The words

Η Ρώσικη ματριόσκα του σεναρίου

Ένας συγγραφέας απολαμβάνει την επιτυχία που οφείλεται στη νουβέλα του ή τέλος πάντων σε κάτι που θεωρείται ‘δικό του’ γραπτό , μέχρι τη στιγμή που ένας γηραιότερος άνδρας θα έρθει από το πουθενά να διεκδικήσει τα πνευματικά του δικαιώματα, για το άγνωστο και αδημοσίευτο συγγραφικό του έργο που έπεσε τυχαία (και μοιραία) στα χέρια του πρώτου και ‘οικειοποιήθηκε’.. Και όλα αυτά, μέσα στο βιβλίο ενός άλλου συγγραφέα….

Too complicated???

Ναι μεν, αλλά… μπορείς να το δοκιμάσεις! Από σεναριακή άποψη, λοιπόν, η ταινία είναι λιγάκι περίπλοκη και θυμίζει Ρώσικη ματριόσκα, όπου μέσα στη μεγάλη κούκλα κρύβεται μια πιο μικρή και εκεί μια ακόμα μικρότερη, σε ένα πολύ-επίπεδο αφηγηματικό οικοδόμημα. Προφανώς, το θέμα της συγγραφικής ‘λογοκλοπής’ που αγαπά κοινό και Hollywood, δεν θα αποτελέσει για σένα τα ‘αποκαλυπτήρια ‘–γι’αυτό άλλωστε η ταινία πέρασε στα ψιλά γράμματα τη χρονιά που βγήκε- ωστόσο, επειδή πιθανότατα έπεσες επάνω στο συγκεκριμένο ταινιάκι λόγω των ονομάτων των ηθοποιών που βρίσκονται στους βασικούς ρόλους, ερμηνευτικά τουλάχιστον η ταινία είναι πολύ καλή, οπότε μπορείς να ξεπεράσεις το κλισεδιάρικο του πράγματος και να πατήσεις play.

Καλογυρισμένα πλάνα, εξαιρετικά flash back με ‘Vintage’ αισθητική, η ταινία είχε πολύ καλές προοπτικές, που, όμως, μας.. εγκατέλειψαν λίγο πριν προλάβει να τελειώσει η ίδια. Το μεγάλο της ατού είναι σίγουρα πάντως η εξαιρετική περφόρμανς αυτού του τεράστιου ηθοποιού που λέγεται Τζέρεμι Άιρονς και που, σε κάθε ταινία που συμμετέχει, δίνει κάποια από τη φινέτσα και την κλάση του. Πολύ καλός και ο Κούπερ που παρασύρθηκε από τον ερμηνευτικό οίστρο του πρώτου, αλλά και ο Κουέιντ, ενώ οι θηλυκές ερμηνείες απλά πέρασαν και δεν… ακούμπησαν.

Eιρήνη Κατσαρά