Avant Guarde 13: "Avanti Popolo"

Avanti Popolo

Πικρό χιούμορ

6,5/10

Το γλυκόπικρο φιλμ αυτό του Μάικλ Βάρμαν αφηγείται την ιστορία ενός πατέρα και γιου που επανασυνδέονται μετά από 30 χρόνια..

Με τη λίγο ελλειμματική οπτική (χάθηκε η αρχή) που είχε ως αποτέλεσμα ο πυρετός παρακολουθήσεων των προβολών του φεστιβάλ, μπορεί κανείς να πει πως το φιλμ αυτό αποπνέει ευμενώς εννοούμενο συναισθηματισμό και πρωτοτυπία στην αφήγηση, βουτώντας μας στην τρυφερή σχέση πατέρα γιου, ποτισμένη από πικρό χιούμορ.

Η αισθητική ιδιαίτερα όμορφη, αγκαλιάζει την ιστορική αλήθεια των αφηγήσεων και πληροφορεί για αρκετές πτυχές της ιστορίας της Βραζιλίας, με έντονα νοσταλγικό και επαναστατικό χαρακτήρα, αλλά και σινεφιλικά αστεία, με αποκορύφωμα το περίφημο Δόγμα 2012, τονίζοντας τη ματαιοδοξία πολλών κινηματογραφιστών. Tο, από καρδιάς, τραγούδι του αφηγητή παραμένει στα αυτιά και να γίνεται γέφυρα μεταξύ πατέρα και γιου. Oταν η όραση των πιο παλιών, γίνεται πιο αδύναμη, η ακοή, η αφή και η καρδιά γίνονται οχήματα για να τους συνδέσουν με το παρελθόν και το παρόν.

Εύη Αβδελίδου