Δράμα 2023: Γράφουμε άποψη για τις ελληνικές ταινίες - Μέρος 1ο
To ΜΟVE IT βρίσκεται στην Δράμα για το 49ο Φεστιβάλ Μικρού Μήκους και παρακολουθεί όλες τις ταινίες του Ελληνικού Διαγωνιστικού Τμήματος. Σας γράφουμε άποψη:
ΣΧΕΤΙΚΑΦεστιβάλ Δράμας: Αποχώρησαν Γιώργος Ζώης και Θανάσης Νεοφώτιστος
«Φῶς ἐκ Φωτός» του Νεριτάν Ζιντζιρία
Μια φιλμική συζήτηση ανάμεσα σε έναν κινηματογραφιστή και έναν ιερομόναχο του Αγίου Όρους, που έφτιαξε τη δικιά του φωτογραφική μηχανή πριν πεθάνει το 1932.
Η ταινία ήταν υποψήφια στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα μικρού μήκους του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ.
Ένα ταξίδι στον χρόνο δοκιμάζει ο Νεριτάν Ζιντζιρία με σκοπό να αφουγκραστεί την μαρτυρική προσευχή και να συνομιλήσει με την πενυματικότητα, εξερευνώντας την καθημερινότητα του θρησκευτικισμού. Οι φωτογραφίες που δείχνει είναι παλιακές και μάλλον ανιαρές, οι κινούμενες εικόνες όμως που καδράρει δημιουργούν ένα ευλαβικό μυστικισμό που σου επιβάλλεται. (2/5)
«Short Draft» του Σπυρίδωνα Παπασπύρου
Mε τους Δημήτρη Καπετανάκο (από τα μεγάλα ατού του Έτερος Εγώ), Αντώνη Τσιοτσιόπουλο, Δάφνη Λαζαροπούλου.
Ένας άντρας, με την απειλή όπλου, γίνεται πειρατής ενός ταξί όταν ο ταξιτζής αρνείται να τον πάει εκεί που του ζητάει. Σε μία κούρσα όπου όλα θα πάνε στραβά και κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται, ένα κορίτσι θα έρθει να τους αλλάξει τον δρόμο. Είναι ένας δρόμος που, στο τέλος, θα παραμείνει ένα αίνιγμα ακόμα και για τους ήρωες της ταινίας.
Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, ένα υβριδικό ταραντινικό road movie στην ελληνική επαρχία (που μάλλον απέχει), με τις επιρροές από τον Κουέντιν Ταραντίνο να μην εξαντλούνται στο ύφος και τους διάλογους, αλλά και στην ένταξη του λατρεία δημιουργού και κάπως οργανικά (ή και όχι) στην εξέλιξη της ταινίας.
Αποτέλεσμα, ένας ευπρόσδεκτος χαριτωμένος σουρεαλισμός σε μια νεο-νουάρ lookalike περιπέτεια που σου κεντρίζει το ενδιαφέρον στην αρχή, μάλλον όμως σε απογοητεύει καθώς όσο στιβαρή και προσηλωμένη στον στόχο της δείχνει αρχικά (έστω και με κάποια βιαστικά cut), τόσο vague καταλήγει. (3,5/5)
«Super» του Νικόλα Κούλογλου
Mε Ευθαλία Παπακώστα, Αργύρη Πανταζάρα
Καθ’ οδόν για το σουπερμάρκετ, η Πένι και ο Τζέιμς ξανασυναντώνται για πρώτη φορά.
Mια ρομαντική κομεντί του αναπάντεχου, σε αυτό το γοητευτικό κατά διαστήματα, αλλά ημιτελές δείγμα ελληνικού mumblecore.
Λαμπερή η Παπακώστα, flat ο Πανταζάρας, παρ’όλα αυτά η χημεία τους είναι κάπως awkward πετυχημένη και λειτουργική.
Ρετρό οπτική, μελαγχολικό συναίσθημα, ατάκες που θα μπορούσαμε να είχαμε χρησιμοποιήσει ή σκεφτεί οι περισσότεροι από εμάς, αλλά και κοιλιά κάπου στη μέση με αμπελοφιλοσοφίες που όλοι μας θα θέλαμε να αποφύγουμε, μια έλλειψη συνοχής και ένα τέλος αναπόφευκτο. (2/5)
«Firebug» του Αλέξανδρου Παπαθανασόπουλου
Με Ανδρέα Κωνσταντίνου, Έλενα Τοπαλίδου, Κώστα Βασαρδάνη, Αλέξανδρο Σωτήρη.
Ένας νεαρός πατέρας επιστρέφει στο σπίτι της παιδικής του ηλικίας για να ολοκληρώσει μια συζήτηση που δεν ξεκίνησε ποτέ με τον αποθανόντα πατέρα του.
Ο Φοίβος προφασίζεται στη σύζυγό του ότι θέλει να ελέγξει το εξοχικό αν κινδυνεύει από την πυρκαγιά στην γύρω περιοχή και βρίσκει την ευκαιρία να ανατρέξει στην παιδική του ηλικία μέσα από αναμνήσεις με τον πατέρα του που έφυγε από τη ζωή χωρίς να ολοκληρώσουν τις ενδοσυζητήσεις τους.
Η ταινία εξελίσσεται σε δύο χωροχρόνους: το παρελθόν των αναμνήσεων που λειτουργεί πολύ τρυφερά και συγκινησιακά και το (ευτυχώς αρκετά μικρότερο στην ανισομερή κατασκευή του φιλμ) παρόν της απώλειας που είναι ρκετά άτσαλο, σαν την ερμηνεία του πρωταγωνιστή του. Εμπειρίες που στιγματίζουν, οικογενειακά μυστικά που τα κουβαλάς για πολύ καιρό (αν όχι για πάντα) μέσα σου όταν πάψεις να είσαι παιδί, σε ένα φιλμ δυστυχώς ανισοβαρές και άρα και αναποτελεσματικό στην ολότητά του. (2,5/5)
«Διάβαση» των Κατερίνας Μαυρογεώργη και Αινεία Τσαμάτη
Mε Γιάννη Τσορτέκη, Καραφίλ Σένα
Μια σιδηροδρομική διάβαση στο πουθενά. Δύο ξύλινα φυλάκια. Γύρω κίτρινοι λόφοι κι ανοιχτός ορίζοντας. Δύο φύλακες: ο μοναχικός Γιάννης και ο χαλαρός Αντώνης. Κάθε τόσο, μια φωνή στο μεγάφωνο αναγγέλλει το πέρασμα ενός τρένου. Τίποτα δεν φαίνεται να διαταράσσει την καθημερινότητά τους μέχρι να εισβάλει ο έρωτας, συντρίβοντας κάθε βεβαιότητα.
O τυπικότατος Γιάννης και ο τεμπελάκος Αντώνης, δύο υπάλληλοι των οποίων η πραγματικότητα ανατρέπεται κάπως απότομα και όχι μονο σημειολογικά, αλλά και σεναριακά και κινηματογραφικά. Συμπαθές το ρετρό στυλιζάρισμα και η χαλαρή ξεκούρδιστη αίσθηση σαν σινεμά του Άκι Καουρισμάκι, αλλά όλα συμβαίνουν κάπως βιαστικά και πρόχειρα σεναριακά, με αποτέλεσμα να μην προλάβεις να νιώσεις, να κατανοήσεις, να δεθείς. (2/5)
Όλες τις ταινίες του εθνκού διαγωνιστικού μπορείτε να τις δείτε ελεύθερα εδώ.
To ΜΟVE IT βρίσκεται στο Φεστιβάλ Δράμας και καταγράφει όσα συμβούν σε αυτή την σπουδαία σινεφιλική γιορτή.
Τα πάντα θα βρίσκετε στο ειδικό section μας, το οποίο θα ανανεώνεται καθημερινά.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων