Σύνοψη: Ένα γατάκι βλέπει ξαφνικά το δάσος όπου μένει να κατακλύζεται από μια βιβλικών διαστάσεων πλημμύρα. Προκειμένου να σωθεί, ανεβαίνει σε μια μυστηριώδη κιβωτό, όπου έχουν βρει επίσης καταφύγιο ένας σκύλος, ένας λεμούριος κι ένα καπιμπάρα.
Οι γάτες θεωρούνται φύσει μοναχικά ζώα, αυτή την φορά όμως θα πρέπει να συνεργαστεί με τα υπόλοιπα είδη, εάν θέλει να επιβιώσει.
Άποψη: Βραβευμένο με τη Χρυσή Αθηνά στις πρόσφατες Νύχτες Πρεμιέρας, το Flow του Γκιντς Ζιλμπαλόντις (που χάρισε στην Λετονία την πρώτη οσκαρική υποψηφιότητα της ιστορίας της και μάλιστα διπλή -για animation και διεθνές φιλμ!- ενώ μάζεψε μπόλικο φεστιβαλικό buzz στο διάβα του) είναι μια subtle παραβολή για την συνεργασία και τη συστράτευση ετερόκλητων ατομικοτήτων κάτω από έναν κοινό στόχο.
Οπτικά ακαταμάχητο, καλλιγραφικά σχεδιασμένο και με πλήρη απουσία διαλόγων, συνιστά κυριολεκτικά "μια ταινία για όλη την οικογένεια", καθώς λειτουργεί σαν ένας οικουμενικός μύθος του Αισώπου για το παιδικό κοινό, με καλοχτισμένο σασπένς για την τύχη της γάτας με τα τεράστια, έντρομα μάτια, και ταυτόχρονα σαν αλληγορικό παραμύθι για τους ενήλικες.
Προβληματικές όπως η κλιματική κρίση, το ατομοκεντρικό, "παρωπιδικό" mindset ακόμα και στο χείλος του ολοκληρωτικού αφανισμού ή ο νόμος του ισχυρού (και η αναπόφευκτη βία με την οποία αυτός εφαρμόζεται) διακρίνονται υπαινικτικά στο φόντο.
Ως προς την απεικόνιση του τελευταίου, μάλιστα, η ταινία επιλέγει μια αξιοθαύμαστα ισορροπημένη προσέγγιση, μιας και δεν αποκρύπτει την εγγενή σκληρότητα που ρυθμίζει τη φύση αλλά ούτε και την αποτυπώνει με gore, ρεαλιστική ωμότητα, αντιλαμβανόμενη πλήρως τους κώδικες μιας κατά βάση παιδικής ταινίας, καθώς και την ανάγκη για σκεπτόμενο μεν, μη traumatising δε περιεχόμενο.
Έτσι, στο Flow ο καθένας βρίσκει κι από κάτι να "πάρει" μαζί του με τους τίτλους τέλους: οι μικροί έχουν παρακολουθήσει μια διασκεδαστική περιπέτεια επιβίωσης κι οι "μεγάλοι" ένα ογδοντάλεπτο υπόκωφης αλλά καθάριας (φωτογραφικά και νοηματικά) οπτικής αφήγησης.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων