Grabbers

Eat me, drink me (not)!

Μάνστερ μούβι, Ιρλανδική, από τις καλές. Συνοδεύεται με γαβάθες αλκοόλ καθώς αποτελεί μια ωδή στο «μαγικό» ύδωρ υπό τους ήχους της γκάιντας.

Ο συγγραφέας Kevin Lehane ορμώμενος από τις αναζητήσεις του σχετικά με το αν τα κουνούπια παθαινουν χανγκόβερ από το αίμα των μεθυσμένων, (προφανώς και ο ίδιος υπο την επήρεια), γύρισε στο σπιτάκι του και είπε να γράψει ένα σενάριο. Εξωγήινα αιμοσταγή τέρατα με πλοκάμια καταφτάνουν σε ήρεμο νησί της Ιρλανδίας για να σπείρουν τον πανικό στους λόκαλς. Τα τέρατα-αρπαγείς είναι αλλεργικά στο αλκοόλ και δεν χωνεύουν με τίποτα τους ανθρώπους που βρωμάνε ξύδια... Μόνη λύση για να μείνουν ζωντανοί οι νησιώτες είναι το αλκοόλ... Ιρλανδική πάμπ, άγιος ο θεός... let’s get drunk που λένε και «τυφλα» να χουν τα τέρατα. Ζάντα αλουμινίου γίνανε οι κάτοικοι.

Gore, αστείο όσο δεν πάει, έξυπνο σενάριο, θεαματικά εφέ, τρελλές μεθυσμένες ερμηνείες που φτάνουν στα ορια ης παράλυσης, μια ταινία από τις καλύτερες του είδους των τελευταίων ετών. Με 80% στο Rotten Tomatoes; Να ένας κακός λόγος να το ρίξεις στις μπύρες... Είναι απλώς λίγο λιγότερο συναρπαστικό απ’ ότι ακούγεται.

*O Ράιτ μέθυσε τους ηθοποιούς στα γυρίσματα για να έχουν πιο φυσικές αντιδράσεις...

Eιρήνη Κατσαρά