Berlinale 2024 - Aδερφοί Ζέλνερ: "Βασική πηγή έμπνευσης η ελληνική μυθολογία για εμάς!"
Μετά το ντεμπούτο της στο Sundance, το “Sasquatch Sunset”, η νέα ταινία των αδερφών Ντέιβιντ και Νέιθαν Ζέλνερ, έφερε τα Bigfoot στην Berlinale και τα μυθικά, τριχωτά πλάσματα που κατοικούν στα δάση της Βόρειας Αμερικής κατέκτησαν τη γερμανική πρωτεύουσα. Οι αδελφοί Ζέλνερ είναι μια από τους πιο ιδιαίτερες περιπτώσεις εν ενεργεία σκηνοθετών και όσοι έχουν δει το “Kumiko, the Treasure Hunter” (2014) ή το “Damsel” (2018), γνωρίζουν πως ό,τι φέρει την υπογραφή τους είναι σίγουρα κάτι που συνδυάζει χιούμορ, σουρεαλισμό και ευφάνταστο πειραματισμό με τα κινηματογραφικά είδη.
ΣΧΕΤΙΚΑBerlinale 2024 - Ιζαμπέλ Ιπέρ: "Η ζωή δεν είναι τα social media, ελπίζω..."
Με το “Sasquatch Sunset” πάνε αυτό το 100% δικό τους blend ένα βήμα παραπέρα, μέσω της ιστορίας μιας ομάδας Bigfoot (τα οποία υποδύονται οι Τζέσι Άιζενμπεργκ, Ράιλι Κίου και ο Νέιθαν Ζέλνερ), που προσπαθεί να επιβιώσει, ενώ σιγά σιγά έρχεται σε επαφή με την ανθρώπινη παρουσία. Και το αποτέλεσμα είναι ένα ακατάτακτο και μοναδικό φιλμ, που λέει πολλά για τους μύθους και το πώς αυτοί γεννιούνται, την καταστροφική παρουσία του ανθρώπου στη φύση και, φυσικά, λύνει και μια μεγάλη απορία που μπορεί να είχατε (ή και να μην είχατε): πώς κάνουν σεξ δύο Bigfoot!
Εμείς συναντήσαμε τους αδελφούς Ζέλνερ στην Berlinale για να μας μιλήσουν για τη νέα τους ταινία και η συζήτηση ήταν εξίσου απολαυστική με αυτό που είδαμε στη μεγάλη οθόνη.
Πώς καταφέρατε να βρείτε χρηματοδότηση για μια τόσο ιδιαίτερη ταινία;
Νέιθαν Ζέλνερ: Ήταν σίγουρα μια πρόκληση! Και πήρε πολύ χρόνο να εξασφαλίσουμε τα χρήματα, γιατί είναι ένα project που είτε το καταλαβαίνει κάποιος και πιστεύει σ’ αυτό είτε δεν το πιάνει. Γι’ αυτό, ήταν δύσκολο να βρεθεί ο σωστός συνδυασμός παραγωγών, καστ και συνεργείου.
Γιατί δεν ονομάσατε την ταινία “Bigfoot” (σημ. η λέξη Sasquatch είναι μια άλλη –όχι τόσο γνωστή εκτός ΗΠΑ– ονομασία των Bigfoot);
Νέιθαν Ζέλνερ: Απλά, μας αρέσει περισσότερο η λέξη Sasquatch!
Ντέιβιντ Ζέλνερ: Έχει ενδιαφέρον που φέραμε την ταινία εδώ και βλέπουμε πόσοι άνθρωποι εκτός των ΗΠΑ ξέρουν τι είναι το Sasquatch, που είναι μια πολύ αμερικανική έννοια. Όσο κάναμε έρευνα για την ταινία, διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν πολλοί παρόμοιοι μύθοι σε άλλες χώρες, με τριχωτά πλάσματα που ζουν στα δάση, με πιο γνωστό παράδειγμα το Yeti στο Νεπάλ. Θα έχει σίγουρα ακόμα πιο πολύ ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αλλάξουν τον τίτλο της ταινίας στις χώρες στις οποίες θα παιχτεί!
Υπήρξε αυτοσχεδιασμός κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;
Νέιθαν Ζέλνερ: Το σενάριο ήταν πολύ αναλυτικό, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει διάλογος σ’ αυτό. Δουλέψαμε πολύ με τους ηθοποιούς πριν τα γυρίσματα και ο Τζέσι Άιζενμπεργκ έφερε στο σετ κι έναν σύμβουλο κινησιολογίας, με τον οποίο είχε συνεργαστεί παλαιότερα. Θέλαμε να υπάρχει μια ομοιομορφία στις κινήσεις και τον τρόπο έκφρασης της ομάδας των Bigfoot. Όταν, βέβαια, κάνεις μια ταινία για ένα μυθικό ον, έχεις ελευθερία στο πώς θα το απεικονίσεις. Βασιστήκαμε, φυσικά, στους μύθους που κυκλοφορούν για τα Bigfoot, αλλά κάναμε μια συρραφή αυτών. Στις σκηνές, όμως, που τα Bigfoot έρχονται σε επαφή με άλλα ζώα του δάσους, εκεί έπρεπε να προσαρμοστούμε στις αντιδράσεις των άγριων ζώων (σημ: στην ταινία δεν χρησιμοποιείται CGI).
Η γνώμη του MOVE IT για το "Sasquatch Sunset"
Πώς κατάφεραν οι ηθοποιοί να απεικονίσουν τις σκέψεις των Bigfoot, χωρίς να μιλάνε; Είχαν κάποια κατεύθυνση;
Ντέιβιντ Ζέλνερ: Δεν υπήρχε συγκεκριμένη κατεύθυνση κι αν οι ηθοποιό είχαν κάποιο τρικ, δεν το μοιράστηκαν μαζί μας! Όταν η Ράιλι Κίου αποφάσισε να συμμετάσχει στην ταινία ήταν πολύ ενθουσιασμένη και ήθελε να παίξει το πιο “άγριο” Bigfoot. Όταν κάναμε την προετοιμασία με τους ηθοποιούς μέσω Zoom, ο σύμβουλος κινησιολογίας τους έβαζε να κάνουν διάφορα πράγματα, όπως το να πάνε να πιάσουν κάτι στο σαλόνι τους ή να το μυρίσουν ή να το γευτούν, όπως κάνουν τα ζώα. Οπότε αυτό πιστεύω ότι τους βοήθησε να μπουν στο mindset ενός πλάσματος που συνδυάζει τις ιδιότητες ενός ζώου κι ενός ανθρώπου. Κι όταν ήρθε πλέον η ώρα να φορέσουμε τα κοστούμια και το μακιγιάζ, ήταν πολύ πιο εύκολο να μπούμε στο πετσί των ρόλων μας. Επίσης, θέλαμε το μακιγιάζ και τα προσθετικά να γίνουν με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνονται καθαρά τα μάτια των ηθοποιών, γιατί μέσα από αυτά επικοινωνούνται τα συναισθήματα των Bigfoot. Και η πιο εκφραστική ήταν σίγουρα η Ράιλι. Βοήθησε, βέβαια, και το γεγονός ότι όλοι οι ηθοποιοί, εκτός του Νέιθαν, έχουν γαλάζια μάτια που έκαναν καλή αντίθεση με τα κοστούμια.
Σκεφτήκατε ποτέ να πλασάρετε το project ως ένα είδος ντοκιμαντέρ τύπου BBC; Γιατί θα θέλαμε σίγουρα να δούμε περισσότερα από αυτά τα πλάσματα!
Νέιθαν Ζέλνερ: (Γελώντας) Σίγουρα θα θέλαμε κι εμείς να γυρίσουμε παραπάνω υλικό! Ή μπορούμε να κάνουμε μια σειρά ταινιών που θα έχουν να κάνουν με διάφορα μυθικά πλάσματα ανά τον πλανήτη! Πάντως, παρά τις δυσκολίες που είχαν τα γυρίσματα, το διασκεδάσαμε δεόντως. Γιατί εφόσον η ταινία είναι ουσιαστικά βωβή, έπρεπε να βρούμε άλλους τρόπους για να βγάλουμε προς τα έξω το αποτέλεσμα που θέλαμε και το απολαύσαμε αυτό πολύ. Μας αρέσει πολύ ο βωβός κινηματογράφος, ειδικά ο Μπάστερ Κίτον. Και τώρα θέλουμε να κάνουμε κι άλλα πράγματα που δεν έχουν διάλογο!
Πώς διαχειριστήκατε το χιούμορ, το οποίο δεν χρησιμοποιείται ποτέ εις βάρος των Bigfoot;
Νέιθαν Ζέλνερ: Αυτό ήταν πολύ σημαντικό για εμάς, γιατί βλέπουμε τα πράγματα από την οπτική των Bigfoot στην ταινία κι αυτό που ο θεατής θεωρεί αστείο δεν είναι ουσιαστικά αστείο για τα πλάσματα αυτά. Το προσεγγίσαμε πολύ από αυτή τη σκοπιά, γιατί θέλαμε το αποτέλεσμα να είναι αληθοφανές και να υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στις χιουμοριστικές και τις δραματικές σκηνές.
Πόσο καιρό διήρκησαν τα γυρίσματα και πού έγιναν;
Ντέιβιντ Ζέλνερ: Γυρίσαμε την ταινία σε ένα μια δασική περιοχή στη Βόρεια Καλιφόρνια που λέγεται Humboldt County, όπου εκεί υποστηρίζουν πολλοί ότι έχουν δει Bigfoot. Τα δέντρα εκεί είναι πελώρια και αρχαία σχεδόν, κι αυτό δημιουργούσε μια πολύ έντονη ατμόσφαιρα, σουρεαλιστική σε σημεία. Τα γυρίσματα κράτησαν περίπου 23 μέρες.
Ποια είναι η κατάσταση της ανεξάρτητης αμερικανικής κινηματογραφικής σκηνής αυτή τη στιγμή; Πόσο εύκολο είναι να κάνει κανείς μια indie ταινία τώρα;
Νέιθαν Ζέλνερ: Σε αντίθεση με την Ευρώπη, στις ΗΠΑ δεν δίνονται κρατικές επιδοτήσεις για τα γυρίσματα ταινιών. Το κράτος απλά δεν δίνει δεκάρα για τις ταινίες! Η όλη σκηνή είναι ουσιαστικά μια μπίζνα και τώρα που είμαστε στην εποχή του streaming είναι πιο δύσκολο από ποτέ να βρει κανείς χρηματοδότηση. Ξέραμε ότι το “Sasquatch Sunset” είναι μια ασυνήθιστη ταινία και ότι θα μας έπαιρνε καιρό για να εξασφαλίσουμε χρήματα, τα οποία έπρεπε να έρθουν από διάφορες πηγές. Πολλοί θα θέλαμε να έχουμε έναν συγκεκριμένο “προστάτη” στον οποίο θα στρεφόμαστε κάθε φορά που θέλουμε να κάνουμε μια νέα ταινία, αλλά δεν παίζει αυτό! Ευτυχώς, ο Τζέσι Άιζενμπεργκ “έσωσε” το “Sasquatch Sunset”, γιατί όταν μια εταιρεία απέσυρε τη χρηματοδότησή της, έβαλε ο ίδιος λεφτά από την τσέπη του για να γίνει η ταινία!
Ποιο είναι το καλύτερο και το χειρότερο πράγμα του να δουλεύεις με τον αδερφό σου;
Νέιθαν Ζέλνερ: (Γελώντας) Δεν ξέρουμε άλλον τρόπο δουλειάς! Αυτό έχει ξεκινήσει από τότε που ήμασταν παιδιά και γυρίζαμε ταινίες στην πίσω αυλή μας με μια κάμερα VHS και δεν σταματήσαμε να συνεργαζόμαστε έκτοτε. Οπότε, δεν ξέρω πώς είναι να δουλεύεις μόνος! Και το καλό με το να συνεργάζεσαι με κάποιον που ξέρεις χρόνια και ξέρεις τόσο καλά, είναι ότι η συνεργασία είναι αβίαστη. Ο καθένας μας έχει τα δυνατά του σημεία και τις αδυναμίες του και αλληλοσυμπληρωνόμαστε με έναν οργανικό τρόπο.
Σκεφτήκατε ποτέ να γυρίσετε την ταινία στην Ευρώπη και να επωφεληθείτε από διάφορες ευκαιρίες χρηματοδότησης εδώ;
Ντέιβιντ Ζέλνερ: Δεν μας πέρασε ποτέ από το μυαλό αυτό για τη συγκεκριμένη ταινία και ξέραμε εξαρχής πού θέλαμε να γίνει το γύρισμα. Όμως, το έχουμε σκεφτεί για επόμενα projects μας, γιατί το διασκεδαστικό με το να κάνεις ταινίες είναι ότι έχεις την ευκαιρία να επισκεφτείς διάφορα μέρη που δεν έχεις ξαναδεί και να μπεις σε μια άλλη κουλτούρα και ένα νέο περιβάλλον και να τα αφήσεις να σε επηρεάσουν.
Θα ερχόσασταν στην Ελλάδα να κάνετε μια παρόμοια ταινία; Έχουμε πολλούς μύθους, αρχαίους και νεότερους!
Νέιθαν Ζέλνερ: Γιατί όχι; Άλλωστε, η ελληνική μυθολογία ήταν μια από τις βασικές πηγές έμπνευσής μας για το “Sasquatch Sunset”!
To 74o Φεστιβάλ Βερολίνου διεξήχθη 15-25 Φεβρουαρίου 2024.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων