ουσία τους. Δεν μπορώ να πω πως δεν με έχει ενοχλήσει η κριτική ξανά από τότε, αλλά ποτέ δεν είχε μία κριτική την ίδια δύναμη ξανά. Η νευριασμένη κριτική έχει λιγότερη δύναμη, γιατί έχω πλέον δει και τον πόνο ενός νευριασμένου κριτικού».