Berlinale 2020: "The Eddy" - Κριτική

Δημοσίευση: 29 Φεβ. 2020, 04:14
Συντάκτης:

Σύνοψη: O Elliot (Αντρέ Χόλαντ/”Moonlight”) και ο Farid (Ταχάρ Ραχίμ/”Α Prophet”) είναι οι δύο ιδιοκτήτες του παριζιάνικου τζαζ κλαμπ The Eddy. Ο πρώτος ασχολείται με το καλλιτεχνικό κομμάτι, όντας ο ίδιος τζαζ μουσικός, ενώ ο δεύτερος με την οικονομική διαχείριση. Όταν η Julie (Αμάντλα Στένμπεργκ/”Hunger Games”), η έφηβη κόρη του, καταφτάνει στο Παρίσι και το club θα αρχίζει να γεμίζει κάθε βράδυ με κόσμο, λόγω ενός αναπάντεχου περιστατικού, ο Elliot θα πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα στις οικογενειακές και τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις.

<a href="/synenteyxeis/mpil-nai-o-haraktirismos-emporiko-einai-mia-poly-omorfi-lexi/65348">Μπιλ Νάι: "Ο χαρακτηρισμός εμπορικο είναι μια πολύ όμορφη λέξη"</a>ΣΧΕΤΙΚΑΜπιλ Νάι: "Ο χαρακτηρισμός εμπορικο είναι μια πολύ όμορφη λέξη"

Γνώμη: Ο Ντάμιεν Σαζέλ, το παιδί-θαύμα του αμερικάνικου σινεμά, ξέρει πολύ καλά να αποτυπώνει κινηματογραφικά τον κόσμο της τζαζ, αν κρίνουμε από το φανταστικό “Whiplash”, την ταινία του 2015 που μας άφησε με το στόμα ανοιχτό. Στην πορεία μας χάρισε το “La La Land” και το χλιαρό “The First Man”, και πριν επιστρέψει στη μεγάλη οθόνη έκανε μια στάση στη μικρή για λογαριασμό του Netflix. Τα δύο πρώτα επεισόδια της limited σειράς “The Eddy”, σκηνοθετημένα από τον Σαζέλ και με σενάριο που υπογράφει ο θεατρικός συγγραφές Τζακ Θορν (του οποίου η τηλεοπτική προϋπηρεσία περιλαμβάνει επεισόδια για το “Shameless” και το “Skins”), έριξαν την αυλαία της ενότητας Berlinale Series και μας έδωσαν μια ιδέα για το τι να περιμένουμε στις 8 Μαΐου, όταν και θα προβληθεί στην ολότητά της μέσω της streaming πλατφόρμας.

Από την αρχή είναι φανερό ότι το “The Eddy” δεν θα είναι ένα τηλεοπτικό “Whiplash”, ούτε θα μας παρουσιάσει μια παραμυθένια εκδοχή της Πόλης του Φωτός, όπως έγινε με το Λος Άντζελες του “La La Land”. Το “The Eddy” διακρίνεται από έναν ρεαλισμό, φωτογραφημένο σε φιλμ 16mm από τον διευθυντή φωτογραφίας Ερίκ Γκοτιέ και δοσμένο μέσα από κοφτές κινήσεις της κάμερας, τον οποίο δεν συναντάμε στην τηλεόραση. Τα δύο πρώτα επεισόδια - τα μόνα που σκηνοθέτησε ο Σαζέλ - έχουν μια ξεκάθαρη κινηματογραφική αισθητική, ενώ το Παρίσι που βλέπουμε στην οθόνη απέχει έτη φωτός από τις συνήθεις απεικονίσεις του. Οι ήρωες του “The Eddy” είναι είτε Γάλλοι δεύτερης ή τρίτης γενιάς ή - όπως στην περίπτωση του Elliot και της κόρης του - άνθρωποι που έφτασαν σε αυτό για να ξεφύγουν από κάτι.

Όπως είναι λογικό, πρωταγωνιστικό ρόλο στη σειρά παίζει η μουσική. Τα κομμάτια που συνέθεσε ο Γκλέν Μπάλαρντ ερμηνεύονται από μια μπάντα φοβερών μουσικών, μέλος της οποίας είναι και Maya (η Τζοάνα Κούλιγκ του “Ψυχρού Πολέμου”), πρώην του Elliot και σε διαρκή ένταση μαζί του. Το να πεις ότι ο Ellot έχει πολλά στο κεφάλι του, ειδικά μετά την άφιξη της κόρης του, είναι απλά understatement και ο Αντρέ Χόλαντ του “Moonlight” χτίζει στο πρώτο επεισόδιο - το οποίο είναι αφιερωμένο στον χαρακτήρα του - έναν τύπο μέσα στο άγχος και κλεισμένο στον εαυτό του, του οποίου μόνη διέξοδος από τις προσωπικούς του δαίμονες είναι η μουσική, γι’ αυτό και απαιτεί από τους συνεργάτες του την τελειότητα. Στο δεύτερο επεισόδιο, γνωρίζουμε καλύτερα την Julie, κόρη του Elliot, και υποδειγματική προβληματική έφηβη. Η Αμάντλα Στένμπεργκ προσεγγίζει τον ρόλο της με μια αξιοθαύμαστη αφοσίωση, αλλά τα επόμενα επεισόδια θα χρειαστεί να εξελίξουν λίγο διαφορετικά την ιστορία της, καθώς σε αυτό που παρακολουθήσαμε, ήταν σχεδόν προβλέψιμη η πορεία της αυτοκαταστροφής στην οποία την οδήγησαν οι εφηβική οργή και τα ψυχικά της τραύματα.

Το “The Eddy” φαίνεται να θέλει να πάει την ιστορία της συμφιλίωσης ανάμεσα στον πατέρα και την κόρη ένα βήμα παραπέρα σε σχέση με αντίστοιχα προγενέστερα εγχειρήματα. Φαίνεται επίσης να θέλει να κάνει ένα σχόλιο για τη ζωή στη γαλλική πρωτεύουσα, όπως αυτή εκτυλίσσεται μακριά από τα φώτα του Πύργου του Άιφελ, και για τις φυλετικές διακρίσεις ενάντια στους Γάλλους πολίτες με καταγωγή από τις αποικίες. Έχει τον τζαζ ρυθμό που χρειάζεται και τις ερμηνείες που μπορούν να υποστηρίξουν το όραμά του. Μένει μόνο να φανεί εάν θα καταφέρει να διατηρήσει μια ισορροπία ανάμεσα σε όσα θέλει να πει και να αναπτύξει τους χαρακτήρες τους με τρόπο που στο τέλος να μας μείνει και κάτι παραπάνω, ακόμα κι όταν η μουσική τελειώσει!

Το 70ο Φεστιβάλ του Βερολίνου διεξάγεται 20 Φεβρουαρίου με 1 Μαρτίου 2020, το MOVE IT βρίσκεται εκεί με την πολυπληθέστερη αποστολή για ελληνικό μέσο και σας μεταφέρει για 10η συνεχή χρονιά όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες της αγαπημένης μας ευρωπαϊκής πόλης, στο ειδικά διαμορφωμένο section μας.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
9427
Tanweer
6786
Feelgood
3008
breathe, από την Spentzos breathe, από την Spentzos