The eyes of Orson Welles

Σύνοψη: Όταν η κόρη του Όρσον Ουέλς αποφασίζει να φέρει για πρώτη φορά στο φως τα αρχεία του πατέρα της. Ένας από τους πιο Ενδιαφέροντες συγχρόνους ντοκιμαντεριστες δέχεται την πρόκληση να προσεγγίσει τον δημιουργό μέσα από πτυχές που μας ήταν άγνωστες μέχρι πρότινος. Στην πορεία καταλήγει σε λατρευτικό φόρο τιμής που εισχωρεί στο μυαλό μιας ιδιοφυίας και καταφέρνει να μας πείσει να τον αντικρίσουμε με αλλά μάτια.

Άποψη: Ο Όρσον Ουέλς ήταν ένας ολοκληρωτικός καλλιτέχνης του κινηματογράφου. Μύθος, πρωτοποριακός, ίσως εξωγήινος. Τα έκανε όλα και τα έκανε αριστουργηματικά: σκηνοθέτης, ηθοποιός, σεναριογράφος, διευθυντής φωτογραφίας, μοντέρ, σκηνογράφος. Τελειομανής και απόλυτα δοσμένος στην τέχνη του, αλλά και τα πάθη του. Αυτοκαταστροφικός ίσως; Πάντα όμως με τους δικούς του όρους, χωρίς καμία έκπτωση σε ηθική ή δημιουργική υπόσταση.

Ο Ιρλανδός ντοκιμαντερίστας Μαρκ Κάζινς θαυμάζει τον Όρσον Ουέλς. Όπως όλοι μας. Του μιλά σε δεύτερο πρόσωπο και μέσα από τις ζωγραφιές και τα σχέδια του εμβληματικού αυτού καλλιτέχνη, μας παραθέτει μια πολύ ενδιαφέρουσα οπτική γωνία αυτού του ασύλληπτου δημιουργού, με τα οράματα και τις ενοράσεις του σε πρώτο πλάνο, στήνοντας έναν διάλογο με την ιδιοφυία του, χωρισμένο σε έξι κεφάλαια όπου προσπαθεί να τον προσεγγίσει μέσα από τις τέσσερις συμβολικές διαστάσεις του: του Πιονιού, του Ιππότη, του Βασιλιά και του Γελωτοποιού.

Ένα συναρπαστικό πορτραίτο ενός μεγαλοφυούς δημιουργού, με αντιφάσεις, αλλά και εκλεκτικές συγγένειες που συναρπάζουν, αποφεύγει τον σκόπελο της αγιογραφίας και τον εξιστορεί με κινηματογραφική φαντασία.