O Ντέιβιντ Λιντς σκέφτεται να επισκεφθεί ξανά το Twin Peaks!

Μπορεί να έχει περάσει πλέον ένας χρόνος από την προβολή του, αλλά το «Twin Peaks: The Return» κάνει ακόμα τους fans του Ντέιβιντ Λιντς και της σειράς-ορόσημο να παραμιλούν! Πράγμα απολύτως λογικό, καθώς δύσκολα θα ξαναδούμε σύντομα (ή και ποτέ) κάτι παρόμοιο στη μικρή οθόνη.

Παρά τις συνεχείς ερωτήσεις των δημοσιογράφων και τις αμέτρητες θεωρίες που κυκλοφορούν ιντερνετικά, ο αινιγματικός δημιουργός συνεχίζει να αρνείται πεισματικά να δώσει εξηγήσεις, όμως έριξε ένα μικρό «τυράκι» στο πεινασμένο κοινό του κατά τη διάρκεια της παρουσίασης της νέας βιογραφίας του με τίτλο «Room to Dream» - που θυμίζουμε ότι αποτελεί και ένα από τα δώρα του διαγωνισμού για τα 8 χρόνια του Move It!

Θαυμαστής τόλμησε να ρωτήσει τον Λιντς εάν θα τον ενδιέφερε να συνεχίσει την ιστορία του Twin Peaks, για να λάβει την εξής απάντηση: «Με καλεί (σημ: ο κόσμος της σειράς), αλλά υπάρχουν πολλές ενοχλήσεις στη μέση.»

Ό,τι κι αν εννοεί ακριβώς με το παραπάνω, εμείς κρατάμε ένα πράγμα: τουλάχιστον το σκέφτεται!

Πάντως, εάν έχετε απορήσει κι εσείς με την διαρκή άρνηση του λατρεμένου σκηνοθέτη να παρέχει έστω και μια υποτυπώδη εξήγηση όλων των υπέροχα σουρεαλιστικών γεγονότων που διανθίζουν τις δημιουργίες της 40χρονης και βάλε καριέρας του, τότε έχουμε καλά νέα! Σε πρόσφατη συνέντευξή του στη Guardian, είχε να δηλώσει τα εξής:

«Όταν ολοκληρώνεις οτιδήποτε, οι άνθρωποι θέλουν αμέσως να μιλήσεις γι’ αυτό. Αυτό μου φαίνεται σχεδόν σαν έγκλημα. Μια ταινία ή ένα πίνακας, κάθε πράγμα έχει τη δική του γλώσσα και δεν είναι σωστό να προσπαθείς να πεις το ίδιο πράγμα με λέξεις. Οι κατάλληλες λέξεις δεν υπάρχουν. Η γλώσσα του κινηματογράφου δεν μπορεί να μεταφραστεί με τις λέξεις της αγγλικής γλώσσας. Κάτι θα χαθεί με αυτόν τον τρόπο.»

Και τώρα έχετε ένα καλό επιχείρημα για να χρησιμοποιείτε σε όσους πιστεύουν ότι το έργο του Ντέιβιντ Λιντς επιδέχεται λογικής ανάλυσης για να κατανοήσει κανείς – αν τα καταφέρει – τι ακριβώς σημαίνουν όλα αυτά που βλέπει. Το σινεμά του Λιντς άλλωστε είναι πάνω απ’ όλα αίσθηση και είναι (σχεδόν) εγκληματικό να σκοτώνουμε τις αισθήσεις φορτώνοντάς τις με αχρείαστες λέξεις.