Σύνοψη: Ο Νικ και ο Τζόνα, πρωτοετείς φοιτητές στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας, συνοδεύουν την Χάλεϊ στην Καλιφόρνια. Οι δυο τους θα έρθουν σε επαφή με μια εξωγήινη οντότητα νομίζοντας πως είναι χάκερ που έχει εισβάλει στο λογισμικό του σχολείου και θα βρεθούν αιχμάλωτοι σε ένα περίεργο μέρος το οποίο μοιάζει με υπόγειες ερευνητικές εγκαταστάσεις.
Άποψη: Η ερώτηση που πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου είναι: «Βρήκα αυτό που έψαχνα;» είπε ο Λώρενς Φίσμπερν υποδυόμενος τον τον εξωγήινο, ρομποτικό «Νόμαντ» λίγο πριν το τέλος, εκεί όπου όλα πρέπει να αποκαλύπτονται. Πρόλογος και επίλογος μια έμμεση στοχοποίηση στο ανεξήγητο, σε εκείνο που «όσοι κατάλαβαν , κατάλαβαν».
Παρά το γεγονός πως θα έπρεπε να εκτιμήσουμε την δουλειά του Γουίλιαμ Γιούμπανκ (θυμάστε το ενδιαφέρον, επίσης sci-fi, προ εξαετίας «Love»;) με την μαεστρία του στην σκηνοθεσία, τα ζωντανά χρώματα, την τρισδιάστατη απεικόνιση του εξωπραγματικού, θα χαρακτηρίζαμε κάπως απογοητευτικό το σενάριο, την ροή των γεγονότων και την ροπή της ταινίας προς το θρίλερ αν και η επιτηδευμένη επιστημονική φαντασία είχε κάποια «λογική εξήγηση». Εξωγήινος ή τεχνολογία; Ενώ αμφιταλαντεύεται σε αυτές τις δύο εναλλακτικές δεν καθορίζει ωστόσο αν «το σήμα» προέρχεται από μια ανώτερη ύπαρξη που δύσκολα συλλαμβάνει ο νους ή μια απλή εξήγηση εξελιγμένης τεχνολογίας που δημιουργεί μια συγκολλημένη μορφή ανθρώπου και ρομποτικών μελών.
Ίσως στόχος να ήταν η εντύπωση της αρχής και του τέλους. Αρκεί όμως μόνο αυτό; Οπωσδήποτε όχι . Μια μικρή σπατάλη χρόνου θα θεωρούσε κάποιος, κάπως τετριμμένο θα το χαρακτηρίζαμε, δίχως έκπληξη, δίχως αγωνία και με μια κουραστική ως και αποχαυνωτική ροή. Μάλλον δεν βρήκαν αυτό που έψαχναν...
Άντζελα Υζεϊράι
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων