Σύνοψη: Δύο πληρωμένοι δολοφόνοι έχουν αναλάβει μία αποστολή από τον μυστηριώδη κύριο Franklyn. Στην πορεία όμως θα γνωρίσουν μία σερβιτόρα, που είναι και στρίπερ αλλά και δολοφόνος, έναν παράξενο επιστάτη στο τρένο και έναν δάσκαλο απεγνωσμένο να αυτοκτονήσει. Όταν αρχίσει να ξεσκεπάζεται η ταυτότητα του καθενός, τότε τα πράγματα θα πάρουν απρόσμενη τροπή.

Άποψη: Ο «Τερματικός Σταθμός» είναι μία ταινία που σίγουρα δεν καταφέρνει να σε αποβιβάσει στον τερματικό σταθμό αλλά σε αφήνει κάπου στη μέση, και μάλλον με πολλά ερωτήματα. Πρόκειται για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Vaughn Stein, ο οποίος έχει γράψει και το σενάριο, ενώ έχει υπάρξει βοηθός σκηνοθέτη στις ταινίες «Beauty and the Beast» (2017), «The Danish Girl», «World War Z», και στην παραγωγή του «Sherlock Holmes». Η επίδραση που έχει δεχθεί από τον σκηνοθέτη του Sherlock, Guy Ritchie, είναι προφανής, όπως και αυτή του Tarantino, ως προς τους χαρακτήρες, του David Lynch ως προς την αισθητική της ταινίας, στην οποία πρωτοστατούν περισσότερο από καθετί άλλο οι νέον και led φωτισμοί, αλλά και από τον Brian de Palma, και ιδίως την «Femme Fatale», χαρακτηρισμός που θα ταίριαζε ως έναν βαθμό και στον ρόλο της Margot Robbie. Επειδή βέβαια οι εποχές έχουν αλλάξει από τις femmes fatales ηρωίδες της Rita Hayworth ή της Lauren Bacall, ο νέος ρόλος της υποψήφιας για Όσκαρ ηθοποιού, συνδυάζει το στοιχείο της μοιραίας γυναίκας με εκείνο της εκδίκησης και της μαχητικότητας της Νύφης του «Kill Bill» ή της Jennifer στο πρόσφατο «Revenge».

Ενώ η υπόθεση φαντάζει ενδιαφέρουσα σε μία πρώτη ανάγνωση, στο πανί δεν είναι τελικά τόσο εύστοχα γυρισμένη. Αυτό οφείλεται κυρίως στο σενάριο του άπειρου Stein, το οποίο γίνεται ανά στιγμές αχρείαστα περίπλοκο, σε βαθμό που νομίζεις μήπως και  ο ίδιος έχει κάπου μπερδευτεί. Στην πραγματικότητα η υπόθεση της ταινίας, όταν πλέον έχει τελειώσει, συνειδητοποιείς ότι ήταν τόσο απλοϊκή, μπροστά στον τρόπο με τον οποίον στην πλάσαρε ο σκηνοθέτης. Και όταν ένα σενάριο είναι εκ γενετής αδύναμο, ο καλύτερος τρόπος για να ξεγελάσεις τον θεατή για την πολυπλοκότητά του είναι να το γεμίσεις με –άλλοτε προφανείς, άλλοτε όχι- ανατροπές, που αποδυναμώνουν εν τέλει την όλη ιδέα, αντί να την ενισχύουν.

Οι ανατροπές είναι ευπρόσδεκτες, όταν είναι λίγες και καλές. Όταν γεμίζεις το β΄ μισό της ταινίας, με συνεχείς διαφοροποιήσεις όσων νομίζαμε στο πρώτο μισό, τότε προφανώς δεν έχεις κάτι άλλο να πεις, και έτσι αναμασάς τα όσα έδειξες στην αρχή, ανατρέποντάς τα. Λόγω του αδύναμου σεναρίου, όλα τα υπόλοιπα φαντάζουν χειρότερα από όσο είναι στην πραγματικότητα. Η απίστευτα στιλιζαρισμένη σκηνοθεσία μίας άγνωστης πόλης που είναι μες στο σκοτάδι, παραγεμισμένη με νέον πινακίδες, είναι σαν ο Lynch ή ο Refn να διακόσμησε το Gotham City. Και ενώ στους δύο αυτούς σκηνοθέτες δεν κλοτσάει μία τέτοια αισθητική, στον «Τερματικό Σταθμό» μοιάζει υπερβολική, σαν να έγινε καθαρά για λόγους εντυπωσιασμού.

Οι ταλαντούχοι ηθοποιοί ωστόσο που παίζουν, δίνουν αξιοπρόσεκτες ερμηνείες, με την Margot Robbie να τα καταφέρνει  πολύ καλά σε έναν ρόλο όμως που μοιάζει να έχει βγει από κόμικς, ο Simon Pegg είναι απολαυστικός, ιδίως στις κυνικές, με μαύρο χιούμορ συζητήσεις με την σερβιτόρα (στον πιο ξεκούραστο ρόλο της καριέρας του, αφού την έβγαλε σχεδόν όλη την ταινία καθισμένος σε μία καρέκλα) και τον Mike Meyers σε έναν πολύ πιο απαιτητικό ρόλο από τα «Austin Powers», χωρίς να ξεφεύγει τελείως από την καρικατούρα. Ένα νεονουάρ, που θα ήθελε να είναι πολλά παραπάνω.

Πρώτη δημοσίευση: 24 Μαΐου 2018, 12:58
Ενημέρωση: 31 Μαΐου 2018, 00:48
Τίτλος:
Terminal (Τερματικός σταθμός)
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
95
Εταιρία διανομής: 
Release: 
24 Μαϊου 2018

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos