Το κορυφαίο των 10s
Σκληρό, μελαγχολικό, σκοτεινό, ασύλληπτα βίαιο σε ορισμένες στιγμές, το "Fury" είναι μια σπουδαία πολεμική ταινία που αντανακλά, την βαρβαρότητα, την κενότητα και την απερίγραπτη ματαιότητα του πολέμου.
Φιλόδοξο βεβαίως (με τον Μπραντ Πιτ πρώτη μούρη φόρα παρτίδα), αλλά παλιομοδίτικο στην εκτέλεση και τις απαιτήσεις, φροντίζει να ξεφεύγει από τα κλισέ που το στοχεύουν συνεχώς, με ευελιξία έμπειρου στρατιωτικού, όπως ακριβώς και ο πρωταγωνιστής του.
Για την ακρίβεια εκκινεί από αυτά (ο μπαρουτοκαπνισμένος ίλαρχος, ο ψάρακας γραφιάς, ο θρήσκος, ο αθυρόστομος καραβανάς) και χτίζει με υπομονή, χαρακτήρες αξιομνημόνευτους, ποντάροντας στο ταλέντο (σταθερά καλός ο Πιτ, έκπληξη από Λόρμαν & ΛεΜπεφ, αλλά συνολικά αξιοζήλευτη ερμηνεία σαν καστ) και την χημεία των πρωταγωνιστών του.
Θα ακολουθήσει η συνειδητοποίηση των φρικτών στιγμών του πολέμου, θα έρθει ο ωμός ρεαλισμός και θα κουμπώσει με την τραχύτητα που αντιμετωπίζουν τα στρατιωτικά τους κατορθώματα και η ανησυχία ότι ίσως ποτέ δεν θα καταφέρουν να μεταμορφωθούν ξανά από μηχανές του πολέμου σε απλούς ανθρώπους που χαίρονται με τις απλές καθημερινές απολαύσεις (η σεκάνς στο σπίτι).
Η τελική σκηνή της αναμέτρησης είναι εξουθενωτική, σχεδόν στοιχειωτική, εξακοντίζει στο υπερπέραν τις όποιες μέχρι τότε σεναριακές ευκολίες και απονέμει δικαιολογημένα στο φιλμ του Άγιερ τον τίτλο της κορυφαίας κινηματογραφικής (δεν υπολογίζουμε το τηλεοπτικό "Pacific") πολεμικής περιπέτειας Β' Παγκοσμίου Πολέμου των 10s...
Ένα καθαρόαιμο "πολεμικό" που ορμά σαν λυσσασμένο σκυλί μέσα στις λασπουριές, σε δαγκώνει από τον λαιμό και δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα.
Απόστολος Κίτσος
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων