Colossal

Σύνοψη: Η Γκλόρια χάνει ξαφνικά τη δουλειά και τον φίλο της. Απελπισμένη, επιστρέφει στην μικρή κωμόπολη που γεννήθηκε, όπου και επανασυνδέεται με τον παιδικό της φίλο, Όσκαρ, έναν καλοπροαίρετο ιδιοκτήτη μπαρ, ο οποίος μαζί με τους φίλους του την παρασύρουν στο ποτό. Τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν μία… περίεργη τροπή, όταν η Γκλόρια ανακαλύπτει με τρόμο ότι ένα αδηφάγο τέρας, που βρίσκεται στη Σεούλ, μιμείται  κάθε της κίνηση σε καταστροφικό βαθμό.

Άποψη: Πολύ εξυπνη σεναριακή ιδέα, με την οποία ο Βγιαλόντο προσπαθεί να μλήσει για την κρίση στις αξίες και τις διαπροσωπικές σχέσεις επιχειρώντας μία αλληγορία βασισμένη σε κινηματογραφικό crossover της ερωτικής ντραμεντί με την ταινία καταστροφής τρόμου με τέρατα. 

Οι προθέσεις του είναι σίγουρα καλές, αλλά δεν καταφέρνει να δικαιώσει τις προσδοκίες, κυρίως επειδή μένει αναποφάσιστος όσον αφορά τον τόνο και το ύφος της αφήγησής του, δεν τον βοηθούν καθόλου οι άχρωμες και άοσμες παρουσίες του (έτσι κι αλλιώς με ερμηνευτικό ταβάνι) πρωταγωνιστικού διδύμου και καταλήγει σε μια αποπροσανατολισμένη και μάλλον ξεζουμισμένη προσπάθεια.

Και είναι κρίμα διότι ξεκινά με σαρκασμό και οξεία σάτιρα που ταιριάζουν στην αλληγορική ιστορία που προσπαθεί να στήσει, πολύ γρήγορα όμως τα αντικαθιστούν μια σοβαροφάνεια που υπονομεύει το εγχείρημα, μια προχειρότητα στην σεναριακή προσέγγιση που αποδεικνύει ότι μάλλον "μεγαλοπιάστηκε" με την ευφυή κεντρική ιδέα, αλλά και μια ανόητη τελική εξήγησή της που οδηγεί σε ένα flat φινάλε, πολύ μακριά από όσα ελπίζεις ότι θα δεις παρακολουθώντας π.χ. το τρέιλερ.