Πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις!
Είναι κάποιοι σκηνοθέτες που απλώς... "can do no wrong" και σε περίοπτη θέση αναμεταξύ τους βρίσκεται ο Ανγκ Λι, ο οποίος εδώ καταπιάνεται για πρώτη φορά στην καριέρα του με την τεχνοτροπία της τρισδιάστατης κινηματογράφησης. Και τα αποτελέσματα εκπλήσσουν όσο δεν πάει.
Η "Ζωή του Πι" δεν είναι μια ακόμη περίπτωση "δυσκινηματογραφήσιμης" νουβέλας (και πιο συγκεκριμένα του ομώνυμου best seller, δια χειρός Γιαν Μαρτέλ), η οποία μεταφέρεται επιτέλους στη μεγάλη οθόνη - είναι ένα πραγματικά αποστομωτικό οπτικοακουστικό υπερθέαμα μαγικού ρεαλισμού, που ξεχειλίζει από την υποδειγματική ευαισθησία και την ακαταμάχητη ποιητική διάθεση με τις οποίες τυλίγει τις ταινίες του ο πολυτάλαντος Ταϊβανέζος δημιουργός. Και, παράλληλα, είναι ένας ανεκτίμητος φόρος τιμής στην υψηλή τέχνη του storytelling. Δε θα είναι λίγες οι φορές κατά τη μακρά διάρκεια της ταινίας, που θα πιάσεις τον εαυτό σου να γουρλώνει τα μάτια από δέος, παρακολουθώντας τα όσα θαυμαστά ξετυλίγονται μπροστά σου, τη στιγμή που από το μυαλό σου θα περνούν σκέψεις περί του πόση ομορφιά και πόση αρμονία υπάρχει στον κόσμο γύρω μας, πράγματα που -σχεδόν από μόνα τους- αρκούν να σε βοηθήσουν να συνειδητοποιήσεις το πόσο πολύτιμο δώρο είναι η ζωή και το πόσο επιτακτικό είναι να μην το βάζεις κάτω και να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι.
Δεν ξέρω πόσα βραβεία θα διεκδικήσει και, τελικά, θα κερδίσει η "Ζωή του Πι". Εκείνο που σίγουρα ξέρω, είναι πως είχα πάρα πολύ καιρό να αφεθώ ολοκληρωτικά και να "ταξιδέψω" παρακολουθώντας μια ταινία. Κι αυτό για μένα αξίζει περισσότερο από όλα τα Oscars του κόσμου...
Χάρης Παπαπαναγιώτου
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων