Σύνοψη: Η ταινία ‘A Quiet Passion’ του Τέρενς Ντέιβις παρουσιάζει την ζωή της Έμιλυ Ντίκινσον (1830-1886), της κορυφαίας ίσως και άκρως αινιγματικής Αμερικανίδας ποιήτριας, από την εφηβεία της ως πεισματάρα μαθήτρια, την ενήλικη ζωή της, με παρηγοριά την ποίηση, έως τον θάνατό της. Μια γυναίκα «που δεν άντεχε να ζήσει φωναχτά» σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο, η οποία ανέτρεψε τις λογοτεχνικές νόρμες της εποχής της και ως πρόδρομος του μοντερνισμού, μετουσίωσε τα πιστεύω της – από τη σχέση της με την θρησκεία και την ομορφιά, έως τις κοινωνικές συμβάσεις και τη θέση της γυναίκας - τις κρυφές της αναζητήσεις και τις ιδιορρυθμίες της σε χιλιάδες ποιήματα με ευρεία θεματολογία και αντισυμβατική φόρμα.

Άποψη: Παρά τον όποιο αναμενόμενο ακαδημαϊσμό της ταινίας και τη γραμμική αφήγηση μιας κλασικής βιογραφίας, ο σκηνοθέτης αποφεύγει την άκαμπτη σοβαροφάνεια, σατιρίζει εύστοχα τα κοινωνικά ήθη της εποχής και τολμά να εντάξει αρκετά κωμικά ‘ιντερλούδια΄, όπως ένα ασυνήθιστο ‘tea party’, όπου ακόμα και το τσάι μοιάζει αμαρτωλό, υπογραμμίζοντας έτσι το ευφυές πνεύμα, το περιπαικτικό ύφος και τον (αυτο)σαρκασμό της ηρωίδας, σαν μια θηλυκή βερσιόν του Όσκαρ Ουάιλντ.

Ο ποιητικός λόγος εμπλέκεται μεν διακριτικά μέσω voice-over, αλλά σίγουρα δεν θα είναι ιδιαίτερα κατανοητός για όσους δεν είναι σχετικά εξοικειωμένοι με το έργο της Ντίκινσον και την πολυσημία του. Η εικόνα, όμως, μπορεί κάλλιστα να λειτουργήσει ως ένα άλλο ‘σπαρακτικό’ μέσο για την αποκρυπτογράφηση των πυκνών νοημάτων.

Η προσεγμένη αναπαράσταση της εποχής - η ταινία γυρίστηκε κυρίως στο Βέλγιο, κοντά στην Αμβέρσα, καθώς και σε μερικές τοποθεσίες της Μασαχουσέτης και στο ίδιο το σπίτι της ποιήτριας, που λειτουργεί ως μουσείο – μοιάζει αβίαστη. Η κομψή και συγκρατημένη κινηματογράφιση, με κάδρα που παραπέμπουν σε ζωγραφικά έργα αμερικανικού ιμπρεσιονισμού, υποκύπτει στο ζεστό φως των εξωτερικών πλάνων και στο ρομαντικό φως των κεριών στις εσωτερικές λήψεις. Αυτή είναι και μια όψη της εσωτερικής πάλης της ηρωίδας: από τη μια, διψά να γνωρίσει, να καταλάβει και να αλλάξει τον κόσμο, από την άλλη, επιλέγει την ασκητική ζωή και έρχεται αντιμέτωπη με τους εσωτερικούς της δαίμονες, δέσμια των ψυχώσεων, του δύσκολου χαρακτήρα και της ανίατης ασθένειάς της.

Η Σίνθια Νίξον φοράει με άνεση και πειστικότητα τα ρούχα εποχής, και η ερμηνεία της ταιριάζει γάντι στον αντισυμβατικό χαρακτήρα της ηρωίδας. Η ηρωίδα δεν κάνει προσπάθεια να την συμπαθήσουμε, ή να συμπάσχουμε με το δράμα της. Είναι εκεί απέναντί μας και μας κοιτάει στα μάτια, με ειλικρίνεια και ανθρωπιά. Στο πλευρό της, στέκονται επάξια η Τζένιφερ Ίλι και ο Κιθ Καραντάιν.

Μια βιογραφία που ρίχνει φως στις λεπτομέρειες, αφού άλλωστε λίγα είναι τα γνωστά αξιοσημείωτα γεγονότα της ζωής της Έμιλι. Μια ευαίσθητη ταινία εσωτερικής καύσης, με σωστές δόσεις γλυκιάς μελαγχολίας και ανήσυχου ρεαλισμού. Η ντελικάτη τόλμη της έγκειται στο ότι αφήνει την ίδια την ηρωίδα να μιλήσει μέσα από τα λόγια και τις αντιδράσεις της, καθώς πασχίζει να ξεφύγει από τις συμβάσεις της εποχής της, αποζητώντας τη δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια, τη χαρά της ζωής. Και ενώ αρνείται να αυτολογοκριθεί, η ίδια σηκώνει μόνη της τους τοίχους της που την περιορίζουν σε ένα δωμάτιο, απορρίπτει όσους την προσεγγίζουν, αφήνοντας μισάνοιχτο το παράθυρο της επικοινωνίας μόνο μέσα από τα γραπτά της.

«Η τύχη δεν είναι τυχαία, είναι μόχθος.                                                    

 Το χαμόγελο της επιτυχίας κερδίζεται»

| Emily Dickinson

Πρώτη δημοσίευση: 1 Ιουνίου 2017, 18:24
Ενημέρωση: 8 Ιουνίου 2017, 18:49
Συντάκτης: 
Τίτλος:
A quiet passion (Ήρεμο πάθος)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
125
Εταιρία διανομής: 
Release: 
1 Ιουνίου 2017

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos