Έρευνα: Η επόμενη ημέρα του ελληνικού σινεμά - Οι παραγωγοί

Δημοσίευση: 10 Μαΐου 2020, 18:00
Συντάκτης:

Η έρευνα του MOVE IT για την επόμενη ημέρα του ελληνικού κινηματογράφου συνεχίζεται, με τις απόψεις όλων όσων μας έκαναν την τιμή να συμμετέχουν, να παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον. 

<a href="/nea/megalo-vraveio-sto-raindance-gia-den-thelo-na-gino-dysarestos/63523">Μεγάλο βραβείο στο Raindance για το "Δεν θέλω να γίνω δυσάρεστος"</a>ΣΧΕΤΙΚΑΜεγάλο βραβείο στο Raindance για το "Δεν θέλω να γίνω δυσάρεστος"

Διότι τα πράγματα την εποχή της "ανωτέρας βίας" του κορονοϊού, δεν είναι τόσο απλά. Δεν πατάμε το "on" και επανεκκινούν οι παραγωγές στις 18 Μαϊου. Δεν ξεκλειδώνουμε το λουκέτο και ανοίγουν οι αίθουσες την 1η Ιουνίου (που ξαναγράφω, είναι Δευτέρα...). Μακάρι να αρκούσε αυτό. Θα ήμασταν όλοι ευτυχισμένοι. Η κατάσταση είναι δυστυχώς πολυσύνθετη, τα προβλήματα δύσκολα, πρέπει να παρθούν αποφάσεις και δοθούν λύσεις, χθες. 

Οι απόψεις των αιθουσαρχών.

Οι απόψεις των διανομέων. 

Οι απόψεις των δημιουργών - Μέρος 1ο

Oι απόψεις των δημιουργών - Μέρος 2ο

Τον λόγο παίρνουν οι παραγωγοί. Οι άνθρωποι που θα κληθούν να υλοποιήσουν την έμπνευση και το όραμα του σκηνοθέτη, του σεναριογράφου, του φωτογράφου, του μοντέρ, όλου του υπόλοιπου team. Που παρά τις αντίξοες συνθήκες και την απρόσμενη λόγω Covid-19 διαφορετικότητα, θα προσπαθήσουν να "το κάνουν να γίνει". Τρεις ιδιαίτερα επιτυχημένες Ελληνίδες παραγωγοί, μιλούν στο MOVE IT για την επόμενη ημέρα από την οπτική γωνία ενός πολυπρισματικού κομματιού της ελληνικής κινηματογραφικής αλυσίδας. Και τις διαβάζουμε προσεκτικά. 

 

Φαίδρα Βόκαλη, Παραγωγός (Late Bloomers)

Η κινηματογραφική παραγωγή στην Ελλάδα, όπως και όλοι σχεδόν οι τομείς πολιτιστικής δραστηριότητας, ήταν ανέκαθεν αγώνας δρόμου μετ’εμποδίων, με κυριότερο την πολιτική αδιαφορία. Αυτή η διαχρονική αντιμετώπιση των προβλημάτων αποτυπώνεται και σήμερα, όταν η πολιτεία ξοδεύει εκατομμύρια σε διαφημιστικές δαπάνες ή προωθητικές ενέργειες αλλά αρνείται να εντάξει όλους τους επαγγελματίες του σινεμά στο έκτακτο πρόγραμμα στήριξης των 800 ευρώ. Η πανδημία, που φαίνεται να προηγείται μιας βαρβάτης οικονομικής κρίσης, ήρθε για να υπογραμμίσει προβλήματα τα οποία προϋπήρχαν στον κλάδο μας και να πλήξει σοβαρότερα τους επισφαλέστερους οικονομικά, τους ανασφάλιστους, τους χειρότερα αμοιβόμενους και τους ανθρώπους που έχουν οι ίδιοι ή φροντίζουν πρόσωπα με άλλα θέματα υγείας - τα άτομα δηλαδή που ούτως ή άλλως πλήττονται πρώτα σε κάθε κοινωνικο-οικονομική κρίση.

Πρώτο μέλημά μας θα πρέπει να είναι η στήριξη αυτών των ανθρώπων και η πίεση για την υπαγωγή όλων των εργαζόμενων στο επίδομα των 800 ευρώ και σε όλες τις έκτακτες επιδοτήσεις, καθώς μέχρι την κυκλοφορία εμβολίου ή θεραπείας απέναντι στον ιό, η εξομάλυνση της κατάστασης θα είναι αβέβαιη. Αμέσως μετά, θα πρέπει να ενισχυθεί η κινηματογραφική παραγωγή με μια ουσιαστική χρηματοδότηση πολύ μεγαλύτερου βεληνεκούς από την υπάρχουσα, που αφορά μονάχα σε ταινίες μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ και κινούμενα σχέδια. Η ενίσχυση θα πρέπει να αφορά τόσο σε χρηματοδοτήσεις ταινιών όσο και σε διευκόλυνση cash flow, αλλά και σε κάλυψη έξτρα κόστους για τη διασφάλιση της υγείας των εργαζομένων. Είναι ζωτικής σημασίας το ΕΚΚ, η ΕΡΤ και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι φορείς να προχωρήσουν άμεσα στην ανακοίνωση εγκρίσεων σχεδίων που εκκρεμούν μήνες και έτη, αλλιώς χιλιάδες εργαζόμενες και εργαζόμενοι μένουμε μετέωροι, με την απειλή της μετακύλισης των προβλημάτων σε βάθος ετών να ελλοχεύει. Τέλος, είναι επιτακτικό να θεσπιστούν σαφείς και επίσημες οδηγίες για την επανέναρξη των γυρισμάτων σε ασφαλείς συνθήκες. Η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου ήδη έχει προτείνει τη δημιουργία μιας ειδικής ομάδας για την αμεσότερη και ορθότερη προσέγγιση των παραπάνω θεμάτων από επαγγελματίες που προτίθενται να προσφέρουν τη βοήθειά τους.

Την ίδια στιγμή, τα στούντιο στο Χόλιγουντ παραμένουν κλειστά, χωρίς ορίζοντα επανέναρξης γυρισμάτων, ενώ το Φεστιβάλ των Καννών ακόμη δεν έχει αποσαφηνίσει πώς και πότε θα πραγματοποιηθεί. Με κάποιες από τις βασικές ρυθμιστικές παραμέτρους της παγκόσμιας κινηματογραφικής ισορροπίας στον αέρα, κάθε πρόβλεψη είναι επισφαλής. Αν ωστόσο αυτή η επιδημία χαρακτηρίζεται από μία lifestyle τάση - για όσα άτομα φυσικά έχουν το προνόμιο και την πολυτέλεια του lifestyle - αυτή είναι η οικιακή υπερκατανάλωση πολιτιστικών προϊόντων. Ο κορονοϊός έκανε σαφές και στα πιο δύσπιστα άτομα ότι οι θεατές όχι μόνο αναζητάμε αλλά έχουμε ανάγκη το ποιοτικό περιεχόμενο. Και η κινηματογραφική βιομηχανία μπορεί να είναι στην εμπροσθοφυλακή παραγωγής τέτοιου περιεχομένου - αρκεί φυσικά να υπάρξει μια συνολική στήριξη του δικτύου της, από τις αίθουσες και τη διανομή μέχρι την παραγωγή και την προώθηση, μέσα από πίεση που θα ασκηθεί συλλογικά και οργανωμένα μέσα από τη βάση των εργαζομένων. Αλλιώς θα μιλάμε πάλι για χαμένες ευκαιρίες και την άδικη εξαφάνιση ενός μομέντουμ που μοιάζει να υπάρχει αυτή τη στιγμή για τις ταλαντούχες κινηματογραφίστριες και κινηματογραφιστές που αυτή τη στιγμή διαπρέπουν διεθνώς, συνεχίζοντας να δημιουργούν, χρησιμοποιώντας τις υπάρχουσες δομές αλλά και ίδια μέσα, ακόμη και κάτω από δυσμενείς συνθήκες.

 

Μαρία Δρανδάκη, Παραγωγός (Homemade Films)

Το γεγονός της πανδημίας επιτάχυνε σε πολύ μεγάλο βαθμό εξελίξεις σε μια αγορά τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως που ούτως ή άλλως ήταν σε μεταβατική περίοδο.  Πολλά έχουν ειπωθεί το τελευταίο διάστημα για την τεράστια επίδρασή της στον τρόπο που παράγουμε και βλέπουμε σινεμά (και τέχνη γενικότερα). Στον κλάδο της παραγωγής σίγουρα η πίεση σε μικρότερες παραγωγές εξαιτίας των νέων μέτρων θα είναι πολύ μεγάλη, όπως το ίδιο ισχύει και για τις αίθουσες, τη διανομή κλπ.

Ωστόσο για μένα μέσα σε αυτό το εν πολλοίς αβέβαιο καινούριο περιβάλλον, μπορούμε να διακρίνουμε και κάποια παράθυρα ελπίδας, εφόσον βέβαια υπάρξει έγκαιρη και ευέλικτη θεσμική αντίδραση.

Η περίοδος της καραντίνας έδειξε με τον πιο σαφή τρόπο ότι ο κινηματογράφος και τα λοιπά οπτικοακουστικά έργα είναι πολύ σημαντικά για το κοινό. Μπορεί να επηρεάζεται ο τρόπος με τον οποίο σχετιζόμαστε μαζί τους ή τα καταναλώνουμε αλλά έγινε εμφανές ότι η δραστηριότητά μας είναι σε πλήρη συνάφεια με το πού βρίσκεται ο κόσμος σήμερα (και για την Ελλάδα, όπου τα τελευταία αρκετά χρόνια η παραγωγή των ταινιών γίνεται σχεδόν αποκλειστικά χάρη στο πείσμα των συντελεστών τους, με τα λιγότερα ίσως χρηματοδοτικά και άλλα εργαλεία πανευρωπαϊκά, είναι σημαντικό να σημειωθεί).  

Επιπλέον, δεν πιστεύω ότι η εμπειρία της θέασης στο σινεμά θα αντικασταθεί ποτέ πλήρως από τη θέαση στο σπίτι σε πλατφόρμες, σίγουρα όμως θα υπάρξουν πολλοί καινούριοι και διαφορετικοί συνδυασμοί χρονικά και χωρικά στον τρόπο συνάντησης του κοινού με τις ταινίες. Και μέχρι να ισορροπήσει το καινούριο τοπίο πολλοί θα επηρεαστούν από αυτές τις αλλαγές, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει χώρος για νέα σχήματα.

Παράλληλα, στην Ελλάδα, μέσα σε μια τόσο πρωτόγνωρη κατάσταση όσο αυτή που διαμόρφωσε η πανδημία, ο κλάδος μας επέδειξε συνεργασία και τρομερά αντανακλαστικά από τις πρώτες κιόλας ημέρες. Επειδή το να λειτουργούμε υπό καθεστώς πίεσης για εμάς ήταν πραγματικότητα και πριν την πανδημία, οι εκπρόσωποί μας πρότειναν στην Πολιτεία από την αρχή ουσιαστικά μέτρα στήριξης του κλάδου αλλά και ανάπτυξής του. Χάρη στην επιτυχημένη διαχείριση της πανδημίας, η Ελλάδα θεωρείται αυτή τη στιγμή μια από τις πιο ασφαλείς χώρες και έχει την ευκαιρία να προσελκύσει ξένες παραγωγές και να φέρει άμεσα έσοδα στη χώρα. Είναι τώρα σειρά της Πολιτείας να επιδείξει ανάλογα αντανακλαστικά και να υιοθετήσει τα μέτρα που της έχουν προταθεί, μέτρα δομικά και αναπτυξιακά χωρίς κανέναν ευκαιριακό χαρακτήρα: (ενδεικτικά) ορισμός πρωτοκόλλου προφύλαξης υγείας κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, υλοποίηση του προγράμματος Εγγυοδοσίας Δανείων Επιχειρήσεων Παραγωγής Οπτικοακουστικών Εργων, αύξηση του cash rebate από 35 σε 40% και αναγνώριση ως επιλέξιμων δαπανών των επιπλέον εξόδων εξ αιτίας των μέτρων για τον κορωνοϊό, αύξηση προϋπολογισμού του ΕΚΚ, δημιουργία Ταμείου Eκτακτης Ανάγκης που θα αφορά στην ενίσχυση του κινηματογράφου όταν προκύπτουν ζητήματα απρόβλεπτων καταστροφών κ.α.
 

Φένια Κοσσοβίτσα, Παραγωγός (Βlonde).

Από τη μια είμαστε όλοι μουδιασμένοι, ή για να μιλάω προσωπικά είμαι μουδιασμένη, αλλά από την άλλη πρέπει να βρούμε, να εφεύρουμε τρόπους για να συνεχίσει η παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών ή άλλων οπτικοακουστικών έργων. Ειναι δύσκολο να σχεδιάζει κανείς την επόμενη μέρα κάτω από αυτές τις νέες συνθήκες, οι οποίες αλλάζουν από ώρα σε ώρα. Η φύση της δουλειάς μας, από την προπαραγωγή μέχρι το γύρισμα απαιτεί το ακριβώς αντίθετο από το πρωτόκολλο που επιβάλεται για την προστασία από τον COVID 19. Συγχρωτισμός, άμεση επαφή και δημιουργία μιας «μεγάλης» σε αριθμό ομάδας για τα δεδομένα πάντα της προστασίας από τον COVID.

Στα παραπάνω προστίθενται οι ήδη μεγάλες δυσκολίες, οικονομικές και άλλες, που αντιμετωπίζαμε και προ κορωνοϊού - καθυστερήσεις χρηματοδοτήσεων – πενιχρών στην πλειοψηφία τους -  έλλειψη οράματος για την κινηματογραφική εγχώρια παραγωγή από την πολιτεία -... μην επαναλαμβάνομαι τα ξέρουμε λίγο πολύ όλοι. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα η πολιτεία δείχνει να μη συμμερίζεται και να μη λαμβάνει υπ’οψιν της την αίσθηση του κατεπείγοντος, την ανάγκη να αντιδράσει άμεσα και αποτελεσματικά, έστω και αυτή την ύστατη στιγμή. Οι παραγωγοί και οι σκηνοθέτες σε μεγάλο βαθμό παρήγαγαν μέχρι σήμερα τις ταινίες με αυτοθυσία και ανυπολόγιστη προσωπική επένδυση τη στιγμή που οι αρμόδιοι φορείς σφύριζαν αδιάφορα και κοίταζαν από την άλλη πλευρά. Είναι να απορεί κανείς πως είναι δυνατόν να συνεχίζουν την ίδια τακτική και να απαξιώνουν τόσο επιδεικτικά το σύγχρονο πολιτισμό και την κινηματογραφική παραγωγή. Μέτρα όπως η αύξηση των χρηματοδοτήσεων από φορείς όπως το ΕΚΚ σε παραγωγές που διακόπησαν, είτε εν μέσω γυρίσματος, είτε σε προετοιμασία, είτε σε μεταπαραγωγή, η δημιουργία «έκτακτων ταμείων» για την κάλυψη αναγκών των παραγωγών που θα διαπιστώσουν ότι τα ήδη πιεσμένα κοστολογιά τους θα εκτοξευθούν λόγω των μέτρων που πρέπει να παρθούν για να μπουν σε παραγωγή (αγορά υγιειονομικού υλικού, απολυμάνσεις, τεστ, επιβάρυνση χρόνου γυρίσματος), η κάλυψη των παραγωγών από τις ασφαλιστικές εταιρείες με εγγύση του ελληνικού δημοσίου σε περίπτωση διακοπής γυρισμάτων και μία σειρά δραστικών μέτρων για τους εργαζόμενους στον οπτικοακουστικό τομέα που βλέπουν στο άμεσο τουλάχιστον μέλλον τους ακυρώσεις, αναβολές και συρρίκνωση των ευκαιριών για εργασία. Από την άλλη μεριά, έχουμε εκπαιδευτεί στις δυσκολίες, είναι κι αυτό στη φύση της δουλειάς των κινηματογραφιστών. Η αλληλεγγύη, η επιμονή για θέσπιση ουσιαστικών μέτρων στήριξης από την πολιτεία, αλλά και η ευρηματικότητα ας είναι τα εργαλεία μας προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τη μεγάλη αυτή πρόκληση και να βγούμε όσο το δυνατόν αλώβητοι.

Και όπως περιγράφει τη δουλειά του παραγωγού η Rachel,  ένας από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες από την τηλεοπτική σειρά “Unreal” :

“I create conditions for the things to happen and then I actually make them happen.”

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos