25ο ΦΝΘ: Πέντε ελληνικά ντοκιμαντέρ που αξίζουν

Δυναμικά και συναρπαστικά τα ελληνικά ντοκιμαντέρ πρωταγωνιστούν στο 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, που θα πραγματοποιηθεί από τις 2 έως τις 12 Μαρτίου 2023 τόσο σε φυσικούς χώρους όσο και διαδικτυακά. Συνολικά, 61 μεγάλου και μικρού μήκους ντοκιμαντέρ από την Ελλάδα θα προβληθούν στα τρία διαγνωστικά τμήματα, Διεθνές Διαγωνιστικό, Newcomers και >>Film Forward, καθώς και στα τμήματα Ανοιχτοί Ορίζοντες, NextGen, Πλατφόρμα και Από οθόνη σε Οθόνη.

ΣΧΕΤΙΚΑ26o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Αύξηση-ρεκόρ σε θεατές

Σας προτείνουμε 5 από αυτά για να τα παρακολουθήσετε είτε στις αίθουσες του Φεστιβάλ, είτε διαδικτυακά. 

"Mykonian Pastoral" της Ελιάνας Αμπραναβέλ

Το «Mykonian Pastoral» είναι μια κιβωτός του Νώε, όπου οι τελευταίοι αυτόχθονες ενός από τα πιο κοσμοπολίτικα νησιά στον κόσμο, αναζητούν καταφύγιο από τον τουριστικό κατακλυσμό που απειλεί να τους αφανίσει. Συνεχιστές των παραδόσεων μιας άλλη εποχής, αυτοί και τα ζωντανά τους μας προσκαλούν σε ένα πιο απλό και πιο αργό κόσμο, όπου ακόμα και η πιο άχαρη δουλειά φαντάζει μεγαλειώδης και πολύτιμη.

Με άξονα τη Μαού, τη μοναδική αγροτική περιοχή που έχει απομείνει πάνω στο νησί, θα συναντήσουμε ένα cast από αυθεντικούς Μυκονιάτες που θα μοιραστούν μαζί μας μια άγνωστη Μύκονο, που μοιάζει περισσότερο με αντικατοπτρισμό: ένα άχρονο, γαλήνιο μέρος, όπου ο χρόνος δεν είναι χρήμα και η ήρεμη καθημερινότητα είναι πιο πολύτιμη κι απ’ το χρυσάφι. Υπάρχει στ’ αλήθεια αυτός ο κόσμος ή απλά τον φαντάζονται;

Σάββατο 4 Μαρτίου και ώρα 22:00 στην Αίθουσα Τζον Κασσαβέτης, Αποθήκη 1, Λιμάνι  /  Το ντοκιμαντέρ θα είναι διαθέσιμο στη διαδικτυακή πλατφόρμα του Φεστιβάλ από την Κυριακή 5 Μαρτίου στις 10:00 π.μ. και έως το τέλος του Φεστιβάλ ή την εξάντληση των 500 θεάσεων.

"Το φωτογραφείο του μπαμπά μου" της Καλλιόπης Λεγάκη

Η κούτα που ανακάλυψε η ντοκιμαντερίστρια Καλλιόπη Λεγάκη, ξεχασμένη για τριάντα χρόνια, στο υπόγειο του φωτογράφου Τάκη Τλούπα, στη Λάρισα, ήταν για εκείνη θησαυρός. Το σπάνιο αυτό κινηματογραφικό υλικό από το 1950 ως το 1980, που είχε τραβήξει ο ίδιος με την super8 κάμερα του, την παρακίνησε να αναζητήσει τον άνθρωπο και την δουλειά του.

Έχοντας αφήσει, μετά τον θάνατο του, ένα πλούσιο φωτογραφικό αρχείο, αποτέλεσμα των ταξιδιών του σε όλη την Ελλάδα, κυρίως όμως στη γενέτειρα του, την Θεσσαλία, ο Τάκης Τλούπας δίκαια θεωρήθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους φωτογράφους του τόπου μας.

Σήμερα η κόρη του Βάνια, δουλεύει και αυτή ως φωτογράφος και μάλιστα στο ίδιο studio. Μέσα από τις αφηγήσεις της γνωρίζουμε την ζωή του πατέρα της και καταγράφουμε την καλλιτεχνική του πορεία, συγκροτώντας ταυτόχρονα μια ανθρωπογεωγραφία της Θεσσαλίας, έτσι όπως «αναδύεται» μέσα από το έργο του.

Δευτέρα 6 Μαρτίου, ώρα 18:30 στην Αίθουσα Τζον Κασσαβέτης (Αποθήκη 1, Λιμάνι) / Το ντοκιμαντέρ θα είναι διαθέσιμο στη διαδικτυακή πλατφόρμα του Φεστιβάλ από τις 07/03 στις 10:00 π.μ. και έως το τέλος του Φεστιβάλ (ή την εξάντληση των 500 θεάσεων

"H Bασίλισσα της Νέας Υόρκης" της Βάλερι Κοντάκου

Από την Ελλάδα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι τα πορνοσινεμά της Times Square τη δεκαετία του '70, η νέα ταινία της Βάλερυ Κοντάκου, Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ (Queen of the Deuce), αφηγείται την πολυτάραχη και συναρπαστική ζωή της Τσέλι Γουίλσον (Chelly Wilson). Μία χαρισματική και πρωτοπόρα Ελληνοεβραία από τη Θεσσαλονίκη, η Τσέλι γλίτωσε τελευταία στιγμή από το Ολοκαύτωμα, για να χτίσει τη δική της αυτοκρατορία πάθους, επαναπροσδιορίζοντας τι πάει να πει ελληνική οικογένεια και Αμερικανικό Όνειρο. 

Από τα τέλη του ’60 μέχρι τα μέσα του ’80, ένα ήταν το κορυφαίο όνομα στο κύκλωμα των πορνοσινεμά στην Times Square της Νέας Υόρκης: Τσέλι Γουίλσον (Chelly Wilson). Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, η εκκεντρική Ελληνοεβραία, λεσβία, μετανάστρια, επιχειρηματίας, ευεργέτιδα έχτισε μια ολόκληρη αυτοκρατορία χάρη στο δαιμόνιο επιχειρηματικό της πνεύμα και την αστείρευτη προσωπικότητά της, που την ανέδειξαν σε μια από τις πιο χαρισματικές φιγούρες του χώρου.

Εγκατεστημένη κοντά στην 42η Λεωφόρο, γνωστή και ως The Deuce (=ντόρτια), η Τσέλι ζούσε ακριβώς πάνω από το θρυλικό gay πορνοσινεμά Eros – το οποίο φυσικά της ανήκε. Με το τσιγάρο κολλημένο στα χείλη και σακούλες του σούπερ μάρκετ γεμάτες χαρτονομίσματα στιβαγμένες στη γωνία, ήταν η αδιαμφισβήτητη κεφαλή της οικογένειας, συγκεντρώνοντας γύρω της μια πληθώρα από καλλιτέχνες, συνεργάτες και χαρτόμουτρα, ενώ οι ερωμένες και τα εγγόνια της συμπλήρωναν συχνά το αλλοπρόσαλλο σκηνικό. Ελάχιστοι όμως γνώριζαν τι είχε περάσει για να φτάσει ως εκεί.

Παρασκευή, 10 Μαρτίου | 19:30 | Ολύμπιον  /  Σάββατο, 11 Μαρτίου | 12:30 | «Τζον Κασσαβέτης»

"Έμμονες ώρες στον τόπο της πραγματικότητας" της Ρέα Βαλντέν

Μια μυστική εξομολόγηση της πρωτοπόρου φεμινίστριας σκηνοθέτριας Αντουανέττας Αγγελίδη στην κόρη της Ρέα Βαλντέν, και στον κόσμο. Για το βλέμμα, τη ζωή, τα οράματα και τις ταινίες της, και τη συγκλονιστική εμπειρία της τύφλωσης. Φτιαγμένη σε ένα διαμέρισμα, στην καραντίνα, μια ταινία για τον εσωτερικό κόσμο, το μυστικό τόπο όπου βρίσκεις το Άλλο. 

