"Godfather of Harlem" season 1: Black power

Σύνοψη: Ο περιβόητος Μπάμπι Τζόνσον επιστρέφει στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης μετά από 11 χρόνια φυλάκισης στο Αλκατράζ και βλέπει την Ιταλική μαφία να έχει κυριαρχήσει στην περιοχή. Με την βοήθεια του Μάλκομ Χ και των πιστών ακολούθων του, ο Τζόνσον θα επαναφέρει το προ ετών κατεστημένο με οποιοδήποτε κόστος.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Baby reindeer": Αφοπλιστικά αμφίσημο, ανατριχιαστικά ρεαλιστικό

Άποψη:  Το “back in the day” είναι μία ιδανική κατάσταση για κάθε μαφιόζο που σέβεται τον εαυτό του. Ο Τόνι Σοπράνο αναρωτιόταν μανιωδώς τι απέγινε ο “strong, silent type” που θυμόταν από τον παλιότερο καιρό και ο Μπόμπι Τζόνσον δεν διστάζει να δείξει και αυτός την προτίμησή του στις μέρες που πέρασαν, όταν αυτός εξουσίαζε τους δρόμους του Χάρλεμ. Τον προειδοποιούν ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει για να δηλώσει ο ίδιος, αμέσως και απερίφραστα ότι «Εγώ δεν έχω αλλάξει».

Μετά από αυτήν την φράση, εύκολα καταλαβαίνουμε τι θα συναντήσουμε στο Godfather of Harlem, την σειρά του Epix που βασίζεται στην πραγματική προσωπικότητα του διασημότερου ίσως γκάνγκστερ της Νέας Υόρκης, η επιστροφή του οποίου έπεσε επάνω στο κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων. Ο Φόρεστ Γουίτακερ στον πρωταγωνιστικό ρόλο φέρει την αυστηρότητα που χρειάζεται (λογικά) η μπίζνα των ναρκωτικών αλλά όπως και ο αληθινός Τζόνσον, διατηρεί μία τρυφερή πλευρά που είναι κοντά στους άπορους και τους κατατρεγμένους.

Οι δημιουργοί της σειράς Κρις Μπανκάτο και Πολ Έκστιν (του “Narcos”) έχουν δημιουργήσει πολλές στιγμές όπου ο αλλόφρων χαρακτήρας του σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις του οδηγούν σε καταστάσεις που μόνο ο ίδιος γνωρίζει πώς να χειριστεί, ένα σχέδιο προφανώς ήδη μελετημένο από αυτόν.

Αυτή η δόλια κινητικότητά του και ο έξυπνος τρόπος του να εκμεταλλεύεται καταστάσεις σε περίοδο αναταραχών είναι στοιχεία που μας τραβάνε στο “Godfather of Harlem” όπως και τα παιχνίδια του με τον Μάλκομ Χ (ο Νάιτζελ Θατς επαναλαμβάνει τον ρόλο του από το “Selma”)  και τα μέλη του Αμερικανικού Κοινοβουλίου (ο Τζιανκάρλο Εσποσίτο κλασικά σε ρόλο villain αλλά μας αρέσει). Όμως πέρα από τις ενδιαφέρουσες προσωπικότητες που αναμειγνύονται στον ‘έλεγχο των δρόμων’ και την παράλληλη έμφαση στο ‘black power’ γιατί είμαστε και στις αρχές του ’60 με τον ρατσισμό να είναι στο αποκορύφωμά του, η σειρά δεν προσφέρει καμία καινούργια λεπτομέρεια αναφορικά με την κουλτούρα της μαφίας και τις συνήθειές που την ακολουθούν.

Όπως και η Καρμέλα του Τόνι, η Μέιμ του Μπάμπι Τζόνσον αγωνιά να μεγαλώσει τα παιδιά της υπό τον κίνδυνο που φέρει το όνομά τους και του υπενθυμίζει συχνά ότι πρέπει να αποσυρθεί. Αντ’ αυτού, ο Τζόνσον κυκλοφορεί με τα πρωτοπαλίκαρά του, κλείνει δουλειές, διακινεί ναρκωτικά, οργανώνει αγώνες και στοιχήματα και συγκρούεται ανελέητα με την Ιταλική Μαφία. Μέχρι ενός σημείου το ενδιαφέρον έγκειται στο γεγονός ότι μπορεί η Ιταλοί να έχουν την φήμη αλλά οι μαύροι την χάρη στην μαφία, αλλά απλά μία περίπτωση μπορεί να μην είναι ικανή να σε κρατήσει μέχρι το τέλος. Ειδικά όταν η ένταση που προσφέρει είναι συγκριτικά αδύναμη με την αντίστοιχη που μας έφεραν άλλες φαμίλιες του παρελθόντος.

Είναι πάντως κοντά στο ύφος του κινηματογραφικού "Αmerican Gangster" του Ρίντλεϊ Σκοτ, του οποίου αποτελεί ουσιαστικά prequel.

Συνολικά ψυχαγωγικό, ωστόσο, το σίγουρο είναι ότι θα πρέπει πραγματικά να γίνεις φαν του Μπάμπι Τζόνσον για να τον ακολουθήσεις και στον δεύτερο κύκλο.