Δύο εισιτήρια για Κυκλάδες

Σύνοψη: Η Μπλοντίν (Ολίβια Κοτ) και η Μαγκαλί (Λορ Καλαμί) είναι δύο παιδικές φίλες που χάθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Η πρώτη είναι πλέον χωρισμένη, βυθισμένη στη θλίψη και συγκρατημένη, ενώ η δεύτερη είναι ένα ελεύθερο πνεύμα που ζει χωρίς κανόνες. Όταν επανενωθούν, θα κάνουν το εφηβικό τους όνειρο πραγματικότητα: θα ταξιδέψουν στις Κυκλάδες.

Κριτική: Τα αταίριαστα ζευγάρια είναι ένα πολυχρησιμοποιημένο κινηματογραφικό εύρημα που αρνείται να πεθάνει, αν κρίνουμε από το “Δύο εισιτήρια για Κυκλάδες”, τη νέα ταινία του Μαρκ Φιτουσί, που έχει ένα υποτυπώδες ενδιαφέρον μόνο και μόνο επειδή γυρίστηκε στη χώρα μας, όπως υποδηλώνει κι ο τίτλος της.

Κατά τ’ άλλα, όμως, η ταινία αυτή δεν έχει να προσφέρει πολλά περισσότερα από μία συρραφή κλισέ τραγελαφικών καταστάσεων, βγαλμένων από το εγχειρίδιο του “Live your Myth in Greece”, που δυστυχώς διακόπτονται μόνο από απειροελάχιστες εμπνευσμένες στιγμές που προσφέρουν μια κάποια αίσθηση βάθους σε δύο γυναικείους χαρακτήρες που είναι γραμμένοι με μόνο κριτήριο το αιώνιο δίπολο της Αγίας Μητέρας και της Πόρνης.

Η Μπλαντίν και η Μαγκαλί φαίνεται σαν να υπάρχουν αποκλειστικά για να κρίνουν η μία την άλλη και να αγανακτούν με τα εκατέρωθεν τερτίπια τους. Από μόνες τους δεν μπορούν να σταθούν, καθώς είναι υπερβολικές χάρτινες, αλλά και μαζί δεν καταφέρνουν να προκαλέσουν ούτε αρκετό γέλιο ούτε ικανοποιητική συγκίνηση, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Ολίβια Κοτ και της Λορ Καλαμί.

Αν μάλιστα θυμάστε τη συγκλονιστική δραματική ερμηνεία της Καλαμί στο “Full Time” (2021) και το κωμικό της timing στο “O Γάιδαρος, ο Εραστής μου κι Εγώ” (2020), εδώ θα απογοητευτείτε πλήρως από την αδυναμία του Φιτουσί να αξιοποιήσει τα χαρίσματά της, περιορίζοντάς την στον ρόλο της “τρελούλας” σαραντάρας που αρνείται να συμβιβαστεί με το πέρασμα του χρόνου.

Και τα πράγματα δεν βελτιώνονται ούτε με την εμφάνιση της τεράστιας Κριστίν Σκοτ Τόμας (“Ο Άγγλος Ασθενής”), η οποία ερμηνεύει με τον γνωστό, αριστοκρατικό της τρόπο μια πρώην Αγγλίδα χίπισσα που ξέμεινε σε… βιλάρα στη Μύκονο.

Η δε πιο δραματική τροπή που παίρνουν τα γεγονότα στο δεύτερο μισό της ταινίας γίνεται με τόσο βεβιασμένο τρόπο, σχεδόν ικετεύοντας τη συναισθηματική εμπλοκή του θεατή, που έχει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα: αντί να αναρωτιέσαι τι θα συμβεί στις ηρωίδες της, προτιμάς να ψάξεις στο internet για την Κέρινο, το πλασματικό νησί των Κυκλάδων που βρίσκονται κατά λάθος οι δύο “φίλες”.

Spoiler Alert: δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και λόγος να πάρεις το πλοίο για Κυκλάδες παρέα με την Μπλαντίν και τη Μαγκαλί.