Django Unchained

Δύο χρόνια πριν το ξέσπασμα του Αμερικανικού Εμφυλίου, ο Δρ. Κινγκ Σουλτζ, ένας Γερμανός πρώην οδοντίατρος και νυν κυνηγός επικηρυγμένων, υπόσχεται στον Τζάνγκο, έναν σκληροτράχηλο σκλάβο, να τον απελευθερώσει από τα δεσμά του, αν τον βοηθήσει στον εντοπισμό τριών κακοποιών. Όμως, ο Τζάνγκο έχει μόνο μία επιθυμία: να ξαναβρεί την αγαπημένη του Μπρουμχίλντα, η τύχη της οποίας αγνοείται…
Django Unchained - κριτική ταινίας

Spaghetti a la QT

Συναρπαστικά πολυσύνθετο, απολαυστικά αιματοβαμμένο, ευφάνταστα αναχρονιστικό, απροκάλυπτα (υπερ)βίαιο, ασύλληπτα ευρηματικό και πάνω απ’ όλα αφάνταστα διασκεδαστικό…

Το «Django Unchained» είναι pure QT, γεγονός που από μόνο του αρκεί για να οδηγήσει σε… παροξυσμό τους πιστούς fans, οι οποίοι είναι πάντα πρόθυμοι να παραβλέψουν τυχόν αδυναμίες. Όπως, για παράδειγμα, το γεγονός πως υπάρχει τουλάχιστον μια σεκάνς, που μοιάζει να βρίσκεται εκεί απλώς και μόνο για τον χαβαλέ της όλης υπόθεσης, προσφέροντας μάλιστα το πιο αταίριαστο (παρότι ξεκαρδιστικό) από τα πάμπολλα cameos του φιλμ.

Όμως, με τον Βολτς για μια ακόμη φορά σε έναν… film- stealing ρόλο (μιλάμε ο άνθρωπος δεν παίζεται), τον Ντι Κάπριο να βγάζει τον πιο μοχθηρό εαυτό του, μιλώντας για τη… γενετήσια ροπή των νέγρων στη σκλαβιά (!) σε έναν μονόλογο που ήδη πρέπει να θεωρείται κλασικός, τον Τζάκσον να ενσαρκώνει τον πιο μισητό, ίσως, χαρακτήρα ολόκληρης της ταραντινικής φιλμογραφίας, φτύνοντας τα «nigger» με ρυθμό πολυβόλου, και τον Φοξ να αναδεικνύεται επάξιος αναβιωτής του μύθου του Τζάνγκο, κερδίζοντας, μάλιστα, τα εύσημα από τον «αυθεντικό» Τζάνγκο, Φράνκο Νέρο, στην απόλυτη σκηνή-κλείσιμο του ματιού της ταινίας, το «Django Unchained» πολύ δύσκολα θα αφήσει κάποιον ανικανοποίητο.

Κι αν ακόμη θεωρείτε πως το εκρηκτικό αυτό δείγμα spaghetti western, μπασταρδεμένο με blaxploitation αναφορές και τίγκα στα αντιρατσιστικά μηνύματα, δεν είναι του γούστου σας, δεν έχετε παρά να εμπιστευθείτε τη γνώμη της Κέρι –Μπρουμχίλντα- Ουάσινγκτον, η οποία υποστηρίζει πως «πρόκειται κατά βάση για μια ερωτική ιστορία». Ναι. Ανάμεσα στον QT και τις ταινίες του Σέρτζιο Κορμπούτσι!

Xάρης Παπαπαναγιώτου


 

Η αυτού επικότης Κουεντιν

Ο Ταραντίνο έχει προ πολλού σπάσει όλα τα ρεκόρ.. Αυτή τη φορά όμως με το νέο του blaxploitwestern μηδένισε όλα τα κοντέρ με τον Τζάνγκο...Γιατί σίγουρα περιμέναμε μια καλή ταινία από τον Κουέντιν, αλλά αυτή τη φορά έκανε αριστούργημα, ακόμα κι αν κάποιοι έμειναν απλά στο να μετρούν πόσες φορές ακούγεται η λέξη “Nigga” στην ταινία..

Τι πιο επικό από τον Βενιαμίν ‘Django’ Jamie Foxx να συστήνεται με υφάκι «DJANGO, the D is silent» στον πάλαι πότε Κορμπουτσικό Django Φράνκο Νέρο, για να πάρει την αποστομωτική απάντηση του τελευταίου «I know». Ο κολλίγος Τζάνγκο ως άλλος Hammer (βλέπε blaxploitation του 1972 με τον Φρέντ Ουίλιαμσον) έρχεται να πάρει εκδίκηση και να τρίξει τα δόντια του στον ρατσιστικό κόσμο των «λευκών» για να σώσει την καλή του. Η φυλακισμένη γυναίκα του Τζάνκο, Μπρουμίλντα μιλά Γερμανικά και έχει πάρει το όνομά της από την συνωνοματη ηρωίδα του Γερμανικού παραμυθιού και ο λίγο οδοντίατρος και πολύ κυνηγός επικηρυγμένος Dr Schulz βλέπει τον εαυτό του σαν τον ήρωα Siegfried που πρέπει να τη σώσει (και να κάνει τη χάρη στον Django που τον βοήθησε)! O μεγαλογαιοκτήμονας (και εξαιρετικός στο ρόλο και πιο σκληρός από ποτέ) Ντι Κάπριο δεν έχει καμία σχέση με το αγοράκι του Τιτανικού, αντίθετα είναι ένας αδυσώπητος αφέντης που απολαμβάνει τα πλούτη του στην Candyland και αρέσκεται σε αγώνες mandingo ανάμεσα σε σκλάβους μέχρι θανάτου(να μια ακόμη αναφορά του Κουέντιν, αυτή τη φορά στο «Mandingo» του Ρίτσαρντ Φλάισερ του 1975). Ο Σάμιουελ Τζάκσον απλά σπέρνει! Τίποτα άλλο!

“Ι like the way you die boy”

H σκηνή που ο καθηλωτικός Κρίστοφ Βολτς υποκύπτει στην ‘πρόκληση’ του Ντι Κάπριο να του σφίξει το χέρι και ό,τι έπεται με την ατάκα «δε μπορούσα να αντισταθώ» είναι exploitation epicness!!! Και φυσικά τί να πει κανείς για το τεράστιο δόντι που βρίσκεται στην κορυφή της άμαξάς του... Αλλά θα μου πεις, τι πιο μαύρο από πέντε-εξι τύπους να παίζουν πόκερ με αυτιά σκλάβων! Ο Ταραντίνο είναι μανούλα σε αυτά.. άλλωστε έτσι αποτείει έμμεσα φόρο τιμής στον αυθεντικό Django του Κορμπούτσι (κάτι που έχει επίσης ο Ταραντίνο κάνει και στο Reservoir Dogs. (Η σκηνή του αυθεντικού Django εδώ). 

Σε ένα άλλο κολπάκι και φόρος τιμής τοιυ Κουέντιν,ο Ράς Τάμπλιν που ονομάζεται ως «son of a gunfighter» είναι ο ηθοποιός της ταινίας του 1965 “Son of a gunfighter” (έπαιζε και στο «Drive»). Η κόρη του ηθοποιού, Άμπερ Τάμπλιν παίζει εδώ την «daughter of a son of a gunfighter». Στην ταινία βλέπουμε και τον Ρόμπερτ Κάρανταιν, αδερφό του αδικοχαμένου «Bill» Ντέιβιντ Καρανταιν. Μουσικάρες από την αρχή έως το τέλος και εκεί που λες καλά ο Ταραντίνο δε θα εμφανιστεί πουθενά, μπαίνει εισαγωγή ‘ain’t no grave’ από Johnny Cash και νά σου φάντης μπαστούνι.

Ένα εξαιρετικό μείγμα Σπαγγέτι Γουέστερν και 70s Blackspoitation γεμάτo gory έξυπνους και αιματοβαμμένους διαλόγους όπως αυτούς που θα περίμενες από τον Ταραντίνο, με τη βία να μετατρέπεται σε τέχνη με τον πιο κινηματογραφικό τρόπο από τον μαιτρ του είδους Κουέντιν να μας σερβίρει ένα άψογο σπαγγέτι, που θες να το φας ολόκληρο χωρίς να μείνει ίχνος στο πιάτο.

Ps: Στους τίτλους τέλους, ο φίλος του RZA για να ανταποδώσει το γεγονός ότι ο Κουέντιν ανέλαβε το promo της άθλιας ταινίας του πρώτου με τίτλο «The Man with the iron fists», του έγραψε ένα τραγουδάκι.

Ειρήνη Κατσαρά

Πρώτη δημοσίευση: 17 Ιαν. 2013, 12:54
Ενημέρωση: 24 Ιαν. 2013, 12:55
Τίτλος:
Django Unchained (Django, ο τιμωρός)
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
165
Εταιρία διανομής: 
Release: 
17 Iανουαρίου 2013

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Feelgood
44161
Feelgood
25072
Feelgood
24204
Tanweer
17108
Tanweer
14120