Bad words

Ο Guy Tribly είναι ενας από τους συμμετέχοντες του διαγωνισμού Ορθογραφίας για μαθητές. Το πρόβλημα ειναι πως ο Γκαι δεν είναι μαθητής, ειναι ένας ενήλικος που βρήκε ενα παραθυράκι στο καταστατικο του διαγωνισμού και αποφάσισε πως θελει να τον κερδίσει με σύμμαχο έναν 10χρονο.

Η ταινία, μέσα απο χιουμοριστικά στιγμιότυπα μας γνωρίζει τον παράξενο πρωταγωνιστή της που μας ξυπνά την περιέργεια για τους λόγους που τον οδήγησαν να ανταγωνίζεται εφτάχρονα παιδάκια στην αγγλική γραμματική. Το ενδιαφέρον μας ομως το κερδιζει ο μικρός Ινδός που με το όμορφο μουτράκι του και το τσαχπίνικο ταπεραμέντο του, κερδιζει την φιλία του κυνικού πρωταγωνιστή και μαζί και την καρδιά μας.

Δυστυχώς, η ταινία ειναι μεν ευχάριστη αλλά της λείπει η ροή. Απότομες συνδέσεις και σεναριακα κενά καταντούν την βασική ιστορία αδιάφορη. Μαθαίνουμε απότομα αληθειες χωρίς ουσιαστική σύνδεση μεταξύ τους, βλέπουμε απότομα ερωτικές σκηνές χωρις ιδιαίτερη χημεία και αναμένουμε τον μικρό Ινδό για να μας κρατήσει το ενδιαφέρον.

Η μουσική δεν διαδραματίζει ιδιαίτερο ρόλο και η φωτογραφία κατασκευάζει ενα μουντό άχρωμο πλάνο που δεν ταιριάζει στην ροή της ιστορίας.

Ο Jason Bateman, σε έναν ρόλο που του πάει, κυνικός και ταυτόχρονα αστείος, με ενα σενάριο όμως που δεν υποστηρίζει το υπόβαθρο της ιστορίας του, αποκτά περισσότερη χημεία με τον νεαρό συμπρωταγωνιστή του, παρά με την δημοσιογράφο που τον κυνηγάει.

Η σκηνοθεσία συμπαραστέκεται, χωρίς να προσδίδει ένταση στην εξέλιξη, δεν δημιουργεί την έξτρα αγωνία για την ιστορία του ήρωα, σα να μην πολύ-ενδιαφέρεται. Το σενάριο από την άλλη, ειναι αρκετά μέτριο.

Το «Βad words» ειναι μια όμορφη ταινιουλα για Σάββατο μεσημέρι η για ένα καλοκαιρινό απόγευμα.