"Intelligence" season 1: Ο Ρος... James Bond

Σύνοψη: Τα έξι επεισόδια της σειράς διαδραματίζονται στα κεντρικά γραφεία της Υπηρεσίας Επικοινωνιών της Βρετανικής Κυβέρνησης. Όταν ο αντισυμβατικός Τζέρι Μπέρνστιν καταφθάνει από την Αμερικανική NSA συνεργάζεται με τον οριακά ανίκανο Τζόσεφ ώστε να μάθει τα μυστικά της ομάδας, να κερδίσει το πάνω χέρι και να τους εμποδίσει να πολεμήσουν το ηλεκτρονικό έγκλημα.

Άποψη: Γνωστό το φορμά για τους κωμικούς και ουκ ολίγες φορές το έχουμε δει στην τηλεοπτική ζώνη όπου το sitcom βασιλεύει σε τηλεθέαση και δημοτικότητα. Όταν ο Ρίκυ Τζερβέις έκανε το ‘μπαμ’ με το Βρετανικό “The Office” πολλές σειρές κόπιαραν το workplace comedy και μάλιστα πολλοί το κατάφεραν αρκετά καλά. Κάποιοι πάλι όχι, ανάμεσά τους και το “Intelligence”, χωρίς βέβαια αυτό να σηματοδοτεί πλήρη αποτυχία.

Ο επίσης κωμικός Νικ Μοχάμεντ, με καριέρα περιορισμένη στην Βρετανία, υπογράφει και πρωταγωνιστεί δίπλα στο  πραγματικό αστέρι της σειράς ή ακόμα και στον λόγο που κάποιος μπορεί να ξεκινήσει το “Intelligence”. Ο Ντέιβιντ Σουίμερ αφού έκανε κάποια παράπλευρα αξιόλογα πράγματα, επέστρεψε στο στυλ που τον ανέδειξε και μετά από τόσα χρόνια θυμηθήκαμε το ύφος και την κωμικότητα ενός αγαπημένου χαρακτήρα από τα «Φιλαράκια». Μπορεί ο Μπέρνστιν σαν χαρακτήρας να μην έχει όλο το background του Ρος Γκέλερ, άλλωστε το “Intelligence” βρίσκεται μόλις στον πρώτο κύκλο του, και να πασχίζουμε να ορίσουμε το προφίλ του, όμως τα κείμενα του Μοχάμεντ του δίνουν τα απαραίτητα για να ξεχωρίσει ανάμεσα στους άλλους: punchlines.

Οι υπόλοιποι χαρακτήρες έχουν ενεργό ρόλο και συμβάλλουν στην εξέλιξη, κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι ο ακραίος συνασπισμός του Μπέρνστιν με τον ενοχλητικό παρόλα αυτά αστείο χαρακτήρα που ενσαρκώνει ο Μοχάμεντ είναι το απόλυτο σημείο ενδιαφέροντος καθώς περιφέρονται σαν τον ‘Ηλίθιο και Πανηλίθιο’ απόλυτα συγκεντρωμένοι στα φευγάτα σχέδιά τους.

Κάπου στο ευρύτερο περιβάλλον ωστόσο, η διασκέδαση λιγοστεύει και οι ατάκες περνάνε απαρατήρητες. Από την αντιζηλία της Αμερικής και της Βρετανίας μέχρι τις καρικατούρες ανθρώπων στο εργασιακό περιβάλλον, ακόμα και η ίδια εργασία ως αντικείμενο χλεύης, η κωμωδία περνάει στο φάσμα μιας επαναλαμβανόμενης κατάστασης χωρίς αποκορύφωση, χωρίς η κωμωδία να προέρχεται από παντού και να πρωταγωνιστεί.

Για τα περιορισμένα όριά του και την διάρκειά του, είναι συμπαθητικό. Για να σε καταπλήξει θα χρειαστεί μεγαλύτερη προσπάθεια. Το “Intelligence” έχει ανανεωθεί για δεύτερη σεζόν.