ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η βραβευμένη με Όσκαρ Σουζάνε Μπίερ δίνει μια εντελώς διαφορετική διάσταση στην αξία της ανθρώπινης αγάπης, ανακινώντας ένα κινηματογραφικό μείγμα ζεστασιάς και εμπιστοσύνης. Μετά το Οσκαρικό «Ίσως, Αύριο!» την ταινία της σκηνοθέτιδος που έκανε τους πάντες να μιλούν γι’ αυτή, λίγα χρόνια πριν, σκαλίζοντας τη ματαιότητα της ανθρώπινης σχέσης εξουσιαστή – εξουσιαζόμενου, η σημαντικότερη εκπρόσωπος των ρεαλιστικών κινηματογραφικών χρωμάτων της σημερινής Δανίας, επιστρέφει με μια πρωτοφανή, ελπιδοφόρα και χαρούμενη ωδή στα γλυκόπικρα, ανθρώπινα συναισθήματα.
Στο υπόβαθρο συναντάμε την ονειρική φύση της Ιταλίας, η οποία συμβάλει αβίαστα στη σύνθεση μιας καρτ-ποστάλ, ιδανικής για να φιλοξενήσει την απόλυτα οπτιμιστική εξερεύνηση του αγνώστου, μπαίνοντας ως μαγικό χαλί – παράλληλα - κάτω από τα πόδια δυο ανθρώπων που κρύβουν, επιμελώς και με τον πιο αστείο τρόπο, τις ανασφάλειές τους. Αγάπη, απώλεια, παραλογισμός και χιούμορ, παίρνουν σάρκα και οστά. Ντύνονται με δέρμα ανθρώπινο, συνθέτοντας, τελικά, μια περίπλοκη εκδοχή ζωής που εκπλήσσει, γοητεύει, συγκινεί και ταρακουνά ακόμη και τις πιο καλά θωρακισμένες ανθρώπινες καρδιές.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων