Το σουτιέν

Το σουτιέν - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Ένα εμπορικό τρένο διασχίζει μια κοιλάδα στους πρόποδες του Καυκάσου. Ο Νουρλάν είναι ο μηχανοδηγός. Οδηγεί το τρένο διασχίζοντας ένα προάστιο του Μπακού, όπου τα κτήρια είναι τόσο κοντά στις γραμμές που αναγκάζεται να περνά ξυστά. Κάθε φορά που το τρένο  πλησιάζει, ο Αζίζ, ένα ορφανό παιδί, τρέχει με την σφυρίχτρα και ειδοποιεί τους κατοίκους να μαζέψουν τα πράγματά τους. Ό,τι δεν προλαβαίνουν να μαζέψουν ο Νουρλάν τα συγκεντρώνει στο τέλος της διαδρομής. Την τελευταία μέρα πριν την συνταξιοδότησή του βρίσκει σκαλωμένο στο τρένο ένα ιδιαίτερο σουβενίρ: ένα δαντελωτό, γαλάζιο σουτιέν. Η σκέψη του σουτιέν τον αναστατώνει  και γι’ αυτό επιστρέφει στην γειτονιά για να αναζητήσει την ιδιοκτήτριά του.

Άποψη: Ο μύθος της Σταχτοπούτας εκσυγχρονίζεται καθώς πλέον δεν υπάρχει πρίγκιπας και βασίλειο αλλά ένας ταπεινός οδηγός τρένου που αναζητά μανιωδώς την κοπέλα που τον γοήτευσε με βάση ένα σουτιέν το οποίο θα δοκιμάσουν όλες οι γυναίκες του χωριού μέχρι να βρει σε ποια ταιριάζει.

Ο Veit Helmer σκαρφίζεται μια ιδιαίτερη, ποιητική και συνάμα κωμική εκδοχή του γνωστού παραμυθιού χωρίς να ξεφεύγει από την αφέλεια και την απλοϊκότητα των παιδικών ιστοριών. Η πρωτοτυπία της ταινίας έγκειται κυρίως στο ότι επιλέγει ένα θέμα που θα μπορούσε να μετατραπεί σε σπαρταριστή κωμωδία αλλά ακολουθεί μια πολύ διαφορετική προσέγγιση, όπου απουσιάζουν πλήρως οι διάλογοι. Η ταινία δεν είναι βουβή, μιας και υπάρχουν ήχοι, οι ήρωες γελάνε βγάζουν βογκητά και άναρθρους ήχους απλώς δεν υπάρχει ομιλία. Σαν να βρισκόμαστε σε έναν κόσμο που η γλώσσα έχει καταργηθεί και οι άνθρωποι επικοινωνούν μόνο μέσα από τις εκφράσεις, τις γκριμάτσες και την γλώσσα του σώματος.

Το πολύ ταλαντούχο καστ που έχει στην διάθεσή του ο σκηνοθέτης, με πρώτο βέβαια τον Miki Manojlovic, ηθοποιό που αγαπήσαμε από ταινίες του Kusturica, αλλά και τον Dennis Lavant (μόνιμος συνεργάτης του Leos Carax) και την Paz Vega καταφέρνουν να πουν όσα χρειάζεται χωρίς ίχνος λέξης. Αν και η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν σκηνές στις οποίες νιώθεις το άβολο της κατάστασης, λόγω της απουσίας διαλόγου που θα μπορούσε να είχε απογειώσει την σκηνή, παρόλα αυτά αποφεύγει τους σκοπέλους και βρίσκει τρόπους να πει όσα χρειάζεται.

Η ποιητικότητα της ταινίας είναι εμφανής από τα υπέροχα πλάνα, τα εξαιρετικά καδραρίσματα, τα μαγευτικά τοπία και σε συνδυασμό με την προσπάθεια να μοιάζει με παλιά ταινία σε μη αποκατεστημένη κόπια (εξ ου και τα επιτηδευμένα σπασίματα που υπάρχουν στην οθόνη) δημιουργούν το συναίσθημα της νοσταλγίας για ένα απολεσθέν παρελθόν γεμάτο παραμύθια και όνειρα.

Μπορεί μερικές φορές να γίνεται κινηματογραφικά «φλύαρο» εξαιτίας της επαναληψιμότητας ίδιων σκηνών, μπορεί να εντυπωσιάζει η φετιχιστική εμμονή του ήρωα με ένα σουτιέν-σύμβολο θηλυκότητας που ωστόσο φέρνει την σκοποφιλία σε νέα βάση μιας και θέλει διακαώς να βρει την ιδιοκτήτρια χωρίς να έχει δει το πρόσωπό της ή οτιδήποτε άλλο πέρα από την πλάτη της την ώρα που έβγαζε το σουτιέν, καθώς η μοναξιά του τον οδηγεί να νιώθει ευχάριστα με αυτήν την αποστολή της εύρεσης της ιδιοκτήτριας, εντούτοις έχει όλη την ποιητικά παραμυθένια στόφα των παλιών παραμυθιών που δύσκολα μπορείς να αντισταθείς και να μην μπεις στον πειρασμό να συνταξιδέψεις με τον Νουρλάν στο ταξίδι της ζωής. Πάνω από όλα αυτό είναι, ένας άνδρας που πλέον έχει απωλέσει κάθε άλλη ένδειξη ζωντάνιας και το μόνο που του απέμεινε είναι ένα σουτιέν για να τον ξυπνήσει ή για να του δείξει πως μια γυναίκα είναι πολλά παραπάνω από αυτό.

Πρώτη δημοσίευση: 23 Μαΐου 2019, 14:34
Ενημέρωση: 30 Μαΐου 2019, 14:39
Τίτλος:
Το σουτιέν (The bra)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
90
Εταιρία διανομής: 
Release: 
23 Μαϊου 2019

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos