"The marvelous Mrs. Maisel" - Άξιζε τις Χρυσές Σφαίρες

Αν κάποιος σου πει ότι αυτό το σόου είναι κοριτσίστικο γιατί πρωταρχικό ρόλο έχει μια γυναίκα νοικοκυρά από το Upper West Side τη δεκαετία του 1950, αυτό σημαίνει ότι δεν είδε πάνω από τα πρώτα είκοσι λεπτά του πρώτου επεισοδίου και προφανώς δεν ξέρει ότι έχει να κάνει με stand-up comedy. Ίσως θα έπρεπε να σταματήσεις να τον συναναστρέφεσαι κιόλας. Εμείς είδαμε ολόκληρη τη σειρά μέσα σε ένα 24ώρο και έχουμε άποψη.

Το The Marvelous Mrs. Maisel δημιουργήθηκε από την Amy Sherman-Palladino, η οποία, μαζί με τον άντρα της Daniel Palladino, λειτουργούν και ως παραγωγοί. Είναι το ίδιο ζευγάρι που δημιούργησε και έφερε στην οθόνη το πολυαγαπημένο Gilmore Girls και Gilmore Girls Revival. Μην ανησυχείς, το The Marvelous Mrs. Maisel δεν έχει καμία σχέση με το Gilmore Girls. Οι μόνες ομοιότητές τους είναι ο γρήγορος διάλογος, τα αστεία που σε κάνουν να ξεκαρδίζεσαι και η Alex Borstein την οποία ξέρεις ως Lois Griffin από το Family Guy.

Ας ξεκινήσουμε από το καστ. Η Rachel Brosnahan που υποδύεται την υπέροχη Miriam “Midge” Maisel στη σειρά δικαίως απέσπασε την πρώτη της Χρυσή Σφαίρα για τον ρόλο της (όπως και η σειρά στην κατηγορία μιούζικαλ/κωμωδίας). Η Midge είναι μια πλούσια, Εβραία νοικοκυρά από το Μανχάταν, η οποία φαίνεται να έχει την τέλεια ζωή. Προέρχεται από μια αρκετά πλούσια οικογένεια, ζεί με τον άντρα της, Joel Maisel (Michael Zegen), σε ένα υπέροχο διαμέρισμα στο Μανχάταν με τα δυο παιδιά τους (εκ των οποίων το ένα δεν έχει τρόπους και το άλλο έχει ένα τρομερά μεγάλο μέτωπο που την κάνει να μοιάζει με τον Winston Churchill), στο ίδιο κτήριο που ζουν και οι γονείς της, Abe και Rose Weissman (Tony Shalhoub, Marin Hinkle). Οι ερμηνείες των Tony Shalhoub και Marin Hinkle είναι ξεκαρδιστικές, καθώς ο πρώτος υποδύεται έναν ευερέθιστο μαθηματικό και η δεύτερη την υπερ-δραματική, σχεδόν αλκοολική, που πιστεύει σε μέντιουμ μαμά. Ναι, όλα φαίνονται τέλεια, μέχρι που εμφανίζεται η Penny Pann (Holly Curran). Enough said.

Ο χαρακτήρας του Joel έρχεται σε τρομερή αντίθεση με αυτόν της Miriam, καθώς εμφανίζεται να είναι ένας βαρετός, τετριμμένος και εντελώς κλισέ τύπος, ο οποίος δουλεύει σε μια εταιρεία και το βράδυ “ζεί” το ονειρό του να κάνει stand-up στο Greenwich Village έχοντας τη γυναίκα του να δωροδωκεί τον υπεύθυνο του Gaslight Club με ψητά στον φούρνο. Ο Joel είναι αυτό που λέμε “man-baby” και θα δείς πως στο τέλος θα αγαπάς να τον μισείς. Η Miriam όμως είναι τελείως άλλη υπόθεση. Από την ευαίσθητη, εξαρτημένη στον άντρα της νοικοκυρά, αποδυκνύεται να είναι πανέξυπνη, εργατική και με αληθινή αίσθηση χιούμορ. Είναι κοινώς ένα ταλέντο γιατί μπορεί να είναι μια νοικοκυρά, αλλά μπορεί να κάνει stand-up φορώντας τακούνια και έχοντας μια κατσαρόλα με ψητό στον φούρνο αγκαλιά.

Μετά από τόσες εξαιρετικές σειρές που κυκλοφόρησαν αφιερωμένες στις γυναίκες και τη βία, επιτέλους έρχεται μια σειρά που σηκώνει το μεσαίο της δάχτυλο σε όλα αυτά και εξετάζει το θέμα από μια διαφορετική οπτική: το πως είναι να είσαι γυναίκα τη δεκαετία του ’50 στην Αμερική που ουσιαστικά απαρτίζεται από το να έχεις πάντα προτεραιότητα τον άντρα σου. Και αν δεν έχεις άντρα, σκοπός της ζωής σου είναι να βρείς έναν. Και αν ο άντρας σου σε αφήσει πρέπει να ζητήσεις συγγνώμη από τον ίδιο και τους υπόλοιπους, αφου προφανώς κάνεις κάτι λάθος. Η Mrs. Maisel όμως όχι απλά είναι η τέλεια γυναίκα σε όλα αυτά, αλλά είναι και η γυναίκα που πετάει τα στήθη της έξω μεθυσμένη κάνοντας stand-up, καπνίζει χόρτο μαζί με τζαζίστες, πηγαίνει φυλακή, και είναι πραγματικά τόσο μα τόσο αστεία. Ένα μεγάλο χειροκρότημα αξίζει και στην Alex Borstein που υποδύεται την Susie Myerson, η οποία είναι η ωμή δύναμη της σειράς, και η μάνατζερ/φίλη της Midge. Οι δυο τους κάνουν ένα αχτύπητο duo.

Η σειρά, ουσιαστικά, πρόκειται ακριβώς για αυτο: πως δυο γυναίκες διαχειρίζονται τη ζωή τους σε μια εντελώς ανδροκρατούμενη κοινωνία (θυμίσου Mad Men). Πως μπορεί μια γυναίκα να κατέχει ταλέντο όταν ένας άντρας είναι ατάλαντος. Πως μια γυναίκα έχει τη δύναμη να αναρωτηθεί δυνατά αν τελικά η ζωή δεν είναι απλά για να είναι μια “μαμά” και “γυναίκα” (παρ’όλο που κατέχει τον κατάλληλο εξοπλισμό), αλλά να είναι και κάτι παραπάνω. Το παράδειγμα μέσα από το οποίο εξερευνά αυτό το θέμα είναι το να κάνεις stand-up όταν είσαι γυναίκα. Αν σκεφτεί κανείς το πρόσφατο σκάνδαλο με τον Louis C.K. (τον οποίο εξακολουθούμε να αγαπάμε), η σειρά αυτή γίνεται ακόμα πιο σύγχρονη αφού σκιαγραφεί τη θέση της γυναίκας σε έναν τρομερά ανδροκρατούμενο κύκλο. Τελικά για να είσαι stand-up κωμικός, δεν είναι απαραίτητο να υϊοθετείς μια περσόνα, ή να έχεις ένα μόριο ανάμεσα στα πόδια σου, αρκεί να έχεις ταλέντο και θέληση να το τελειοποιήσεις.

Φανή Βασιλοπούλου