"The Residence": Καλογυρισμένο και έξυπνο whodunnit στην παράδοση της Άγκαθα Κρίστι

Ο Hercule Poirot συναντάει τον Adrian Monk στο πρόσωπο της Cordelia Cupp, στη νέα σειρά του Netflix, The Residence. Μια κωμωδία μυστηρίου που θυμίζει έντονα μυθιστόρημα της Agatha Christie, με έναν χαρακτήρα που συναγωνίζεται σε παραξενιά και ευφυΐα τους διάσημους ντετέκτιβ που προαναφέρθηκαν. Υπάρχει, άλλωστε, άνθρωπος που δεν θα ένιωθε σίγουρος ότι το έγκλημα θα εξιχνιαστεί, όταν το έχει αναλάβει μια ντετέκτιβ που σταματάει κάθε τόσο την έρευνα για να ψάξει πουλιά με τα κιάλια της, ζωγραφίζει στο σημειωματάριό της αντί να κάνει ερωτήσεις στους μάρτυρες και τους υπόπτους, και, όταν πεινάσει, τρώει σαρδέλες κατευθείαν από την κονσέρβα;

ΣΧΕΤΙΚΑFirebrand

Τα παραπάνω είναι μόνο ένα δείγμα της τρέλας που κυκλοφορεί στα 132 δωμάτια του Λευκού Οίκου το βράδυ που ο πρώτος μπάτλερ βρίσκεται νεκρός, εν μέσω ενός επίσημου δείπνου προς τιμήν της Αυστραλίας. Και ενώ σχεδόν όλοι οι υπεύθυνοι επιμένουν πως πρόκειται για αυτοκτονία, ο αρχηγός της Αστυνομίας επιστρατεύει τις υπηρεσίες της πανέξυπνης, αλάνθαστης, εξαιρετικά ιδιαίτερης ντετέκτιβ Cordelia Cupp, η οποία από την πρώτη στιγμή διαψεύδει όλες τις θεωρίες των υπευθύνων ασφαλείας και του FBI.

Το The Residence είναι πραγματικά καλογυρισμένο, εντυπωσιακό οπτικά, αλλά και στον τρόπο που αφηγείται την ιστορία (ή, μάλλον, τις πολλαπλές εκδοχές της) με έξυπνα σεναριακά ευρήματα, και υπέροχες ερμηνείες από το σύνολο του καστ. Μας χαρίζει κοφτερές ατάκες (όσο κοφτερό ήταν και το μαχαίρι που ίσως σκότωσε τον μπάτλερ) και απολαυστικές κωμικές σκηνές. Μας προσφέρει, ακόμα, την ευκαιρία να ακονίσουμε το μυαλό μας, προσπαθώντας να συμμετάσχουμε στη λύση του μυστηρίου – που, αρχικά, φαίνεται σχεδόν άλυτο.

Από την άλλη, ο εντυπωσιακός τρόπος κινηματογράφησης παραμένει ο ίδιος επί 8 επεισόδια των 50 λεπτών, οπότε η μαγεία, κάπου στα μέσα του δεύτερου επεισοδίου, αρχίζει και ξεθωριάζει. Το τέχνασμα των αλλεπάλληλων και αντικρουόμενων ιστοριών από τους μάρτυρες λειτουργεί αρχικά σαν μαγνήτης που μας τραβάει και μας καθηλώνει στις οθόνες μας, αλλά είναι τόσες πολλές οι ανατροπές και σε τέτοια συχνότητα, που κάπου στα μέσα της σειράς σχεδόν έχουμε χάσει κάθε ενδιαφέρον να λύσουμε όντως το μυστήριο.

Η ασύλληπτη εξυπνάδα της ντετέκτιβ αποδεικνύεται τις περισσότερες φορές απλή, ψύχραιμη λογική που διαθέτει κι ένα 15χρονο, και, συγγνώμη, αλλά το παιχνίδι είμαι-εκνευριστικά-παράξενος-χαρακτήρας-αλλά-βλέπω-πράγματα-που-κανείς-άλλος-δεν-βλέπει, το έχει κερδίσει προ πολλού ο αγαπημένος Ντετέκτιβ Μονκ.

Τι μας κρατάει, συνεπώς, στις θέσεις μας και στις οθόνες; Οι πραγματικά εξαιρετικές ερμηνείες όλων, και ιδιαίτερα της Uzo Aduba που υποδύεται απολαυστικά την Cordelia Cupp.

Τα διαπλεκόμενα συμφέροντα όλων (και εννοούμε όλων) όσων εργάζονται στον Λευκό Οίκο – σε όποιο πόστο. Οι περίπλοκες διαπροσωπικές σχέσεις των εργαζομένων – και συγκατοίκων, αναπόφευκτα. Οι έξυπνες ατάκες. Το χιούμορ.

Και, φυσικά, το γεγονός πως αυτή είναι μια χαλαρή σειρά διάρκειας 8 περίπου ωρών, που σίγουρα δεν θα μας αλλάξει τη ζωή ή την κοσμοθεωρία, μπορεί όμως να μας χαρίσει μερικές ευχάριστες ώρες χαλάρωσης – και, μέσα στη γενικότερη φρενίτιδα της καθημερινής ζωής, τέτοιες ώρες είναι πάντοτε καλοδεχούμενες.

Eρμίνα Δημητρίου