Η Αγγελίδη είναι πρωτοπόρος του φεμινιστικού avant-garde κινηματογράφου στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 1970, με αναγνωρίσιμο προσωπικό ύφος. Ο τίτλος της ταινίας συνδυάζει αποσπάσματα από τους τίτλους των τεσσάρων μεγάλου μήκους ταινιών της και τα συνδέει με την εμπειρία και διαδικασία της καλλιτεχνικής δημιουργίας: «έμμονες ώρες» καθημερινής δημιουργίας «στον τόπο της πραγματικότητας», εντός και εκτός ταινίας. Οι ρίζες τις ταινίας βυθίζονται σε μια ολόκληρη ζωή αφιερωμένη στην τέχνη, αλλά και στη μακρά δημιουργική συνεργασία της με την κόρη της, τη Ρέα Βαλντέν. Είναι μια διαθήκη, που προσφέρει τα οράματα, τα όνειρα, και τις τραυματικές εμπειρίες της, μαζί με τη σοφία μιας ζωής. Το ερώτημα του βλέμματος της Αγγελίδη αποκτά μια τραγικότητα μέσω της εμπειρίας της της (κυριολεκτικής) τύφλωσης.

Πρεμιέρα στο πρόγραμμα «Ανοιχτοί Ορίζοντες» του 25ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, Παρασκευή 03/03/2023 στις 18:30, στην Αίθουσα Τζον Κασσαβέτης, Αποθήκη 1, στο Λιμάνι.

Η ταινία θα είναι διαθέσιμη στη διαδικτυακή πλατφόρμα του Φεστιβάλ από την επόμενη της εκ του φυσικού προβολής της, το Σάββατο 04/03, στις 10:00 π.μ. και έως το τέλος του Φεστιβάλ ή την εξάντληση 500 θεάσεων.

"Η μητέρα του σταθμού" της Κωστούλας Τωμαδάκη

Μετεμφυλιακή Ελλάδα, φτώχεια, ανεργία, η μετανάστευση μονόδρομος για τις χιλιάδες γυναίκες, κυρίως, από τα χωριά της Βορείου Ελλάδας που ερήμωσαν μέσα σε μια δεκαετία. Με τρένα, καράβια και εισιτήριο χωρίς επιστροφή, νέες γυναίκες, χωρίς να γνωρίζουν τη γλώσσα, κάποιες αγράμματες, έφτασαν στις φάμπρικες της Γερμανίας. Οι περισσότερες έχοντας αφήσει πίσω τους την οικογένεια: Τα παιδιά - βαλίτσα που μεγάλωσαν μέσα σε μια συνεχή μετακίνηση, κάποια έμεναν στο χωριό με την γιαγιά, ανάμεσα σε δύο γλώσσες, δύο εκπαιδευτικά συστήματα, δύο πατρίδες. Φτάνοντας στην τρίτη γενιά μεταναστριών, σε εκείνες τις νέες γυναίκες με επαγγελματικά εφόδια που έχουν εξισωθεί πλήρως με την δυναμική των υπόλοιπων Ευρωπαίων γυναικών και επιλέγουν οι ίδιες που και πως θα ζήσουν.

 Η κάμερα ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής τις «αόρατες» γυναίκες που κουβάλησαν τις πίκρες και τις χαρές, την ιστορία τους, φωτίζοντας τα κίνητρα της μετανάστευσης, την ανάγκη και το όνειρο για ένα καλύτερο κόσμο.

Οι αναμνήσεις, οι μαρτυρίες, συνδυάζονται με τα επίσημα αρχεία που μέχρι σήμερα δεν έχουν δει το φως, αλλά κυρίως τα προσωπικά αρχεία των γυναικών που από μόνα τους αποτελούν ιστορικό αρχείο ανεκτίμητου πλούτου για την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης.

Τρίτη 7 Μαρτίου 2023 στις 18:30 (Αίθουσα Τζον Κασσαβέτης, Αποθήκη 1, Λιμάνι) / Οι διαδικτυακές θεάσεις της ταινίας που θα πραγματοποιηθούν μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του Φεστιβάλ, θα είναι διαθέσιμες από την επόμενη της φυσικής προβολής της ταινίας και μέχρι εξαντλήσεως των θεάσεων, ή ως την ολοκλήρωση του Φεστιβάλ.