Cell

Σύνοψη: Ο Κλέι προσπαθεί να επιβιώσει ύστερα από έναν φονικό Παλμό που μεταδίδεται μέσω των κινητών και μετατρέπει αυτούς που τον ακούνε σε ζωώδη και αυτοκαταστροφική κατάσταση. Στην προσπάθεια του να φτάσει στον γιο του συνεργάζεται με τον Τομ ώστε να επιζήσουν της μετα-αποκαλυπτικής τρέλας.

Άποψη: Ο Στίβεν Κινγκ τόσα χρόνια έχει εμπλουτίσει την λογοτεχνία του φανταστικού περισσότερο από τον καθένα. Από τα μακροσκελή έργα του (βλέπε The Dark Tower) μέχρι και τις μικρότερες νουβέλες του, τα πλήθη φανατίζονται και δεν αργεί να επέλθει και η κινηματογραφική σκοπιά.  Όπως πολύ σωστά επισήμανε ο Βασίλης Παπαστεργίου (στο πρόσφατο 1922) αρκεί μόνο το όνομα Stephen King για να εκσφενδονιστούν οι πωλήσεις  των εισιτηρίων και ο κόσμος να συρρέει στις αίθουσες για να νιώσει λίγο τρόμο.

Η επιτυχία, ωστόσο, δεν είναι πάντοτε εγγυημένη. Η παραμικρή λεπτομέρεια από άποψη αισθητικής, διαλόγου, πλάνων ακόμα και ήχου παίζει μεγάλο ρόλο στην επίδραση που θα έχει η ταινία, στον ηλεκτρισμό που θα δημιουργήσει ήτοι στο πόσο θα καταφέρει να σε κυριεύσει σε σημείο αληθινού φόβου. Η επιτυχία, για παράδειγμα, του «It» τους προηγούμενους μήνες ήταν αναμφίβολη. Όσο αναμφίβολη και δίκαια ήταν και η αποτυχία του Cell.

Το πρωταγωνιστικό δίδυμο Τζον Κιούζακ και Σάμιουελ Τζάκσον έχει ξαναδουλέψει μαζί στο παρελθόν και μάλιστα πάλι σε ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Κινγκ, το 1408, το οποίο στάθηκε επάξια, ήταν αρκετά καλοδουλεμένο και υπηρετούσε τον σκοπό του πιστά. Στο Cell, παρόλη την προσπάθεια τους για ένα καλό αποτέλεσμα (ή έστω ένα που να βλέπεται) δεν μπόρεσαν να τραβήξουν τα βλέμματα από τις αστοχίες που τελικά καταδίκασαν και τους ίδιους.

Και αυτό κυρίως λόγω σεναρίου καθώς το ενδιαφέρον υλικό δεν επιμελήθηκε σωστά (αν και προσυπογράφει ο Κινγκ) o Άνταμ Αλέκα ("The last house on the left") και ελάχιστα βοήθησε σκηνοθετικά την κατάσταση ο Τοντ Ουίλλιαμς ("Paranormal Activity 2") για δύο χαρακτήρες στους οποίους θα έπρεπε να υπάρχει μια εξέλιξη και σαφώς ένας δεσμός με το κοινό, μια συναισθηματική ταύτιση. Λεπτομέρεια βέβαια, αφού το σενάριο δεν μπόρεσε να κρατήσει ούτε καν μια σταθερή ροή για να ξεδιπλώσει την ιστορία πιο αποτελεσματικά. Τα φθηνά CGI και τα εξώφθαλμα ψεύτικα σκηνικά απλά συνδράμουν στο γενικότερο φιάσκο.

Όλοι ξέρουμε πώς μοιάζουν τα κινηματογραφικά αριστουργήματα του Στέφεν Κινγκ και ποια είναι αυτά. Τα υπόλοιπα ανήκουν περισσότερο σε ένα είδος ξεπέτας, εκμεταλλευόμενα μόνο την επιρροή του ονόματός του, δίχως να προκαλούν έξαψη και ανατριχίλα παρά μόνο πλήξη. Το Cell  μόλις προστέθηκε στην λίστα.