Instant family

Σύνοψη: Ο Πιτ και η Έλι ζουν μία ήσυχη ζωή μέχρι που αποφασίζουν να δημιουργήσουν οικογένεια μέσω της υιοθεσίας. Όταν γνωρίσουν την έφηβη Λίζυ ο ατίθασος χαρακτήρας της δεν θα τους εμποδίσει να την πάρουν υπό την προστασία τους, μαζί με τα δύο μικρότερα αδέρφια της. Ένα παιδί είναι δύσκολη υπόθεση για ένα ζευγάρι, πόσο μάλλον τρία από αυτά και τώρα, ο Πιτ και η Έλι πρέπει να ανταπεξέλθουν στις ευθύνες της οικογένειας.

Άποψη: Αυτοβιογραφικός γίνεται ο Σον Άντερς στην επόμενη δουλειά του μετά το “Daddy’s Home 2” καθώς επιλέγει να μοιραστεί με το κοινό την δική του εμπειρία από την υιοθεσία τριών παιδιών και χρησιμοποιεί όλα τα κατάλληλα συστατικά για μία βασική ντραμεντί Αμερικάνικης κοπής με δόσεις γέλιου αλλά και με τελικό ηθικό δίδαγμα για να μη ξεχνιόμαστε.

Ο Μαρκ Γουόλμπεργκ έχει στο πλευρό του την κωμική ηθοποιό Ρόουζ Μπερν (“Bridesmaids”) και μαζί φτιάχνουν ένα χαριτωμένο ζευγάρι, τακτοποιημένο με όλα τα γνωρίσματα μιας ευτυχισμένης οικογένειας… άνευ τέκνων. Η απόφαση θα παρθεί γρήγορα και από την μια στιγμή στην άλλη το σενάριο μας  δείχνει την ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού όσον αφορά την υιοθεσία και τα στάδια που περνάνε οι ενδιαφερόμενοι ώστε να φτάσουν στον στόχο τους.  

Τα τρία αδερφάκια προφανώς θα αποδειχτούν δύσκολη υπόθεση για τον Πιτ και την Έλι και η αντιμετώπιση της κατάστασης θα θυμίσει πολλές φορές ανάλογες παραγωγές με απηυδισμένους γονείς οι οποίοι παίρνουν κουράγιο από τα ψήγματα ανταπόκρισης των παιδιών τους και συνεχίζουν το δύσκολο έργο τους. Η ταινία δεν κάνει κάποια λαμπρή ανακάλυψη σχετικά με την γονεϊκή ιδιότητα και το βάρος της ευθύνης αλλά η μακρά και επίπονη δοκιμασία της υιοθεσίας δεν αξίζει αυτό το ελαφρύ εμπορικό κάλυμμα που της φορτώσανε.  

Συμπαθητικό το αποτέλεσμα, αποτελεί μία ταινία που με το χαλαρό τέμπο της και το προκατασκευασμένο φινάλε  θα προσελκύσει μία μερίδα κοινού περισσότερο για το χαβαλέ παρά για το μήνυμα που θέλει να περάσει, ωστόσο δεν καταφέρνει να μιλήσει με αγνή ειλικρίνεια για το τι σημαίνει οικογένεια.