"Bloodride" season 1: Άνοστο τηλεοπτικό junk food

Nορβηγική σειρά ανθολογίας που προσπαθεί να παντρέψει τον τρόμο με το μαύρο σκανδιναβικό χιούμορ. Δεν το κάνει επιτυχημένα.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Ripley": Ένα κερδισμένο στοίχημα

Ας πούμε ότι έχουμε να κάνουμε με μια «Ζώνη του Λυκόφωτος» made by Norway, με ορισμένες -λίγες- συμπαθητικές στιγμές, αλλά εν τέλει προχειροφτιαγμένη.

Η σειρά αποτελείται από έξι ημίωρα επεισόδια, τα οποία φλερτάρουν με την αλληγορία, αλλά και τον gore τρόμο, με το μίγμα να μην δένει πάντοτε και ειδικά το φινάλε σε κάθε μία από αυτές να είναι σχεδόν σχολικού επιπέδου και να ακυρώνει με αυτόν τον τρόπο μια ενδιαφέρουσα αφήγηση στο μεσοδιάστημα.

Οριακά καταφέρνει να σου κρατήσει συντροφιά μέσα στις ημέρες της καραντίνας και να μην το βαρεθείς, με κάποιες μικρές ανατροπές και λίγες βίαιες σκηνές αραιαά και που: εδώ βασιλεύει παντού το ημίμετρο και η άτεχνη χρήση των κλισέ του είδους, δυστυχώς.

Κρίμα διότι θα μπορούσε (αν υπήρχε και το ανάλογο ταλέντο από τους συντελεστές) να αποδειχθεί μια μικρή έκπληξη, μόνο που εδώ το delivery που έκανες επειδή βαριόσουν να μαγειρέψεις (με λίγα λόγια είδες την πρώτη σειρά που πέρασε μπροστά σου από τον κατάλογο του Netflix αντί να ψάξεις λίγο παραπάνω) δεν είναι τόσο γευστικό για να δικαιολογήσεις τις έξτρα θερμίδες που έκαψες.