Αφιέρωμα: Οι κωμωδίες τρόμου είναι και πάλι στη μόδα

Οι κωμωδίες τρόμου είναι σαν τις σεξοκωμωδίες, επιστρέφουν ανά διαστήματα στην κινηματογραφική επικαιρότητα και έχουν το δικό τους κοινό, σε μεγάλο βαθμό εφηβικό αλλά όχι μόνο. Επίσης και στις δυο περιπτώσεις συνδέουν το χιούμορ ή την χοντροκομμένη πλάκα με κάτι απολαυστικό είτε αυτό είναι το σεξ είτε ο φόβος, και τα δύο πάντως ερεθιστικά. Οι σεξοκωμωδίες έκαναν επιτυχία στα 70s στην Ιταλία και στην Μεγάλη Βρετανία και στα 80s στις ΗΠΑ, ενώ επανήλθαν στο προσκήνιο στα 00s, έπειτα από την επιτυχία του American Pie (1999) και των μιμητών του. Πλέον έχει ξαναπέσει στην αφάνεια και ίσως σε κάποια χρόνια μας ξανααπασχολήσει. Οι κωμωδίες τρόμου ήταν μόδα επίσης στα 80s και στα 00s. Οι πρώτες όμως απόπειρες για κωμωδίες τρόμου (comedy horror movies) έρχεται ήδη από την εποχή του βωβού κινηματογράφου και συγκεκριμένα στα sweet 20s, όταν ήταν για πρώτη φορά της μόδας. Το The Haunted House (1921) του Buster Keaton, το Dr. Pyckle and Mr. Pryde (1925) με τον μετέπειτα Λιγνό του διδύμου Χοντρός και Λιγνός, Stan Laurel ή το The Monster (1925) του Roland West είναι μερικές από τις πρώτες απόπειρες να οικειοποιηθούν μοτίβα και κλισέ από το σινεμά και την λογοτεχνία του τρόμου με μια διάθεση κωμική. Έπειτα στα τέλη 40s-αρχές 50s το κωμικό δίδυμο Abbott και Costello έκανε μερικές επιτυχημένες κωμωδίες τρόμου, όπως τα Abbott and Costello Meet Frankenstein (1948), Abbott and Costello Meet the Invisible Man (1951), Abbott and Costello Meet the Mummy (1955) και άλλες. Εκείνη την εποχή ήταν της μόδας οι ταινίες με τέρατα και παράταιρα πλάσματα, όπως τα προαναφερθέντα, οπότε παρωδούν τις αντίστοιχες ταινίες της Universal. Και μάλιστα αυτό το έκαναν δημιουργώντας ταινίες για την Universal!

ΣΧΕΤΙΚΑΑφιέρωμα: Η μαγεία της κινηματογραφικής αίθουσας

Στα 80s συναντάμε δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες κωμωδίες τρόμου, οι περισσότερες βέβαια στα πλαίσια των λεγόμενων b movies. Κάποιες πιο γνωστές είναι τα Gremlins του Joe Dante σε σενάριο Chris Columbus, το κωμικό μιούζικαλ τρόμου του Frank Oz, Little Shop of Horrors με τον Bill Murray και τον Steve Martin ανάμεσα σε άλλους, το The Witches of Eastwick του George Miller με τους Jack Nicholson, Cher, Michelle Pfeiffer, Susan Sarandon και Beetlejuice του Tim Burton, σε μια προσπάθεια να πάρουν μοτίβα του τρόμου και να τα μετατρέψουν σε κωμικά. Στα 00s θα επανέλθουν κυρίως μέσα από το επιτυχημένο franchise παρωδίας Scary Movie. Η πρώτη ταινία κυκλοφόρησε το 2000 και ακολούθησαν τέσσερα σίκουελ, το 2001, 2003, 2006 και 2013. Αυτό που έκανε το Scary Movie είναι να παρωδεί συγκεκριμένες ταινίες τρόμου με ένα τελείως χαβαλεδιάρικο και κάφρικο τρόπο. Δύσκολα πλέον θα μπορούσε να γίνει κάτι αντίστοιχο, μιας και τον ρόλο αυτό έχουν πάρει τα social media και τα memes που είναι έτοιμα να παρωδήσουν τα πάντα. Και ενώ όλο αυτό φάνταζε τελειωμένο, τα τελευταία πέντε χρόνια ξεπήδησαν αρκετές κωμωδίες τρόμου με μερικές να έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Θα θυμηθούμε κάποιες από αυτές που κυκλοφόρησαν τα τελευταία δέκα χρόνια. 

Dark Shadows (2012)

Ο Tim Burton επιστρέφει στην κωμωδία φαντασίας-τρόμου, με την οποία είχε ασχοληθεί και στο παρελθόν. Βασισμένος στην ομώνυμο τηλεοπτική γοτθική σαπουνόπερα, όπως αυτοαποκαλείται, των 60s, στήνει ένα καθαρά μπαρτονικό σκηνικό, αν και όχι τόσο πρωτότυπο όσο μας είχε συνηθίσει. Πρωταγωνιστεί ο αγαπημένος του Johnny Depp μαζί με την Michelle Pfeiffer, Eva Green, Johnny Lee Miller και φυσικά η Helena Bonham Carter αλλά και ο θρυλικός Christopher Lee. Το 1752 η οικογένεια Κόλινς ταξιδεύει από την Αγγλία στις ΗΠΑ. Ο γιος της οικογένειας γίνεται ένας πλούσιος πλέιμποϊ. Θα ραγίσει όμως την καρδιά μιας μάγισσας και θα τον μετατρέψει σε βαμπίρ. Το 1972 κατά λάθος απελευθερώνεται από το φέρετρο και επιστρέφει στον κόσμο των ζωντανών. 

The Cabin in the Woods (2012)

Η ταινία του Drew Goddard είναι ίσως εκείνη που επανέφερε στην μόδα το είδος με μια meta κωμωδία τρόμου. Πρόκειται για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Goddard και κάνει μια ταινία που παίζει με το είδος ακόμα και από τον τίτλο που παραπέμπει στο κλασικό σπίτι στο δάσος. Εκείνος όμως το μεταχειρίζεται με μια σαρκαστική και αυτοαναφορική προς την τέχνη του κινηματογράφου διάθεση. Μια ανέμελη παρέα πέντε φίλων, πέντε χαρακτήρων τυπικών σε ταινίες τρόμου, πηγαίνουν σε ένα σπίτι μέσα στο δάσος για το ΣΚ. Ξαφνικά θα πρέπει να παλέψουν με ζόμπι και άλλα δεινά, αλλά αυτό είναι το  λιγότερο. Όλα είναι σκηνοθετημένα και πώς να ξεφύγεις από αυτόν που σε σκηνοθετεί. 

What We Do in The Shadows (2014)

Μια ιδιαίτερη ταινία των Jemaine Clement και Taika Waititi (βραβευμένος με Όσκαρ σεναρίου για το Jojo Rabbit). Μια νεοζηλανδική κωμωδία τρόμου σε στιλ mockumentary με τους ίδιους να πρωταγωνιστούν. Mockumentary ονομάζεται η μυθοπλασία που παρουσιάζεται σαν ντοκιμαντέρ. Ο Clement μετέφερε την ταινία στην μικρή οθόνη με την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά στο Fox, όπου έχουν ήδη προβληθεί δύο σεζόν, από το 2019 μέχρι σήμερα και αναμένεται η τρίτη. Τέσσερις συγκάτοικοι βρικόλακες προσπαθούν να ανταπεξέλθουν των δυσκολιών.

Life after Beth (2014)

Η αμπέθαντη, όπως έχει μεταφραστεί στα ελληνικά κάνοντας λογοπαίγνιο με το απέθαντη και το όνομά της, Beth, αφορά μια κοπέλα που αιφνιδίως πεθαίνει, με τον κόσμο του αγοριού της, του Zach, να καταρρέει. Όπως αιφνίδια πέθανε, έτσι αιφνίδια θα επιστρέψει στον κόσμο των ζωντανών, μόνο που πλέον δεν θα είναι η ίδια και ο Zack δεν θα πρέπει να χαίρεται που την ξαναβλέπει αλλά να φοβάται. Σε σκηνοθεσία του Jeff Baena με την πολύ καλή Aubrey Plaza και τον Garry Marshall να κάνει την τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση, η ταινία συνδυάζει κωμωδία, rom com και zombie movie σε ένα. 

The Babysitter (2017)

Και φτάνουμε πλέον στην ολική επαναφορά. Το 2017 βγαίνουν μια σειρά από επιτυχημένες κωμωδίες τρόμου, όπως η Babysitter του Netflix, με την Samara Weaving, ανιψιά του Hugo. Ένα ανήλικο αγόρι μένει μόνο του με την babysitter για το βράδυ καθώς οι γονείς έχουν φύγει. Πέφτει για ύπνο και ξαφνικά ακούει θόρυβο. Σηκώνεται και αυτό που βλέπει είναι την νεαρή, όμορφη κοπέλα που τον προσέχει να έχει φέρει φίλους της και να κάνουν κάποιες περίεργες, σατανιστικές τελετουργίες με θανάτους και αίμα. Τότε καταλαβαίνει ότι την έχει βάψει και προσπαθεί να σωθεί. Είναι ενδιαφέρουσα διότι δεν πρόκειται για παρωδία αλλά για μια ταινία τρόμου που έχει όμως αστείες ατάκες και κωμικές καταστάσεις. Το 2020 έγινε το σίκουελ, The Babysitter: Killer Queen.

Happy Death Day (2017)

Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε από την κατεξοχήν εταιρεία παραγωγής ταινιών τρόμου, την Blumhouse Productions, το Happy Death Day του Christopher Landon, μια παραλλαγή σε κωμωδία τρόμου του Μέρα της Μαρμότας. Μια κοπέλα πεθαίνει (ή δολοφονείται) την ημέρα των γενεθλίων της. Ξυπνάει και επαναλαμβάνεται η ίδια μέρα. Συνειδητοποιεί ότι θα ξαναπεθαίνει. Πρέπει κάτι να κάνει ώστε να μην πεθαίνει κάθε μέρα και να βρει φυσικά ποιος την θέλει νεκρή. Το 2019 κυκλοφόρησε το σίκουελ, Happy Death Day 2U. Ανάλαφρο και διασκεδαστικό, αν και στο σίκουελ το πηγαίνει πολύ sci-fi και χάνει λίγο το νόημα.

Mom and Dad (2017)

Μια απίστευτα απολαυστική, κιτσάτη, στα όρια του b movie κωμωδία τρόμου είναι το Mom and Dad με τον Nicolas Cage και την Selma Blair σε σκηνοθεσία και σενάριο του Brian Taylor. Οι δύο διάσημοι ηθοποιοί υποδύονται ένα ζευγάρι που έχει δύο παιδιά. Ξαφνικά ξεσπά μια επιδημία με έναν ιό που μετατρέπει τους γονείς σε δολοφόνους ικανούς να σκοτώσουν τα παιδιά τους. Όταν θα προσβληθούν και εκείνοι, τίποτα δεν θα είναι ίδιο μέσα στο σπίτι. Άλλωστε, όπως έλεγε και ο μετρ του τρόμου, Alfred Hitchcock για την τηλεοπτική σειρά που έκανε, "έφερε τον φόνο μέσα στο σπίτι μας, εκεί που πραγματικά ανήκει".

The Dead Don't Die (2019)

Ο ιδιοσυγκρασιακός αμερικανός auteur Jim Jarmush, είχε ξαναασχοληθεί με το είδος του τρόμου και των βρικολάκων στο Only Lovers Left Alive, μετατρέποντάς το σε ρομάντζο. Τώρα παίρνει τα ζόμπι και τους ζωντανούς νεκρούς και τα μετατρέπει σε μια meta κωμωδία τρόμου, αλλά κωμωδία με τον δικό του τρόπο και τρόμου επίσης με τον δικό του τρόπο. Ένα all star καστ με Bill Murray και Adam Driver να υποδύονται τους αστυνομικούς σε μια μικρή και ήσυχη αμερικάνικη πόλη που ξαφνικά πεθαίνει κόσμος. Η Tilda Swinton σαν μια ιδιοκτήτρια γραφείου κηδειών και σαμουράι, ο Iggy Pop σαν ζόμπι που θέλεο καφέ, ο Tom Waits σαν κάποιος που έχει εξοριστεί από την πόλη και ζει μόνος του στο δάσος. Έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών.

Ready or Not (2019)

Η Samara Weaving πρωταγωνίστησε σε μια ακόμα κωμωδία τρόμου, το Ready Or Not, του Matt Bettinelli-Olpin και του Tyler Gillett. Η φρεσκοπαντρεμένη Grace, γνωρίζει για πρώτη φορά την ιδιόμορφη οικογένεια του συζύγου της. Μένουν σε μια τεράστια έπαυλη και τους αρέσουν τα παιχνίδια, όχι όμως σαν αυτά που παίζει μια τυπική οικογένεια. Είναι έτοιμη ή όχι. Είναι έθιμο να παίζουν παιχνίδια με την νέα νύφη της οικογένειας, από τα οποία δεν θα βγουν όλοι ζωντανοί, μιας και υπάρχει κυνηγός, υπάρχουν όπλα και αληθινοί πυροβολισμοί. 

Freaky (2020)

Η πιο πρόσφατη από τις προαναφερθείσες, το Freaky ή Φρίκη, όπως έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, είναι σκέτη φρίκη. Ο Landon επιστρέφει με νέα κωμωδία τρόμου μετά τα δύο Happy Death Day και βάζει τον Vince Vaughn να υποδύεται έναν μανιακό serial killer, τον Χασάπη που σκοτώνει αδιακρίτως. Μια μαθήτρια θα πέσει σε μια μαγική παγίδα και θα ανταλλάξει σώμα με τον μανιακό δολοφόνο, έχοντας μία μέρα μέχρι να λυθούν τα ξόρκια, αλλιώς θα παγιδευτεί για πάντα στο σώμα ενός μεσήλικα δολοφόνου. 

Περισσότερα σινεφιλικά αφιερώματα μπορείτε να αναζητήσετε σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον blog.