Abigail

Όταν μία συμμορία από επίδοξους εγκληματίες απάγουν τη 12χρονη μπαλαρίνα και κόρη μιας ισχυρής φιγούρας του υποκόσμου, το μόνο που έχουν να κάνουν για να εισπράξουν τα λύτρα αξίας 50 εκατομμυρίων δολαρίων είναι να προσέχουν το κορίτσι κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Σε ένα απόμερο αρχοντικό, οι απαγωγείς αρχίζουν να λιγοστεύουν, ένας ένας,και ανακαλύπτουν με αυξανόμενο τρόμο, ότι βρίσκονται εγκλωβισμένοι με ένα κάθε άλλο παρά φυσιολογικό μικρό κορίτσι.

To σκηνοθετικό δίδυμο που αναβίωσε το Scream με δύο απλά συμπαθείς ταινίες και ενώ είχε προηγηθεί το Ready Or Not με την καλή ιδέα που ποτε δεν αξιοποιήθηκε επαρκώς, επιστρέφει με ένα horror flick με την gore-ίλα του, αλλά και ελαφρα χιουμοριστική διάθεση που ποτε δεν απογειώνεται, χωρίς να μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι θα απογοητεύσει όσους και όσες απαιτούν απλώς πολυάριθμες χονδροειδείς σεκάνς και γραφική βία, αλλά και λίγο χαβαλέ για γαλαρία.

Καλό θα είναι να μην δείτε το τρέιλερ βέβαια (αν και πολύ δύσκολο για να είμαστε ειλικρινείς όταν τα επίσημα τρέιλερ το δείχνουν) και να αρκεστείτε στη σύνοψη ώστε να μη γνωρίζετε το μυστικό της ηρωίδας, διότι το πρώτο διαδικαστικό μισάωρο χάνει το νόημά του, 

Έστω και έτσι πάντως, έχουμε να κάνουμε με ένα διασκεδαστικό θρίλερ τρόμου, με το βαμπιρ να μη καταλαβαινει τα παραδοσιακά όπλα αναχαίτισης, κάποιους από τη συμμορία να έχουν περισσότερη πλάκα από κάποιους άλλους που δεν έχουν ενδιαφέρον και σπαταλούν άσκοπα το χρόνο μας, κάπου σκηνοθέτες και σεναριογράφοι το μπουκώνουν στην προσπάθειά τους να βρουν νέους τρόπους οι κακοί να υποτιμήσουν την Αμπιγέιλ ώστε να τους αιιφνιδιάσει, ενώ οι ερμηνείες είναι απλά τίμιες. 

Ενέργεια σε κάποιες σκηνές, υποπλοκές σχετικά με το παρελθόν που δεν ικανοποιούν, κάπου ο χαβαλές υπερισχύει του τρόμου και θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο.