ΣΕΙΡΕΣ

"Casual": Ήρεμη δύναμη

Published: 12 Oct 2018, 19:52
Συντάκτης:

Σύνοψη: Η Valerie (Michaela Watkins), λίγο πριν τα 40 έτη της χωρίζει από τον άνδρα της, (ο οποίος την απάτησε με μία νεότερη γυναίκα), και βρίσκει τον εαυτό της να συγκατοικεί με τον μικρότερο αδερφό της Alex (Tommy Dewey). Μαζί τους βρίσκεται και η δεκαεξάχρονη κόρη της Valerie, η Laura (Tara Lynne Barr). Οι τρείς τους προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τη μοναξιά, κάτι που ο καθένας αντιμετωπίζει με τον δικό του τρόπο: η Valerie αποφασίζει να αρχίσει να βγαίνει ραντεβού με άντρες, ο Alex αν και αδιόρθωτος εργένης ψάχνει την ιδανική γυναίκα, και η Laura ερωτεύεται τον καθηγήτη της. Βέβαια, η σειρά κάνει νύξη σε κάτι παραπάνω από την ανθρώπινη μοναξιά, κάτι το οποίο επιτυγχάνεται με το τρομερό κάστ της: είναι βαθιές και πολλές φορές ανεξήγητες οι ρίζες της ανθρώπινης ανάγκης για συντροφικότητα και κατανόηση.

Άποψη: Η σειρά αρχίζει με ένα αρκετά δυνατό επεισόδιο σκηνοθετημένο από τον Jason Reitman (“Thank you For Smoking,” “Up In the Air,” “Juno”),  στο οποίο η Valerie και ο Alex βγαίνουν ραντεβού με εξίσου αντιπαθητικούς παρτενέρ στο ίδιο εστιατόριο. Εδώ, όπως και στα περισσότερα επεισόδια, ο δημιουργός/συγγραφέας Zander Lehmann, σατυρίζει τη μοντέρνα ζωή μέσα από τους χαρακτήρες του: η αγαπημένη ταινία του παρτενέρ της Valerie είναι το “Underworld,” ενώ η παρτενέρ του Alex ακολουθεί την διατροφή “paleo,” η οποία εστιάζει σε οτιδήποτε έτρωγαν οι πρόγονοί μας κατά την Παλαιολιθική εποχή. Τα υπόλοιπα επεισόδια είναι εξίσου ενδιαφέροντα, αλλά με ένα twist: ενώ μπορούμε να προβλέψουμε κάποια μέρη της σειράς, όπως για παράδειγμα το ποιός θα κοιμηθεί με ποιόν, βρισκόμαστε προ εκπλήξεως αφού τελικά συμβαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που περιμέναμε. Είναι σπάνιο για ένα TV dramedy να καταφέρει να προσφέρει ίσες δόσεις κωμικού και τραγικού, αλλά ταυτόχρονα να ‘ξεχειλώνει’ τα κλισέ όρια του είδους του. Και όλα αυτά σε διάρκεια τριάντα λεπτών.

Για να είμαστε ακριβείς, το “Casual” είναι η επιτομή του indie filmmaking, και η αλήθεια είναι πώς μοιάζει πιο πολύ με ταινία, παρά με σειρά. Η γλυκόπικρη ματιά του Reitman είναι πανταχού παρούσα, και το κάστ της σειράς μπορεί να υποστηρίξει άνετα αυτήν την αύρα. Συγκεκριμένα, ο καλύτερος χαρακτήρας είναι αυτός της Valerie, και η Watkins είναι εξαιρετική. Γνωστή για το κωμικό ρεπερτόριό της, δυστυχώς είναι από τις ηθοποιούς που παραμένουν στην ‘απ’εξω.’ Η Watkins παραδίδει μία από τις καλύτερες σκηνές της σειράς: γελά και κλαίει ταυτοχρόνως, κάτι που όλοι μας μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι μας έχει συμβεί. Η Barr που υποδύεται την κόρη της, είναι αρκετά φρέσκια, καθώς φέρνει στον χαρακτήρα της μία σπιρτάδα (ενώ παραμένει συμπαθής) που συχνά λείπει από τις υπόλοιπες αναπαραστάσεις δεκαεξάχρονων κοριτσιών. Εκεί που μας τα χαλάει λίγο η σειρά είναι με την επιλογή όχι τόσο του Dewey, αλλά του χαρακτήρα του. Ο χαρακτήρας του Alex δεν έχει τίποτα καινούργιο να προσφέρει στο τηλεοπτικό κοινό: γυναικάς, που κατά βάθος είναι συναισθηματικός, τρέφει μεγάλη αγάπη για την οικογένειά του, δεν φιλτράρει αυτά που λέει αλλά κάπως καταφέρνει και τα φέρνει όλα με το μέρος του, αναζητά γυναίκα.

Ουσιαστικά, η σειρά εξετάζει τις ζωές τριών διαφορετικών ανθρώπων, κατά τις οποίες κανείς δεν νιώθει άνετα με την σεξουαλικότητα και την συναισθηματικότητά του, ενώ ταυτόχρονα παραθέτει τους χαρακτήρες της με αγάπη και χιούμορ μπροστά στα μάτια μας, στην αναζήτησή τους για αγάπη και σεξ. Το “Casual” είναι μία ήρεμη δύναμη.

tags: 
Πρώτη δημοσίευση: 12 Oct 2018, 19:52
Ενημέρωση: 12 Oct 2018, 19:52
Συντάκτης:

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos