Berlinale 2020 - Ριζ Αχμέντ: "Η τέχνη είναι μια πράξη ελπίδας'

Ο Ριζ Αχμέντ, ο 37χρονος ηθοποιός, ράπερ (με το ψευδώνυμο Riz MC) και αισίως σεναριογράφος και παραγωγός, είναι στο Βερολίνο για την προώθηση της νέας του ταινίας “Mogul Mowgli”, η οποία παρουσιάζεται σε παγκόσμια πρεμιέρα στα πλαίσια της ενότητας Panorama. Την ταινία σκηνοθετεί ο Μπασάμ Ταρίκ, στην πρώτη μεγάλου μήκους μυθοπλαστική απόπειρά του, μετά από βραβευμένες μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ. Στο “Mogul Mowgli”, ο Άχμεντ υποδύεται τον Zed, έναν Βρετανό ράπερ πακιστανικής καταγωγής, ο οποίος στο πρόθυρα της πρώτης παγκόσμιας περιοδείας του, νοσηλεύεται λόγω ενός αυτοάνοσου νοσήματος που επιτίθεται στο μυϊκό του σύστημα.

ΣΧΕΤΙΚΑΜπιλ Νάι: "Ο χαρακτηρισμός εμπορικο είναι μια πολύ όμορφη λέξη"

Ο Μπασάμ δήλωσε ότι ήταν αρχικά θαυμαστής της μουσικής καριέρας του Άχμεντ, ειδικά του τραγουδιού του “9/11 Blues”, το οποίο άκουγε συνεχώς ως φοιτητής.  Όταν ο Άχμεντ βρέθηκε στη Νέα Υόρκη για τα γυρίσματα της σειράς “ The Night Of”,  γνωρίστηκαν, έγιναν φίλοι και ανακάλυψαν ότι επιθυμούσαν να συνεργαστούν σε κάποιο project. Στη συνέχεια ταξίδεψαν μαζί στο Πακιστάν, από το οποίο κατάγονται και οι δύο, και ο Μπασάμ, ακούγοντας κάποια spoken word έργα του Άχμεντ, σκέφτηκε να κάνει μια ταινία που θα αφηγείται την εξέλιξη ενός καλλιτέχνη της ραπ, ενώ παράλληλα θα θίγει ζητήματα όπως αυτό της οικογένειας, της ντροπής που ενίοτε μας προκαλούν οι οικογένειές μας, το πώς είναι να μην νιώθεις ποτέ αρκετός.

“Η συνεργασία μας, ειδικά στη συγγραφή του σεναρίου, έγινε πολύ οργανικά. Μοιραστήκαμε τα συναισθήματά μας σε αυτή την ταινία, έχουμε βάλει μέσα πολλές από τις προσωπικές μας ανησυχίες, το DNA μας, πράγματα που έχουν συμβεί στη ζωή μας ή στο περιβάλλον μας. Πιστεύω ότι δεν θα ήμασταν τόσο τολμηροί αν είχαμε γράψει ο καθένας μόνος του, γιατί στην περίπτωσή μας πάντα κάποιος από τους δύο πίεζε τον άλλο να πάει ένα βήμα παρακάτω και να κάνουμε την ταινία πιο προσωπική, πιο έντονη, αναπάντεχη και σουρεαλιστική, κι έτσι φτάσαμε στο τελικό αποτέλεσμα, το οποίο είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα του διαλόγου ανάμεσά μας” είπε ο Αχμέντ, σε ερώτηση σχετικά με τη διαδικασία της συγγραφής του σεναρίου.

Ο Αχμέντ ρωτήθηκε έπειτα εάν του αρέσει να υποδύεται μουσικούς, όντας ο ίδιος μουσικός. “Για το ‘Sound of Metal’ (ταινία στην οποία παίζει τον ντράμερ μιας μέταλ μπάντας, ο οποίος χάνει σταδιακά την ακοή του) έπρεπε να μάθω να παίζω ντραμς, οπότε ήταν μια μακρά διαδικασία. Στο ‘Mogul Mowgli’ χρησιμοποίησα δικά μου τραγούδια, κάποια εκ των οποίων κυκλοφορούν ήδη, ενώ άλλα θα κυκλοφορήσουν αργότερα. Νομίζω ότι και οι δυο ταινίες έχουν να κάνουν περισσότερο με το πώς αντλεί κανείς αυτοεκτίμηση και μετράει την αξία του. Μπορούμε να βρούμε αξία στον εαυτό μας με το να μας αποδεχτούμε ακριβώς όπως είμαστε; Ή πρέπει να προσπαθούμε συνέχεια να αλλάξουμε, να βρεθούμε σε ένα άλλο σημείο;” αναρωτήθηκε και αναρωτηθήκαμε κι εμείς μαζί του.

Για το αν η τέχνη του είναι πολιτικά φορτισμένη, ο Άχμεντ ήταν αποστομωτικός: “Από τη μία πλευρά, ζούμε σε πολύ περίεργους καιρούς και μας δίνεται μια πλατφόρμα από την οποία μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε, κάτι που έχω κάνει χωρίς να το μετανιώνω είτε μέσα από τις ταινίες, τη μουσική, ακόμα και τις συνεντεύξεις που δίνω. Από την άλλη όμως, θέλω να κάνω πράγματα τα οποία να έχουν καλλιτεχνική αξία. Και αυτό που συμβαίνει ότι μας ρωτάνε συχνά, τον Μπασάμ, εμένα κι άλλους έγχρωμους δημιουργούς,  τι γνώμη έχουμε π.χ. για τις εκλογές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά δεν μας ρωτάνε το ίδιο συχνά για πράγματα όπως το στυλ γραφής μας ή τη δημιουργική διαδικασία που ακολουθούμε. Κι αυτό με φέρνει πάντα σε μια περίεργη θέση, όπως συμβαίνει και τώρα. Το ‘Mogul Mowgli’ είναι φυσικά ένα πολιτικό φιλμ, αλλά για εμάς είναι και ένα πολύ προσωπικό δημιούργημα. Ένα από το καλύτερα σλόγκαν που μας κληροδότητησε το φεμινιστικό κίνημα των 70s είναι το ‘The Personal is the Political’ (To Προσωπικό είναι Πολιτικό). Και σίγουρα, πολλοί θα αντιμετωπίσουν το ‘Mogul Mowgli’ ως πολιτική ταινία, αλλά εμείς θέλουμε να αντιμετωπιστεί πρώτα ως έργο τέχνης και μετά ως ακτιβισμός!”

Για την πρόσφατη επίθεση στη Γερμανία, την τρομοκρατία και τη σύνδεσή της με νεαρούς Μουσουλμάνους και την ακροδεξιά, είπε τα εξής και φυσικά χειροκροτήθηκε: “Σχετικά με αυτό που έγινε στη Γερμανία, εξυπακούεται ότι η σκέψη μας βρίσκεται στις οικογένειες των θυμάτων. Και είναι πολύ σημαντικό να ενωθούμε όλοι, ανεξαρτήτως του υπόβαθρού μας, για να πολεμήσουμε αυτή τη μάστιγα που ορθώνει κεφάλι σε όλο τον πλανήτη. Είναι λογικό να νιώθουμε πολλές φορές ότι δεν υπάρχει ελπίδα, γι’ αυτό πιστεύω ότι η τέχνη έχει διπλό ρόλο. Από τη μία, να λειτουργεί σαν καθρέφτης της κοινωνίας μας. Από την άλλη, η δημιουργία της τέχνης είναι από μόνη της μια ελπιδοφόρα κίνηση. Γι’ αυτό και είμαστε περήφανοι που είμαστε εδώ για μια ταινία που ‘φωνάζει’ ότι πρόκειται για την ιστορία ενός έγχρωμου ατόμου, με έναν τρόπο που το κοινό δεν έχει συνηθίσει να βλέπει και μέσω της οποίας συστήνουμε ένα φοβερό καστ νέων καλλιτεχνών. Για εμένα, το να είμαι σε θέση να συστήσω στον κόσμο αυτά τα ταλέντα είναι μια πράξη ελπίδας!”

Για την απεικόνιση του ισλαμισμού στη δυτική κινηματογραφική παραγωγή της, ο Αχμέντ ήταν και πάλι σαρωτικός: “Με το ‘Mogul Mowgli’ μας δόθηκε μια φοβερή ευκαιρία, καθώς ο κόσμος δεν πιστεύει ότι ο κόσμος του Ισλάμ έχει ποικιλομορφία ή μουσική και μελωδικότητα. Κι όταν πήγαμε και κάναμε την έρευνά μας στο Πακιστάν, ανακαλύψαμε ένα... ‘disco Ισλάμ’ και αυτή την αισθητική ακολουθήσαμε και στην ταινία, γι΄αυτό χρησιμοποιήσαμε χρώματα, ποίηση, λουλούδια. Έχουμε τόσες παραδόσεις που θα μπορούσαν να αποτυπωθούν στο σινεμά, αλλά συνήθως βλέπουμε το Ισλάμ να λειτουργεί κινηματογραφικά ως... όχημα για θρίλερ!”

Να περιμένουμε νέο άλμπουμ από τον MC Riz; “Το νέο μου άλμπουμ λέγεται ‘The Long Goodbye’ και είναι ένα άλμπουμ χωρισμού που προέκυψε επειδή με παράτησε... η Βρετανία! Είναι ένα άλμπουμ που μιλάει για το πώς νιώθεις όταν σε παρατάει η χώρα που θεωρείς σπίτι σου. Κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στη Βρετανία, είναι μάλλον κάτι σαν παγκόσμια επιδημία.” Βέβαια, όταν του ζητήθηκε να ραπάρει, δεν μας έκανε τη χάρη!

Με διαφορά η καλύτερη συνέντευξη τύπου που έχουμε παρακολουθήσει μέχρι στιγμής στο Βερολίνο!

Το 70ο Φεστιβάλ του Βερολίνου διεξάγεται 20 Φεβρουαρίου με 1 Μαρτίου 2020, το MOVE IT βρίσκεται εκεί με την πολυπληθέστερη αποστολή για ελληνικό μέσο και σας μεταφέρει για 10η συνεχή χρονιά όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες της αγαπημένης μας ευρωπαϊκής πόλης, στο ειδικά διαμορφωμένο section μας.