24ο FFF: Η "Υπόθεση Γκόλντμαν" και ο δικαστικός θάνατος ενός αναρχικού

Σύνοψη: Τον Απρίλιο του 1976 ξεκινάει η δεύτερη δίκη του Pierre Goldman, ακροαριστερού ακτιβιστή που είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για τέσσερις ένοπλες ληστείες, μία από τις οποίες είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο δύο φαρμακοποιών.

ΣΧΕΤΙΚΑ24ο FFF: Με τον "Πανικό" μας συστήθηκε η Ζιστίν Τριέ

Στην τελευταία δίκη υποστηρίζει την αθωότητά του και μέσα σε λίγες εβδομάδες γίνεται είδωλο της διανοούμενης αριστεράς.

Ο Georges Kiejman, νεαρός δικηγόρος τον υπερασπίζεται. Σύντομα όμως η σχέση τους γίνεται τεταμένη.

Άποψη: Τα αληθινά εγκλήματα και οι εγκληματίες ουδέποτε δεν ήταν περισσότερο στην μόδα από τώρα.

Ο Γάλλος σκηνοθέτης Cedric Kahn, ο οποίος παλαιότερα είχε ασχοληθεί με έναν εγκληματία, τον Ιταλό Roberto Succo στην ομώνυμη ταινία, αυτή την φορά ρίχνει την προσοχή του μόνο στην δικαστική διαδικασία σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος της δύωρης ταινίας διαδραματίζεται εντός της δικαστικής αίθουσας και παρόλα αυτά, ότι δηλαδή είναι ένα δικαστικό δράμα δωματίου που γρήγορα θα μπορούσε να γίνει κουραστικό, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή.

Σε αυτό συνηγορεί και η εξαιρετική ερμηνεία του Arieh Worthalter, για την οποία βραβεύτηκε με Cesar Α΄ Ανδρικού Ρόλου. Η διαφορά με τον Σούκο, είναι ότι εδώ συζητιέται ακόμα και το αν είναι ή όχι εγκληματίας.

Μια πολιτική στην ουσία δίκη ενός ακροαριστερού που συμμετείχε στον Μάη του 68, και που κατηγορείται από οικονομικά εγκλήματα με αρπαγές χιλιάδων φράγκων μέχρι δολοφονίες, μένει να διαλευκανθεί.

Για το μη γαλλικό κοινό που μπορεί να αγνοεί την έκβαση της δίκης (και είναι προτιμότερο να μην γνωρίζει κανείς την πραγματική ιστορία για μεγαλύτερη απόλαυση της ταινίας) συναρπάζει με τον τρόπο που επιχειρείται η ενοχοποίηση και η στοχοποίησή του για πολιτικούς λόγους, ενώ ταυτόχρονα παρατηρεί κανείς την γαλλική αριστερά και την δική της προσπάθεια θυματοποίησης αλλά και ηρωοποίησής του, ασχέτως της δικαστικής έκβασης.

Ο τρόπος που ο Kahn χειρίζεται την δίκη θυμίζει εκείνο της Triet στην Ανατομία μιας Πτώσης.

Δεν έχει σημασία αν είναι αθώος ή ένοχος, ή δεν έχει τόση σημασία, όπως αντίστοιχα με την φερόμενη δολοφόνο του συζύγου της στην βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα, επίσης γαλλική, ταινία.

Σημασία έχει ο τρόπος που ενορχηστρώνεται όλο αυτό, ένας δικαστικός θάνατος ενός αναρχικού, που στο προσκήνιο τίθενται εναργώς χρόνια προβλήματα του γαλλικού -και όχι μόνο-πολιτικού συστήματος, τα οποία αυτή η δική προδίδει και καθιστά ορατά.

Ο Kahn αρνείται να πάρει θέση στην συγκεκριμένη ιστορία, χωρίς να εγκαταλείπει αμαχητί τον ήρωά του.

H ταινία θα προβληθεί στις ελληνικές αίθουσες από την Weird Wave

To 24ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου διεξαγεται 2-10 Απριλίου. 

Το MOVE IT θα δει ταινίες και θα σας γράψει ανταποκρίσεις.