Ο Άγγελος Φραντζής προτείνει 3 ταινίες στο Γαλλικό Ινστιτούτο

Ο κύκλος προβολών Ciné-Club του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος επιστρέφει ανανεωμένος και δίνει κάθε τρίμηνο Λευκή κάρτα σε μια καταξιωμένη ελληνική προσωπικότητα του πολιτιστικού χώρου, για να επιλέγει τρεις ταινίες. Για τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2024, η Λευκή κάρτα δίνεται στον ταλαντούχο Έλληνα σκηνοθέτη Άγγελο Φραντζή.

ΣΧΕΤΙΚΑTαινία και γευσιγνωσία απόψε στο Γαλλικό Ινστιτούτο

Οι κινηματογραφικές αυτές βραδιές με ελεύθερη είσοδο, δίνουν την ευκαιρία στους σινεφίλ να ανακαλύψουν ή να ξαναδούν κάποια από τα διαμάντια του γαλλικού και γαλλόφωνου κινηματογράφου, με ελληνικούς υπότιτλους.

Πριν από κάθε προβολή θα γίνεται παρουσίαση από τον Άγγελο Φραντζή.

Από που έρχεται αυτή η αρχετυπική επιθυμία μας να δούμε μια ιστορία με τραγούδια αντί για λόγια; Πως γίνεται αυτή η μετάβαση από τον κανονικό κόσμο στον φανταστικό κόσμο του μιούζικαλ; Και πως ο γαλλικός κινηματογράφος έχει υπηρετήσει αυτό το είδος που θεωρείται κατεξοχήν αγγλοσαξονικό; Σε αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να απαντήσει αυτό το μικρό αφιέρωμα στο γαλλικό μιούζικαλ μέσα από τρία εντελώς διαφορετικά δείγματα γραφής του. 

Το αφιέρωμα ξεκινά από τα εμβληματικά «Κορίτσια Ροσφόρ» (1967) του Ζακ Ντεμί, ένα από τα πιο γνωστά γαλλικά μιούζικαλ, ενός ανθρώπου που ανανέωσε το είδος στον παγκόσμιο κινηματογράφο και έγινε μια πηγή αναφοράς για πάρα πολλούς σκηνοθέτες στην συνέχεια. Οι δίδυμες αδερφές Γκαρνιέ (Κατρίν Ντενέβ και Φρασουάζ Ντορλεάκ) αναζητούν τον έρωτα και η μια από τις δυο θα τον βρει στο πρόσωπο ενός Αμερικάνου όχι στο Παρίσι αλλά στο Ροσφόρ, που βέβαια δεν είναι άλλος από τον Τζιν Κέλλυ. Αυτή η συνάντηση ανάμεσα στον Αμερικάνικο θρύλο του μιούζικαλ με όλη την ιστορία που κουβαλά  και το σύμπαν μιας γαλλικής πόλης είναι ακριβώς αυτό που ενδιαφέρει τον Ντεμί που κάνει μια ταινία γεμάτη χάρη που ισορροπεί  εξαιρετικά ανάμεσα στην πίστη και την ειρωνεία ενσωματώνοντας τα καλύτερα στοιχεία της θαυμαστής αφέλειας της χολιγουντιανής παράδοσης με τον γαλλικό σκεπτικισμό των κοφτερών διαλόγων και στίχων.

Η δεύτερη ταινία είναι ένα σπάνιο αριστούργημα που έτυχε ολικής αποκατάστασης πολύ πρόσφατα. Την ίδια χρονιά (1967) που ο Ντεμί δείχνει τα κορίτσια του, ο Πιερ Κοραλνίκ σκηνοθετεί μια ταινία για την τηλεόραση το «Άννα». Πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση του είδους που παραμένει φοβερά τολμηρή μέχρι σήμερα.  Σε μουσική και σενάριο του Σερζ Γκενζμπούρ, ο Κοραλνίκ συγκεντρώνει ένα μοναδικό καστ: Άννα Καρίνα, Ζαν Κλοντ Μπριαλί, Μάριαν Φέιφθουλ και τον ίδιο τον Γκενζμπούρ. Μια ταινία που χτίζεται επίσης πάνω σε μια ερωτική αναζήτηση. Μέσα σε ένα Παρίσι των 60’s, η εξιδανίκευση του ποθητού προσώπου γίνεται εδώ μια εμμονή που καταλαμβάνει ολόκληρη την πόλη, αλλά και αφορμή για να μιλήσει η ταινία για την σχέση εικόνας και πραγματικότητας. Ένα pop διαμάντι που προβάλλεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Η τρίτη ταινία είναι ένα μιούζικαλ - οπερέτα. Ο Αλέν Ρενέ συνεχίζοντας τις περιπέτειες του με την σχέση κινηματογράφου και τραγουδιού που έχει ξεκινήσει με το «Η ζωή είναι ένα ρομάντζο» και «Η ζωή είναι ένα τραγούδι», αποφασίζει το 2003 να κινηματογραφήσει μια οπερέτα του 1925. Με όλη την υπέροχη οικογένεια των ηθοποιών του (Σαμπίν Αζεμά, Πιερ Αρντιτί, Λαμπέρ Γουιλσόν, Οντρέ Τουτού) να ερμηνεύει και να τραγουδά με χάρη και ελαφρότητα, το «Όχι στο στόμα» αφρίζει σαν ένα ποτήρι σαμπάνιας στα χέρια της πρωταγωνίστριας του. Και εδώ έχουμε να κάνουμε με την σχέση μιας Γαλλίδας και ενός Αμερικάνου όπου τα πράγματα όμως δεν πήγαν καθόλου καλά. Παίζοντας με τα όρια του θεάτρου, όπως τόσο καλά ξέρει να κάνει ο Ρενέ, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ταινία που σε αντίθεση με τις δυο προηγούμενες δεν εκμεταλλεύεται τους φυσικούς χώρους της πόλης αλλά αντίθετα στήνει τα πάντα στο στούντιο δίνοντας έμφαση στην ιδέα της ίδιας της κατασκευής, τόσο αφηγηματικής, όσο και φορμαλιστικής. Μια πανέμορφη ταινία που πάνω στην αστραφτερή επιφάνειά της συνδιαλέγεται τραγουδιστά η βαθύτητα με την ελαφρότητα.                                                                                                                          

 Άγγελος Φραντζής

Αναλυτικά το πρόγραμμα προβολών:

Με τους : Sabine Azéma, Isabelle Nanty, Audrey Tautou

Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ζιλμπέρτ παντρεύτηκε για πρώτη φορά έναν Αμερικανό, τον Έρικ Τόμσον. Ο γάμος της απέτυχε. Ωστόσο, καθώς η ένωση δεν είχε νομιμοποιηθεί από τον Γάλλο πρόξενο, δεν αναγνωρίστηκε στη Γαλλία.

Επιστρέφοντας στο Παρίσι, η Ζιλμπέρτ παντρεύτηκε τον Ζορζ Βαλαντρέ, έναν πλούσιο μεταλλουργό. Ο Ζορζ, που πιστεύει στην ευτυχία του γάμου από την στιγμή που είναι ο πρώτος σύζυγος της γυναίκας του, κρατείται προσεκτικά στο σκοτάδι σχετικά με το δεσμό με τον Έρικ Τόμσον. Μόνο η αδελφή της Ζιλμπέρτ,  η Αρλέτ Πομαγιάκ, που είναι ακόμη ανύπαντρη, γνωρίζει το μυστικό.

Τι θα συνέβαινε όμως αν, από καθαρή σύμπτωση, ο Ζορζ Βαλαντρέ ερχόταν σε επαγγελματική επαφή με αυτόν τον Έρικ Τόμσον και τον συμπαθούσε;