Indignation

Στην Αμερική του 1951, κι ενώ ο πόλεμος στην Κορέα μαίνεται, ο Μάρκους, ένας χαρισματικός και ιδεαλιστής γιος ενός καταπιεστικού Εβραίου χασάπη από το Νιου Τζέρσεϊ, καταφθάνει με υποτροφία σε ένα συντηρητικό κολέγιο του Οχάιο για να σπουδάσει Νομικά. Εκεί, η αδιαφορία του για τις κοινωνικές συναναστροφές, η σχέση του με την Ολίβια, μια γλυκιά, παρορμητική κοπέλα που, όμως, δεν χαίρει και της καλύτερης φήμης, αλλά και το γεγονός ότι δηλώνει άθεος, θα τον θέσουν στο στόχαστρο του εριστικού κοσμήτορα του κολεγίου, ο οποίος θα τον φέρει στα όρια της αγανάκτησης.

Ο ιδιαίτερα επιτυχημένος Αμερικανός παραγωγός και σεναριογράφος James Schamus, επί σειρά ετών συνεργάτης του Ang Lee, ακούραστος υποστηρικτής του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά, καθώς και καθηγητής εφαρμογών στο Πανεπιστήμιο Columbia στη Νέα Υόρκη, κάθεται για πρώτη στην καρέκλα του σκηνοθέτη, προκειμένου να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το ομώνυμο μυθιστόρημα του πολυγραφότατου νοβελίστα Φίλιπ Ροθ, που έγραψε ορμώμενος από τις εμπειρίες του ως φοιτητής.

Ιδιαίτερα φροντισμένη όσον αφορά στην ανασύσταση της εποχής όπου διαδραματίζεται, αλλά κάπως θεατρική στην υφή της, η ταινία, η οποία παρουσιάζει μια Αμερική όπου βασιλεύει ο συντηρητισμός και η κοινωνική υποκρισία, βρίσκει στο πρόσωπο του κεντρικού της ήρωα τη φωνή μιας ολόκληρης γενιάς που παλεύει να ξεφύγει από τα καθιερωμένα, να χαράξει τη δική της πορεία και να φέρει τα πάνω κάτω στην καθημερινότητα μιας κοινωνίας που φοβάται να κοιτάξει πέρα από τον μικρόκοσμό της. Προσεγγίζοντας το υλικό του με σεβασμό και ιδιαίτερη καλαισθησία, αλλά με ίσως λίγη περισσότερη αυτοσυγκράτηση από όσο χρειαζόταν τις συναισθηματικές αναταράξεις των χαρακτήρων του, ο νεόκοπος σκηνοθέτης ξεδιπλώνει με ειλικρίνεια και μεθοδικότητα την πορεία του Μάρκους (ο Logan Lerman σε ακόμη μια πολλά υποσχόμενη ερμηνεία) από την αθωότητα της πίστης του ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο μέχρι τη συνειδητοποίηση πως, τελικά, είναι πολύ πιο εγκλωβισμένος από όσο νόμιζε στις κοινωνικές συμβάσεις, γεγονός που δεν του επιτρέπει να παραδεχτεί ανοιχτά τον έρωτά του για την Ολίβια (μια υπογείως σαγηνευτική Sarah Gadon).

Και, όταν πια φτάνουμε στην εντονότατη (και σχεδόν 20λεπτης διάρκειας) λεκτική αντιπαράθεση ανάμεσα στον Μάρκους και τον κοσμήτορα Κόντγουελ (ένας θαυμάσιος Tracy Letts), η οποία αποτελεί αναμφισβήτητα το highlight ολόκληρης της ταινίας, συνοψίζοντας την ουσία της και επιδεικνύοντας με εμφατικό τρόπο τη δύναμη της πένας του Ροθ, είμαστε πλέον βέβαιοι πως το “Indignation”, στα χέρια ενός πιο έμπειρου σκηνοθέτη, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα σύγχρονο american classic.