Σύνοψη: Έχουν εισβάλλει εξωγήινοι στον κόσμο και έτσι στο Σικάγο έχει επιβληθεί πλέον στρατιωτικός νόμος. Η οικογένεια Drummond προσπαθεί να διαφύγει με το αυτοκίνητο αλλά δεν τα καταφέρνει με τα εξωγήινα τέρατα να σκοτώνουν τους γονείς και να επιζούν τα δύο αγόρια. Εννιά χρόνια αργότερα, οι εξωγήινοι έχουν πλέον ενταχθεί στην κυβέρνηση αποτελώντας τους Νομοθέτες. Με την προπαγάνδα έχουν πείσει τον κόσμο ότι κατοικούν σε μια χώρα ευημερούσα. Τα δύο αγόρια έχουν μεγαλώσει και προσπαθούν να αλλάξουν την παρούσα κατάσταση μέσα από την αντίσταση.

Άποψη: Ανέκαθεν το είδος της επιστημονικής φαντασίας χρησιμοποιήθηκε ως μέσο αλληγορικής αναπαράστασης του παρόντος ή μελλοντικού κόσμου. Στο «Captive State» έχουμε τον γνώριμο φόβο πιθανής εισβολής εξωγήινων που θα καταλάβουν την ανθρωπότητα και θα ελέγχουν την κατάσταση, κάτι όμως που πιθανόν ήδη κάνουν άνθρωποι και κυβερνήσεις, που με την προπαγάνδα πείθουν για μια φαινομενική ευημερούσα οικονομία, χειραγωγώντας τον κόσμο ώστε να μην αντιδράσει. Και στην Αμερική του Trump σίγουρα έχει ειδική βαρύτητα. Το θέμα είναι όμως πώς το κάνεις και όπως εύστοχα και χιουμοριστικά αναφέρει το IndieWire, «αν ποτέ εισβάλλουν εξωγήινοι, προσευχήσου να γίνει με πιο ενδιαφέροντα τρόπο από αυτό το φλατ θρίλερ».

Ξεκινώντας από το παρόν με μια οικογένεια που θέλει να γλιτώσει από αυτήν την κατάσταση και καταλήγοντας εννιά χρόνια μετά, με τους ανθρώπους να ελέγχονται, η ταινία του Rupert Wyatt, σκηνοθέτη του «Rise of the Planet of the Apes», διερευνά ένα δυστοπικό κόσμο υποταγής, στον οποίον ο γιος της αρχικής οικογένειας, ο Gabriel, αγνοεί την ύπαρξη ομάδας αντίστασης, πιστεύοντας ότι δεν υπάρχει πλέον και όταν το μαθαίνει και βρίσκει τον αδερφό του, αρχίζει η προσπάθεια αλλαγής του σκηνικού, διερευνώντας παράλληλα ποιοι συνεργάστηκαν και ποιοι αντιστάθηκαν στο καθεστώς, ως είθισται να συμβαίνει και σε πραγματικές περιπτώσεις καθεστωτικής επιβολής.

Το πρόβλημα αρχίζει από την απουσία δράσης, με τα γεγονότα απλώς να διαδέχονται το ένα το άλλο, να περνούν σαν τρέιλερ μπροστά από τον θεατή παρά ως μέρη μιας γενικότερης πλοκής. Γι’ αυτό δίνει την εντύπωση μιας ατελούς στα μηνύματά της ταινίας, που μέχρι τέλους αδυνατεί να συναρπάσει, να ξαφνιάσει ή να προκαλέσει το οποιοδήποτε συναίσθημα πέραν αυτού της ανίας, που υπάρχει άπλετο στην ταινία, μιας και η ίδια η ταινία μοιάζει ξέπνοη και ανέμπνευστη. Ακόμα και τα εφέ φαντάζουν ελάχιστα εντυπωσιακά, σαν από ταινία δεύτερης διαλογής. Άλλωστε, έχουμε δει τόσες πολλές ταινίες για αυτήν την πιθανή μελλοντική εισβολή που πλέον δεν υπάρχει λόγος να βγαίνουν τόσο συχνά ταινίες αυτού του στιλ, εκτός αν έχουν κάποια πρωτότυπη προσέγγιση. Μόνο που η πρωτοτυπία είναι η λέξη που απουσιάζει από το λεξιλόγιο του σκηνοθέτη.

Πρώτη δημοσίευση: 28 Μαρτίου 2019, 05:43
Ενημέρωση: 4 Απριλίου 2019, 04:45
Τίτλος:
Captive state (Πόλη υπό κατοχή)
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
109
Εταιρία διανομής: 
Release: 
28 Μαρτίου 2019

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
21 hours

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos