Carry-On

Σύνοψη: Ελεγκτής σε αεροδρόμιο που έχει ρουτινιάσει και κάνει τα απολύτως απαραίτητα, βρίσκεται ξαφνικά έρμαιο των ορέξεων ενός τύπου που παρακολουθεί τα πάντα και θέλει να περάσει ένα ύποπτο πακέτο στη διάρκεια μιας πτήσης. Θα σώσει την ημέρα σαν άλλος Die Hard 2;

Γιατί οι ομοιότητες είναι πάρα πολλές.

Γνώμη: To μπάχαλο παραμονή Χριστουγέννων με άπειρο κόσμο που θέλει να πετάξει οπουδήποτε τίγκα στα νεύρα, τον πρωταγωνιστή που μισεί τη δουλειά του (και κερδίζει τη συμπάθεια όλων μας γι αυτό-γιατί άραγε;), την ομάδα κακοποιών που έχουν προετοιμάσει άριστα τα πάντα και παρατηρούν μέχρι και τα χάμπουργκερ που τρώνε στα εστιατόρια του αεροδρομίου οι επιβάτες, ενώ η πλειοψηφία των security αποτελείται απο απλούς ανθρώπους που απλά τη πατήσαν και δουλεύουν εορταστικό ωράριο.

Και ο Taron Egerton(Kingsman) σε ρόλο Bruce. Μμμ... όχι.

Σίγουρα το εργάκι δε το κλείνεις χάριν κυριώς στη αβανταδόρικη ερμηνεία (κατα βάθος μέσω τηλεφώνου) του Jason Bateman που έχει ταυτίσει το όνομα του με κωμικούς ρόλους αλλα στο Ozark μια χαρά τα κατάφερνε σε ρόλου κυνικού villain που κάνει τη ζωή πατίνι του πρωταγωνιστή.

Διασκεδαστικό, ότι πρέπει για χουχούλιασμα στις γιορτές με ένα περιτύλιγμα όμως που φωνάζει διεκπεραιωτική περιπέτεια.

Όπως ακριβώς παρουσιάζεται μέχρι στιγμής η καριέρα του Ισπανού σκηνοθέτη Jaume Collet-Sera. Aν εξαιρέσουμε τη τελευταία του ταινία που λοιδωρήθηκε απο φαν της DC και μη ( Black Adam), ρίξτε μια ματιά στο κατάλογο του: Έχει κολλήσει βαρέα ανθυγειινά στον Liam Neeson που έχει μπουκετιάσει ότι τρομοκράτη έχει βρεί σε αεροπλάνα τρένα και βαπόρια (Νοn-stop, Run all night, The commuter) ενώ πέταξε την Blake Lively στη θάλασσα να παλεύει να μη γίνει μεζεδάκι στα σαγόνια του καρχαρία (Τhe Shallows).

O κοινός παρονομαστής με το Carry-on προκύπτει οτι περνάς καλά στις ταινίες του και μετά απο καμιά βδομάδα τις έχεις διαγράψει απο τη μνήμη σου.

Έτσι και εδώ το δίπολο δημόσιου υπαλλήλου που μετατρέπεται σε one man show κόντρα σε μια καλοκουρδισμένη ομάδα που μάλλον θα τη πατήσει πρώτη φορά, είναι φανερό οτι δε θα προκαλέσουν ξεσπάσματα συγκίνησεων, με σκηνές δράσεις (οκ), με ανατροπές που δε θα υπάρξουν ποτέ, αλλά και  ένα σωρό απιθανότητες που θα συγχωρεθούν μιάς και δίνεις μάχη να χωνέψεις το 8ο μελομακάρονο.

Σε ένα παρόμοιου τύπου μικρό διαμαντάκι το Phone Booth του 2002, ο άνισος Joel Schumacher δε σε αφήνει σε ησυχία καθώς διαλύει χειρουργικά τον ψωνισμένο Colin Farrel στα όρια ενός τηλεφωνικού θαλάμου με τον 'κακό' να τον προειδοποιεί οτι θα τον ακολουθεί για πάντα άν δεν γίνει άνθρωπος. Ένα τρομερό θρίλερ χαρακτήρων που περνάει και το μήνυμα του σε αντίθεση με το παρόν φίλμ που μοιάζουν όλα αρμονικά δοσμένα.

Μόνο που δεν έχουμε 80ς-90s, ο μεγάλος Bruce Willis δυστυχώς παλεύει με την ασθένεια του, ενώ το Νetflix επιμένει να πλασάρει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.