Branded

Λατρεύεις να το μισείς

Ένα φιλμ καρικατούρα, που το κύριο προσόν του είναι ότι παίρνει ακριβώς όσο σοβαρά του ταιριάζει τον εαυτό του, δηλαδή ελάχιστα. Το σύνολο είναι μία καρικατούρα, όπως και οι εμπορικές φίρμες μία παρά-φθορά των πραγματικών ανθρώπινων ονομάτων και καταστάσεων και όλη αυτή η προσβολή αισθητικής λειτουργεί αρκετά καλά ως σχολιασμός της Big-Mac πλευράς του κόσμου αυτού.

Με το προσόν της παρουσίας του Max von Sydow να ανεβάζει κατακόρυφα το επίπεδο του φιλμ και ένα voice over όλο ειρωνία να το διατρέχει, επιχειρείται ένα πικρό χιούμορ σχετικά με τον κλινικά νεκρό καπιταλισμό, από ένα σημείο όμως και μετά το στόρυ εκτροχιάζεται, όπως σε κάθε b-movie που σέβεται τον εαυτό του.

Τελικά το Branded λατρεύεις να το μισείς, αλλά δεν το νιώθεις ως καλτ, ωστόσο ξυπνά πλευρές του χιούμορ σου και σχετική ανοχή που δεν πίστευες ότι διαθέτεις, μία εμπειρία που αξίζει να βιωθεί μόνο και μόνο επειδή δύσκολα βρίσκεις ανάλογό της.

Eύη Αβδελίδου