«Πολύ πιθανό για την Ελλάδα να αποκτήσει μεγάλη βιομηχανία κινηματογραφικών γυρισμάτων»

Δημοσίευση: 26 Οκτ. 2021, 11:54

Την εκτίμηση ότι «είναι πολύ πιθανό για την Ελλάδα» να καταφέρει να αποκτήσει μεγάλη βιομηχανία κινηματογραφικών γυρισμάτων και να προσελκύει κορυφαίες διεθνείς παραγωγές, διατυπώνει σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Πόλα Κρίκαρντ, επικεφαλής στο τμήμα μετα-παραγωγής (post-production) των κινηματογραφικών στούντιο «NU Boyana UK». Θεωρεί βέβαιο πως η Θεσσαλονίκη θα προσελκύσει περισσότερες παραγωγές της «ΝU Boyana» -ήδη γυρίστηκαν σκηνές της ταινίας «Barracuda» («The Enforcer») με τους Αντόνιο Μπαντέρας και Κέιτ Μπότσγουρθ και επίκεινται γυρίσματα του «The Expendables 4» με τους Σιλβέστερ Σταλόνε, Τζέισον Στέιθαμ και Μέγκαν Φοξ- και γι' αυτό ενθαρρύνει το ανθρώπινο ταλέντο της πόλης να έρθει σε επαφή με την εταιρεία.

«Μη φοβόσαστε να κάνετε μεγάλα όνειρα» παραινεί η Πόλα Κρίκαρντ, που χρησιμοποιώντας τεχνολογικά εργαλεία αιχμής, οθόνες υπολογιστών και κονσόλες, έχει διαθέσει τη δημιουργική της «μπαγκέτα» σε διεθνείς παραγωγές προϋπολογισμού εκατομμυρίων δολαρίων, οι οποίες έχουν προβληθεί σε κινηματογραφικές αίθουσες σε όλον τον κόσμο. Μεταξύ αυτών, οι ταινίες «The Protégé» (2021), «Tesla» (2020), «The Man Who Killed Don Quixote» (2018) και «The fantastic beasts and where to find them» (2016).

Η μεσογειακή Θεσσαλονίκη και το κοντινό στην Καραϊβική Μαϊάμι, καίτοι αμφότερες παραθαλάσσιες πόλεις, λίγα κοινά μοιράζονται. Πώς μπορεί η εικονική μετα-παραγωγή να κάνει έναν δρόμο στη Θεσσαλονίκη να «πείσει» ως Μαϊάμι; Πρώτον, εξηγεί η Κρίκαρντ, άνθρωποι ειδικευμένοι στην επιλογή τοποθεσιών (location scouts) έχουν ήδη επιλέξει τον συγκεκριμένο δρόμο, επειδή είναι αόριστα παρόμοιος, π.χ., γιατί είναι φαρδύς και έχει αμερικανικό χρώμα και αίσθηση.

«Δεύτερον, σε συνάρτηση με τη δράση της ταινίας, μπορεί να "χτίσουμε" τρισδιάστατα μοντέλα κτηρίων του Μαϊάμι, που δεν προστατεύονται από copyright και να τα "ρίξουμε" (στα πλάνα) για να δώσουμε το σωστό πλαίσιο. Στη συνέχεια θα χρειαστεί πιθανώς να αλλάξουμε πολύ μικρές λεπτομέρειες, όπως οι επιγραφές στα καταστήματα και οι φωτεινοί σηματοδότες. Είναι κάτι σαν το "καπνός και καθρέφτες" στο θέατρο» λέει η Κρίκαρντ και προσθέτει πως, επίσης, ο σκηνοθέτης θα πήγαινε στο Μαϊάμι με ένα μικρό συνεργείο και θα κινηματογραφούσε αυτό που αποκαλείται «plates» (σ.σ. εικόνες παρασκηνίου, συνήθως χωρίς ηθοποιούς). «Στη συνέχεια, θα χρησιμοποιούσαμε compositor tools (εργαλεία σύνθεσης), συνήθως στο λογισμικό "Nuke" και θα "ρίχναμε" τα plates στη σκηνή και από αυτά θα παίρναμε αίσθηση "χρώματος", γιατί πιστεύω ότι το Μαϊάμι έχει ένα πολύ ιδιαίτερο, "πλούσιο" χρώμα και αυτό είναι κάτι, που οι άνθρωποι συνδέουν με το Μαϊάμι» λέει.

