Θα το βρείτε: Netflix

Η Μαρλα Γκρέισον μαζί με την σύντροφό της Φραν, έχουν στήσει μια καλοκουρδισμένη απάτη. Με την βοήθεια μιας γιατρού που συνεργάζεται μαζί τους επί πληρωμή και ενός ευκολόπιστου δικαστή, βγάζει ιατρικά πιστοποιητικά για ηλικιωμένους χωρίς οικογένεια πως δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους λόγω ασθένειας και γίνεται η νόμιμη προστάτης τους και διαχειριστής της περιουσίας τους.

Όταν το επόμενο «θύμα» τους δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται, όλα θα κινδυνεύσουν να καταρρεύσουν.

Από εκείνη τη στιγμή ξεκινά ένα πολύ διασκεδαστικό joyride μιας ταινίας που είναι βασισμένη σε μια αληθινή απάτη μεν, αλλά το καλογραμμένο της σενάριο την προβιβάζει σε κάτι πιο πλήρες και συναρπαστικό.

Το φιλμ του Τζέι Μπλέικσον (The Disappearance of Alice Creed), ισορροπεί σωστά μεταξύ μιας κυνικής μαύρης κωμωδίας και μιας βιτριολικής κοινωνικής αλληγορίας πάνω στην απανθρωπιά της επιχειρηματικότητας, την απατηλή λάμψη του νεοφιλελευθερισμού και την κάψα για την μεγάλη ζωή.

Εκεί που χωλαίνει και χάνει την ευκαιρία να απογειωθεί, είναι όταν μετατρέπεται σε ένα θρίλερ καταδίωξης και η Ρόσαμουντ Πάικ μεταμορφώνεται σε Τομ Κρουζ για να γλυτώσει από την μαφία και οι απιθανότητες δίνουν και παίρνουν. Εκεί η ταινία δείχνει απρόσμενα απλοϊκή και αποτυγχάνει, σε αποσυνδέει κατά κάποιο τρόπο από τον ρυθμό που σε πήγαινε σχεδόν συναρπαστικά μέχρι τότε και οδηγεί σε μια λύση προς το τέλος που δεν την λες και ακριβώς ρεαλιστική.

Έχει προλάβει όμως να μιλήσει εύστοχα για ορισμένα σοβαρά ηθικά ζητήματα, να σε κάνει να μην βαρεθείς και να απολαύσεις μια εξαιρετική ερμηνεία της Ρόσαμουντ Πάικ, η οποία με την βοήθεια του Βρετανού δημιουργού καταφέρνει να σε πείσει για όσα εξοργιστικά κάνει, κυριαρχεί στην οθόνη, αλλά και στις συναισθηματικές αντιδράσεις σου ως θεατή: σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, θες να την συμβούν τα χειρότερα και μάλιστα, με αργό, βασανιστικό τρόπο. Κρίμα πάντως, που η Νταϊάν Ουίστ και ο Πίτερ Ντίνκλατζ (εξίσου απολαυστικοί και οι δύο) έχουν πολύ μικρότερους σε διάρκεια ρόλους (ειδικά η πρώτη) και ατάκες.

Ίσως λοιπόν η ταινία να σε οδηγεί προς μια συνασθηματική απεμπλοκή με τους χαρακτήρες που μέχρι την μέση του φιλμ τουλάχιστον δεν την περιμένες, όμως το τέλος μπορεί και να το χειροκροτήσεις.

 

Πρώτη δημοσίευση: 21 Feb 2021, 16:12
Ενημέρωση: 21 Feb 2021, 16:19
Συντάκτης: 
Τίτλος:
I care a lot (Μα φυσικά και νοιάζομαι)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
118
Εταιρία διανομής: 
Πλατφόρμα Streaming: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos