Να κάθεσαι και να κοιτάς

Εύστοχη πολιτικοποιημένη παραβολή

H Μαρία Συμεού υποδύεται την Αντιγόνη, μια γυναίκα 30 ετών που λόγω οικονομικής κρίσης επιστρέφει στην επαρχία για να ανακαλύψει ότι δεν είναι μόνο εκείνη που γυρνάει πίσω, αλλά και ολόκληρη η κοινωνία.

Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιώντας μια πολύ εύστοχη παραβολή κάνει το δικό του αιχμηρό σχόλιο σε όσα συμβαίνουν γύρω μας και, κυρίως, στη χώρά μας που έχει γυρίσει… εκατό χρόνια πίσω. Στον τόπο που επιστρέφει η ηρωϊδα, ο ‘αφέντης’ άντρας θεωρείται κυρίαρχος του παιχνιδιού και ασκεί σωματική και ψυχολογική βία απέναντι στη γυναίκα.

Με το σχόλιό της ‘Αντιγόνης’ στην αρχή της ταινίας, ότι οι φασίστες στο μέλλον θα φορούν παντόφλα παραλληλίζει τη γνωστή φράση ‘θα πέσει παντόφλα’ με την άνοδο του ακροδεξιού φαινομένου και το σκοταδισμό. Το ‘δίκαιο του ισχυρού’ στη μικρή κοινωνία καλά κρατεί. Η λογική του παραλόγου βασίζεται στη βία και η εξουσία είναι συγκεντρωτική, γυρίζοντάς μας πολλά χρόνια πίσω. Η ηρωϊδα αποφασίζει ότι δεν θα γίνει πιόνι σε αυτό το σάπιο παιχνίδι και θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να αποτρέψει τον δικό της τύραννο.

Εν τέλει, θα το καταφέρει μετά κόπων και βασάνων. Αν και η καθαυτή ιστορία είναι λιτή και δε φέρει πολλά καινοτόμα στοιχεία, το νόημα είναι σαφές. Προφανώς η λιτότητα αυτή ήταν σκόπιμη από σκηνοθέτη και σεναριογράφο. Αντί ‘να κάθεσαι και να κοιτάς’ αυτό που συμβαίνει γύρω σου, ανέλαβε ενεργό δράση. Μόνο έτσι θα το αποτρέψεις. Εσύ, εγώ και όλοι μαζί.

Eιρήνη Κατσαρά