Δεν είναι όμως μόνο όσα βλέπουμε κρίσιμης σημασίας, αλλά και όσα ακούμε. Π.χ., εξηγεί, ο τύπος των τζιτζικιών στη Θεσσαλονίκη, είναι διαφορετικός από εκείνα του Μαϊάμι, παράγουν διαφορετικό τερέτισμα -κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να ληφθεί υπόψη για ένα άρτιο αποτέλεσμα. Όπως κι ο ήχος των ανθρώπων στο παρασκήνιο, η φωνή του πωλητή στην αγορά, ο τύπος της σειρήνας του ασθενοφόρου και του περιπολικού. «Όλοι οι θόρυβοι που ακούμε όταν περπατάμε στο δρόμο, είναι πολύ διαφορετικοί στη Θεσσαλονίκη απ' ό,τι στο Μαϊάμι. 'Ολα αυτά είναι ηχητικό τοπίο και "υφή"» σημειώνει.

Στο ερώτημα δε, ποιο είναι το επίπεδο του ανθρώπινου ταλέντου μετα-παραγωγής στην Ελλάδα, γνωστοποιεί ότι επισκέφτηκε πρόσφατα την Αθήνα και προσπάθησε να προσεγγίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους κι εγκαταστάσεις post-production, δεδομένου ότι η NU Boyana θέλει να χρησιμοποιήσει τοπικό ταλέντο (για τις κινηματογραφικές παραγωγές στην Ελλάδα).

«Αυτό που ανακάλυψα είναι ότι η αγορά επικεντρώνεται κυρίως σε εγχώριες τηλεοπτικές εκπομπές και τοπικές ταινίες -διορθώστε με αν κάνω λάθος, γιατί είδα μόνο ένα μικρό "παράθυρο" απ' ό,τι συμβαίνει εδώ. Το ότι υπάρχει επικέντρωση σε τοπικές παραγωγές είναι απολύτως λογικό. Οι άλλες χώρες δεν μιλούν ελληνικά και αν είστε Έλληνας παραγωγός πρέπει να δημιουργήσετε μια ταινία που "βγάζει τα λεφτά της" στην επικράτειά της. Αλλά ακόμα κι αν αυτή η ταινία γνωρίσει μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα, δεν θα βγάλει εκατομμύρια εκατομμυρίων. Δεν είναι σαν μια ταινία γυρισμένη στα αγγλικά, ισπανικά ή γαλλικά, που έχουν πολύ μεγαλύτερες αγορές. Οπότε είναι πολύ κατανοητό ότι η Ελλάδα έχει μικρή αγορά» λέει.

Αυτό δεν σημαίνει, ξεκαθαρίζει, ότι οι άνθρωποι στην Ελλάδα δεν είναι ικανοί να κάνουν πολύ μεγαλύτερες ταινίες, χρειάζονται μόνο εμπειρία. «Όταν πήγα στην Αθήνα, βρήκα μία ή δύο εγκαταστάσεις post-production, με τις οποίες θα μπορούσα δυνητικά να δουλέψω πάνω σε ένα μεγαλύτερο έργο. Το "Authorwave" στην Αθήνα είναι καλό παράδειγμα εταιρείας, της οποίας οι υποδομές μπορούν να κάνουν scale up (κλιμάκωση). Αυτή τη στιγμή, τα τοπικά συνεργεία έχουν περιορισμούς, αλλά με την πάροδο του χρόνου και την ευκαιρία να εργαστούν σε μεγαλύτερα έργα, σύντομα θα υπάρξει υψηλό επίπεδο ταλέντων στην Ελλάδα (...) Με το "Barracuda" κάνουμε ό,τι μπορούμε για να χρησιμοποιήσουμε τοπικές εταιρείες και ανθρώπους και νομίζω ότι όσο περισσότερο το κάνουμε αυτό, κάθε φορά, θα υπάρχουν όλο και περισσότεροι ντόπιοι και η κατάσταση ολοένα θα βελτιώνεται» εκτιμά.

Oλόκληρη την συνέντευξη μπορείτε να την διαβάσετε εδώ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos