Une Vraie Jeune Fille

Του Μιχάλη Κωνσταντέλλη

Μιλάμε για φιλμ ενηλικίωσης και παράξενης εφηβείας και εν προκειμένω για μια ταινία ανατρεπτική. Ήταν το ντεμπούτο της φεμινίστριας Μπρεγιά που σόκαρε με την ειλικρίνεια και το θάρρος της ιστορίας της για μια 14χρονη έφηβη που ανάμεσα στη βαρεμάρα και την πλήξη των οικογενειακών, καλοκαιρινών διακοπών ανακαλύπτει τη σεξουαλικότητά της.

Αντίθετα όμως με τις περισσότερες ταινίες που ασχολούνται με ένα τέτοιο θέμα, η Μπρεγιά το προσεγγίζει με σοκαριστικό κυνισμό απαλλαγμένο από τον φαντασιακό ρομαντισμό που χρυσώνει το χάπι της κινηματογραφικής εφηβικής ηλικίας. Δεν υπάρχει ρομαντισμός εδώ, δεν έχει ακριβώς λαβ στόρι η ταινία, αλλά περιγράφει τον αβυσσαλέο κόσμο του εφηβικού ξεσπάσματος όπως συμβαίνει στ’ αλήθεια: μια άγρια και χωρίς προφανή σκοπό εξερεύνηση που ακολουθεί την αλλαγή του ανθρώπινου σώματος και της ψυχολογίας. Είναι μια ‘βρώμικη’ διαδικασία που πλαισιώνεται συχνά από μακάβριο ερωτισμό και σωματικά υγρά 

Η πρωτάγωνίστρια Σαρλότ Αλεσάντρα που είχε επίσης παίξει στις Τολμηρές Ιστορίες aka Contes Immoraux/1974 του Βαλέριαν Μπορόφτσικ κυκλοφορεί ημίγυμνη στη μισή ταινία αλλά η επίδειξή της γύμνιας της μάλλον αποσκοπεί σε έναν κατάλληλο ρεαλισμό παρά στο exploitation. Στη σημερινή εποχή που τα εφηβικά franchise δίνουν και παίρνουν, το ντεμπούτο της γαλλίδας σκηνοθέτη αποτελεί διαχρονικό πορτραίτο των ερωτικών φαντασιώσεων και των σχεδόν ανώμαλων σκέψεων που κυριεύουν τα μυαλά των 14χρονων στην πορεία προς την ερωτική αφύπνιση.